Wirus zapalenia wątroby typu C (HCV) to choroba wątroby wywołana infekcją wirusową. Nieleczony wirus może prowadzić do poważnego uszkodzenia wątroby.
HCV to choroba przenoszona przez krew, co oznacza, że jest przenoszona z człowieka na człowieka poprzez kontakt z krwią. Najczęstszym sposobem zarażenia się wirusem jest używanie wspólnych igieł używanych do przygotowywania lub wstrzykiwania narkotyków.
Przed 1992 r. Transfuzje krwi były częstą przyczyną przenoszenia HCV. Od tego czasu bardziej rygorystyczne kontrole dopływu krwi znacznie zmniejszyły ryzyko transmisji.
Większość przypadków HCV ma charakter przewlekły (lub długotrwały). Oznacza to, że będą utrzymywać się, dopóki leczenie całkowicie nie wyeliminuje wirusa. Jednak wskaźniki wyleczeń z przewlekłego HCV ulegają poprawie.
Ostry (lub krótkotrwały) HCV pojawia się znacznie wcześniej z oczywistymi objawami. W przeciwieństwie do przewlekłego HCV ostra wersja choroby jest bardziej podatna na tradycyjne metody leczenia. Ponieważ jednak nowe metody leczenia są tak skuteczne i dobrze tolerowane, nie zaleca się stosowania tradycyjnych metod leczenia.
Nowa preferowana metoda leczenia HCV polega na uważnym oczekiwaniu, czy ostry HCV ustąpi bez leczenia. Dzieje się tak nawet w 25 procentach ostrych przypadków HCV. Jeśli wirus przejdzie do przewlekłego HCV, lekarze podadzą nowe leki zwane bezpośrednio działającymi lekami przeciwwirusowymi.
Jednym z wyzwań związanych z HCV jest to, że wykrycie wirusa podczas testów może zająć miesiące. Dzieje się tak, ponieważ okres inkubacji HCV różni się znacznie w zależności od osoby.
Okres wylęgania
Inkubacja odnosi się do czasu między pierwszym kontaktem z wirusem a pierwszymi oznakami choroby.
W przeciwieństwie do wirusa grypy, którego okres inkubacji jest krótszy niż tydzień, inkubacja ostrego HCV może trwać od 14 do 180 dni. Zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu C uważa się za przewlekłe po 180 dniach.
Okres inkubacji HCV różni się od innych typów zapalenia wątroby. Okres inkubacji zapalenia wątroby typu A (HAV) wynosi od 15 do 50 dni. Okres inkubacji wirusa zapalenia wątroby typu B (HBV) wynosi od 45 do 160 dni.
Jedną z przyczyn różnic w okresach inkubacji może być natura chorób i sposób ich przenoszenia.
Na przykład HAV przenosi się poprzez spożycie fekaliów. Mikroskopijny kawałek kału może być przenoszony przez bliski kontakt lub kontakt seksualny z osobą zakażoną. Może również przenosić się poprzez spożycie skażonej żywności lub napojów.
HBV przenosi się poprzez kontakt z płynami ustrojowymi, w tym krwią i nasieniem. Może być przenoszony przez dzielenie się igłami lub kontakt seksualny z osobą zarażoną wirusem. Dziecko urodzone przez matkę żyjącą z HBV jest również narażone na wysokie ryzyko zarażenia się wirusem.
Objawy zapalenia wątroby typu C
U niewielkiego odsetka osób z HCV w ciągu kilku miesięcy po inkubacji pojawiają się zauważalne objawy. Obejmują one:
- żółtaczka
- ciemny mocz
- ból w mięśniach
- ból brzucha
- swędzenie skóry
- nudności
- gorączka
- zmęczenie
Jeśli wirus pozostanie niewykryty i nieleczony, objawy te i inne będą bardziej prawdopodobne lata po inkubacji. Inne oznaki i objawy obejmują:
- zatrzymanie płynów w jamie brzusznej
- obrzęk nóg
- problemy z krwawieniem
- problemy z siniakami
- utrata masy ciała
- dezorientacja psychiczna
Niestety, zanim pojawią się te objawy, uszkodzenie wątroby może być poważne. Dlatego ważne jest, aby jak najszybciej przejść badanie przesiewowe na zapalenie wątroby typu C.
Możliwości leczenia
Interferon od dawna jest podstawowym lekiem na HCV. Wymaga kilku zastrzyków do roku. Interferon ma również tendencję do wywoływania skutków ubocznych podobnych do grypy. Dostępny był również lek doustny, rybawiryna, do leczenia HCV, ale trzeba było go przyjmować razem z zastrzykami z interferonu.
Nowsze leki doustne okazały się bardzo skuteczne w leczeniu HCV i zastąpiły interferon. Wśród nich jest sofosbuvir (Sovaldi), który nie wymaga iniekcji interferonu, aby był skuteczny.
Dodatkowe leki na tę chorobę zostały od tego czasu zatwierdzone przez Amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków (FDA). To zawiera:
sofosbuwir i ledipaswir (Harvoni)
- ombitaswir, parytaprewir, rytonawir i dazabuwir (Viekira Pak)
- simeprevir (Olysio), który należy stosować w połączeniu z sofosbuvirem (Sovaldi)
- daclatasvir (Daklinza), który jest również stosowany w połączeniu z sofosbuvirem (Sovaldi)
- ombitaswir, parytaprewir i rytonawir (Technivie)
- sofosbuwir i welpataswir (Epclusa)
- sofosbuwir, welpataswir i woksylaprewir (Vosevi)
- glekaprewir i pibrentaswir (Mavyret)
- elbaswir i grazoprewir (Zepatier)
Jak zapobiegać wirusowemu zapaleniu wątroby typu C
Bez leczenia HCV może prowadzić do marskości wątroby, a nawet niewydolności wątroby. Ale to choroba, której można zapobiec. Oto trzy sposoby zapobiegania zapaleniu wątroby typu C:
- Jeśli masz historię zażywania nielegalnych narkotyków, poproś o pomoc w próbie rzucenia palenia. Unikanie kontaktu z igłami używanymi przez innych jest największym pojedynczym krokiem, jaki możesz podjąć, aby zapobiec infekcji lub ponownej infekcji.
- Jeśli jesteś pracownikiem służby zdrowia, zawsze zachowuj uniwersalne środki ostrożności podczas obchodzenia się z używanymi igłami, strzykawkami i ostrzami.
- Unikaj wykonywania tatuaży lub robienia kolców w nieuregulowanym miejscu, ponieważ każda zainfekowana igła może przenosić wirusa.
Kiedy iść do lekarza
Powinieneś przejść test na HCV, jeśli:
- myślisz, że istnieje jakakolwiek szansa, że zostałeś narażony na wirusa
- urodziłeś się między 1945 a 1965 rokiem
- brałeś narkotyki dożylnie, nawet jeśli było to dawno temu
- jesteś nosicielem wirusa HIV
- otrzymałeś transfuzję krwi lub przeszczep narządu przed lipcem 1992 roku
Jest to szczególnie ważne, ponieważ możesz mieć wirusa bez żadnych widocznych objawów. Długi okres inkubacji HCV może utrudniać stwierdzenie, czy masz wirusa.
Porozmawiaj z lekarzem o poddaniu się testom, zwłaszcza jeśli masz objawy. Prosty test krwi może Cię zbadać pod kątem zapalenia wątroby typu C i zapewnić, że w razie potrzeby otrzymasz odpowiednie leczenie.
