Najnowsze Badania Kliniczne Dotyczące Pierwotnie Postępującego SM: Komórki Macierzyste I Nie Tylko

2024 Autor: Jesus Peterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 11:23

Przegląd

Stwardnienie rozsiane (SM) to przewlekła choroba autoimmunologiczna. Występuje, gdy organizm zaczyna atakować części ośrodkowego układu nerwowego (OUN).

Większość obecnie stosowanych leków i terapii koncentruje się na nawracającym SM, a nie na pierwotnie postępującym SM (PPMS). Jednak badania kliniczne są stale prowadzone, aby pomóc lepiej zrozumieć PPMS i znaleźć nowe, skuteczne metody leczenia.

Rodzaje SM

Cztery główne typy SM to:

• zespół izolowany klinicznie (CIS)
• rzutowo-remisyjna postać SM (RRMS)
• pierwotnie postępujące SM (PPMS)
• wtórnie postępujące SM (SPMS)

Te typy SM zostały stworzone, aby pomóc badaczom medycznym w kategoryzowaniu uczestników badań klinicznych z podobnym rozwojem choroby. Te grupy pozwalają badaczom ocenić skuteczność i bezpieczeństwo niektórych terapii bez angażowania dużej liczby uczestników.

Zrozumienie pierwotnie postępującego SM

Tylko około 15 procent wszystkich osób, u których zdiagnozowano SM, ma PPMS. PPMS dotyka w równym stopniu mężczyzn i kobiety, podczas gdy RRMS występuje znacznie częściej u kobiet niż u mężczyzn.

Większość typów stwardnienia rozsianego występuje, gdy układ odpornościowy atakuje osłonkę mielinową. Otoczka mielinowa jest tłustą substancją ochronną otaczającą nerwy w rdzeniu kręgowym i mózgu. Zaatakowana substancja powoduje stan zapalny.

PPMS prowadzi do uszkodzenia nerwów i blizny na uszkodzonych obszarach. Choroba zaburza proces komunikacji nerwowej, powodując nieprzewidywalny wzór objawów i progresję choroby.

W przeciwieństwie do osób z RRMS, osoby z PPMS doświadczają stopniowego pogorszenia funkcji bez wczesnych nawrotów lub remisji. Oprócz stopniowego wzrostu niepełnosprawności osoby z PPMS mogą również odczuwać następujące objawy:

• uczucie drętwienia lub mrowienia
• zmęczenie
• problemy z chodzeniem lub koordynacją ruchów
• problemy z widzeniem, takie jak podwójne widzenie
• problemy z pamięcią i uczeniem się
• skurcze mięśni lub sztywność mięśni
• zmiany nastroju

Leczenie PPMS

Leczenie PPMS jest trudniejsze niż leczenie RRMS i obejmuje stosowanie terapii immunosupresyjnych. Te terapie oferują jedynie tymczasową pomoc. Mogą być bezpiecznie i nieprzerwanie używane tylko przez kilka miesięcy do roku.

Chociaż Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) zatwierdziła wiele leków na RRMS, nie wszystkie są odpowiednie dla postępujących typów SM. Leki RRMS, znane również jako leki modyfikujące chorobę (DMD), są przyjmowane w sposób ciągły i często mają nieznośne skutki uboczne.

U osób z PPMS można również znaleźć aktywne zmiany demielinizacyjne i uszkodzenia nerwów. Zmiany są silnie zapalne i mogą powodować uszkodzenie osłonki mielinowej. Obecnie nie jest jasne, czy leki zmniejszające stan zapalny mogą spowolnić postępujące postacie SM.

Ocrevus (Ocrelizumab)

FDA zatwierdziła Ocrevus (ocrelizumab) jako lek na RRMS i PPMS w marcu 2017 r. Jak dotąd jest to jedyny lek, który został zatwierdzony przez FDA do leczenia PPMS.

Badania kliniczne wykazały, że był w stanie spowolnić progresję objawów PPMS o około 25 procent w porównaniu z placebo.

Ocrevus jest również zatwierdzony do leczenia RRMS i „wczesnych” PPMS w Anglii. Nie jest jeszcze zatwierdzony w innych częściach Wielkiej Brytanii.

National Institute for Health Excellence (NICE) początkowo odrzucił Ocrevus na tej podstawie, że koszt jego dostarczenia przeważał nad korzyściami. Jednak NICE, National Health Service (NHS) i producent leków (Roche) w końcu renegocjowali jego cenę.

Trwające badania kliniczne PPMS

Kluczowym priorytetem dla naukowców jest pogłębienie wiedzy o postępujących postaciach SM. Nowe leki muszą przejść rygorystyczne testy kliniczne, zanim FDA je zatwierdzi.

Większość badań klinicznych trwa od 2 do 3 lat. Jednak ze względu na ograniczone badania potrzebne są jeszcze dłuższe próby w przypadku PPMS. Prowadzonych jest więcej badań RRMS, ponieważ łatwiej jest ocenić skuteczność leku w przypadku nawrotów.

Pełną listę badań klinicznych w Stanach Zjednoczonych można znaleźć w witrynie National Multiple Sclerosis Society.

Obecnie trwają następujące wybrane testy.

Terapia komórkami macierzystymi NurOwn

Brainstorm Cell Therapeutics prowadzi badanie kliniczne II fazy w celu zbadania bezpieczeństwa i skuteczności komórek NurOwn w leczeniu postępującego SM. Zabieg ten wykorzystuje komórki macierzyste pochodzące od uczestników, które zostały pobudzone do produkcji określonych czynników wzrostu.

W listopadzie 2019 r. Narodowe Towarzystwo Stwardnienia Rozsianego przyznało Brainstorm Cell Therapeutics grant na badania w wysokości 495330 USD na wsparcie tego leczenia.

Proces ma się zakończyć we wrześniu 2020 r.

Biotyna

MedDay Pharmaceuticals SA prowadzi obecnie badanie kliniczne III fazy dotyczące skuteczności wysokodawkowej kapsułki biotyny w leczeniu osób z postępującym SM. Badanie ma również na celu szczególnie skupienie się na osobach z problemami z chodem.

Biotyna to witamina, która ma wpływ na komórkowe czynniki wzrostu oraz produkcję mieliny. Kapsułkę biotyny porównuje się z placebo.

Próba nie rekrutuje już nowych uczestników, ale ma się zakończyć dopiero w czerwcu 2023 r.

Masytinib

AB Science prowadzi badanie kliniczne III fazy nad lekiem masytinibem. Masytinib to lek, który blokuje odpowiedź zapalną. Prowadzi to do obniżenia odpowiedzi immunologicznej i obniżenia poziomu stanu zapalnego.

Badanie ocenia bezpieczeństwo i skuteczność masytinibu w porównaniu z placebo. Porównuje się dwa schematy leczenia masytinibem z placebo: w pierwszym schemacie stosuje się tę samą dawkę przez cały czas, podczas gdy w drugim schemat jest zwiększany po 3 miesiącach.

Wersja próbna nie prowadzi już rekrutacji nowych uczestników. Oczekuje się, że zakończy się we wrześniu 2020 r.

Zakończone badania kliniczne

Niedawno zakończono następujące próby. W przypadku większości z nich opublikowano wstępne lub końcowe wyniki.

Ibudilast

MediciNova zakończyła badanie kliniczne II fazy leku ibudilast. Jego celem było określenie bezpieczeństwa i aktywności leku u osób z postępującym SM. W tym badaniu ibudilast porównano z placebo.

Wstępne wyniki badań wskazują, że ibudilast spowolnił postęp atrofii mózgu w porównaniu z placebo w okresie 96 tygodni. Najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi były objawy żołądkowo-jelitowe.

Chociaż wyniki są obiecujące, potrzebne są dodatkowe badania, aby sprawdzić, czy wyniki tego badania można odtworzyć i jak ibudilast może porównać się z Ocrevusem i innymi lekami.

Idebenone

National Institute of Allergy and Infectious Diseases (NIAID) niedawno zakończył badanie kliniczne fazy I / II w celu oceny wpływu idebenonu na osoby z PPMS. Idebenone to syntetyczna wersja koenzymu Q10. Uważa się, że ogranicza uszkodzenia układu nerwowego.

W ciągu ostatnich 2 lat tego 3-letniego badania uczestnicy przyjmowali lek lub placebo. Wstępne wyniki wskazywały, że w trakcie badania idebenon nie zapewniał korzyści w porównaniu z placebo.

Lakwinimod

Teva Pharmaceutical Industries sponsorowała badanie fazy II, mające na celu udowodnienie słuszności koncepcji leczenia PPMS lakwinimodem.

Nie do końca wiadomo, jak działa lakwinimod. Uważa się, że zmienia zachowanie komórek odpornościowych, zapobiegając w ten sposób uszkodzeniom układu nerwowego.

Rozczarowujące wyniki badań skłoniły jego producenta, Active Biotech, do zaprzestania opracowywania lakwinimodu jako leku na stwardnienie rozsiane.

Fampridine

W 2018 roku University College Dublin zakończył IV fazę badania, aby zbadać wpływ famprydyny na osoby z dysfunkcją kończyn górnych i PPMS lub SPMS. Famprydyna jest również znana jako dalfamprydyna.

Chociaż to badanie zostało zakończone, nie zgłoszono żadnych wyników.

Jednak według włoskich badań z 2019 r. Lek może przyspieszyć przetwarzanie informacji u osób ze stwardnieniem rozsianym. W przeglądzie i metaanalizie z 2019 roku stwierdzono, że istnieją mocne dowody na to, że lek poprawiał zdolność osób ze stwardnieniem rozsianym do chodzenia na krótkie odległości, a także ich postrzeganą zdolność chodzenia.

Badania PPMS

Narodowe Towarzystwo Stwardnienia Rozsianego promuje ciągłe badania nad postępującymi typami SM. Celem jest stworzenie skutecznych metod leczenia.

Niektóre badania skupiały się na różnicy między osobami z PPMS a osobami zdrowymi. Niedawne badanie wykazało, że komórki macierzyste w mózgach osób z PPMS wyglądają na starsze niż te same komórki macierzyste u zdrowych osób w podobnym wieku.

Ponadto naukowcy odkryli, że gdy oligodendrocyty, komórki produkujące mielinę, zostały wystawione na działanie tych komórek macierzystych, wyrażały one inne białka niż u osób zdrowych. Kiedy ekspresja tego białka została zablokowana, oligodendrocyty zachowywały się normalnie. Może to pomóc wyjaśnić, dlaczego mielina jest zagrożona u osób z PPMS.

Inne badanie wykazało, że osoby z postępującym SM mają niższe poziomy cząsteczek zwanych kwasami żółciowymi. Kwasy żółciowe pełnią wiele funkcji, szczególnie podczas trawienia. Mają również działanie przeciwzapalne na niektóre komórki.

Receptory kwasów żółciowych znaleziono również na komórkach tkanki SM. Uważa się, że suplementacja kwasami żółciowymi może przynieść korzyści osobom z postępującym SM. W rzeczywistości obecnie trwają badania kliniczne, które mają dokładnie to sprawdzić.

Na wynos

Szpitale, uniwersytety i inne organizacje w całych Stanach Zjednoczonych nieustannie pracują, aby dowiedzieć się więcej o PPMS i ogólnie stwardnieniu rozsianym.

Jak dotąd tylko jeden lek, Ocrevus, został zatwierdzony przez FDA do leczenia PPMS. Ocrevus spowalnia postęp PPMS, ale nie zatrzymuje postępu.

Niektóre leki, takie jak ibudilast, wydają się obiecujące na podstawie wczesnych badań. Nie wykazano skuteczności innych leków, takich jak idebenon i lakwinimod.

Potrzebne są dodatkowe badania, aby zidentyfikować dodatkowe terapie dla PPMS. Zapytaj swojego lekarza o najnowsze badania kliniczne i badania, które mogą Ci pomóc.