Co to jest hipokinezja?
Hipokinezja to rodzaj zaburzenia ruchu. Oznacza to w szczególności, że twoje ruchy mają „zmniejszoną amplitudę” lub nie są tak duże, jak byś się spodziewał.
Hipokinezja jest związana z akinezą, co oznacza brak ruchu, oraz bradykinezą, co oznacza spowolnienie ruchu. Te trzy terminy są często zgrupowane razem i określane jako bradykinezja. Te zaburzenia ruchu są często utożsamiane z chorobą Parkinsona.
Hipokinezja to druga strona terminu hiperkinezja. Hipokinezja występuje, gdy masz zbyt mało ruchu, a hiperkinezja pojawia się, gdy masz zbyt wiele mimowolnych ruchów.
Jakie są objawy?
Hipokinezja często występuje razem z akinezą i spowolnieniem ruchowym. Wraz z problemami z kontrolą motoryczną, ta kombinacja problemów może również wiązać się z różnymi objawami niemotorycznymi. Te kombinacje objawów są zwykle związane z chorobą Parkinsona.
Objawy motoryczne
Nietypowe ruchy mogą objawiać się w różnych częściach ciała na różne sposoby.
Oto niektóre możliwości:
- niewyraźny wyraz twarzy (hipomimia)
- zmniejszone mruganie
- puste spojrzenie w twoich oczach
- cicha mowa (hipofonia) z utratą fleksji (aprosodia)
- ślinienie się, ponieważ przestajesz automatycznie połykać
- powolne wzruszanie ramion i unoszenie rąk
- niekontrolowane potrząsanie (drżenie)
- małe, powolne pismo odręczne (mikrografia)
- zmniejszone kołysanie ramionami podczas chodzenia
- powolne, drobne ruchy podczas otwierania i zamykania dłoni lub stukania palcami
- słaba zręczność podczas golenia, mycia zębów lub nakładania makijażu
- powolne, drobne ruchy przy tupaniu lub stukaniu w palce
- postawa zgięta do przodu
- powolny, szurający chód
- trudności z rozpoczęciem lub zamrożenie podczas ruchu
- trudności w wstawaniu z krzesła, wysiadaniu z samochodu i obracaniu się w łóżku
Objawy niemotoryczne
Objawy psychiczne i fizyczne, które nie są bezpośrednio spowodowane hipokinezą, często idą w parze z hipokinezą i chorobą Parkinsona.
Obejmują one:
- utrata zdolności do wykonywania wielu zadań jednocześnie i koncentracji
- powolność myśli
- początek demencji
- depresja
- niepokój
- psychoza lub inne stany psychiatryczne
- zaburzenia snu
- zmęczenie
- niskie ciśnienie krwi w pozycji stojącej
- zaparcie
- niewyjaśniony ból
- utrata węchu
- zaburzenie erekcji
- drętwienie lub uczucie mrowienia
Jakie warunki powodują hipokinezę?
Hipokinezja występuje najczęściej w chorobie Parkinsona lub zespołach podobnych do Parkinsona. Ale może to być również objaw innych stanów:
Schizofrenia i inne schorzenia poznawcze często wiążą się z problemami z funkcjami motorycznymi, takimi jak hipokinezja. Te zaburzenia ruchowe mogą wystąpić, ponieważ różne części mózgu nie „rozmawiają” ze sobą prawidłowo.
Demencja z ciałami Lewy'ego jest formą demencji. Objawy mogą obejmować omamy wzrokowe, problemy poznawcze, zaburzenia ruchowe, takie jak hipokinezja, powtarzające się upadki, omdlenia, urojenia, zaburzenia snu i depresję.
Zanik wieloukładowy to grupa zaburzeń układu nerwowego, które powodują hipokinezę, brak koordynacji, zmiany mowy, sztywność, osłabienie, zaburzenia erekcji, problemy z oddawaniem moczu i zawroty głowy podczas wstawania.
Postępujące porażenie nadjądrowe jest zaburzeniem z objawami motorycznymi podobnymi do choroby Parkinsona. Cechą charakterystyczną tego stanu jest niezdolność do poruszania oczami w górę iw dół; możesz mieć również problemy z utrzymaniem otwartych powiek. Możesz mieć problemy z mową i połykaniem oraz możesz myśleć powoli.
Udar rzadko powoduje hipokinezję lub inne zaburzenie ruchu. Kiedy to nastąpi, hipokinezja po udarze zwykle ustępuje po 6 do 12 miesiącach.
Korowe zwyrodnienie zwojowe podstawy mózgu jest rzadkim zaburzeniem podobnym do choroby Parkinsona. Możesz mieć sztywność po jednej stronie ciała, bolesne skurcze mięśni i problemy z mową. Czasami twoja ręka lub noga będzie się poruszać, bez „mówienia” o tym.
Jakie opcje leczenia są dostępne?
Masz wiele możliwości złagodzenia objawów i poprawy jakości życia, jeśli masz hipokinezę lub inne zaburzenie ruchowe związane z chorobą Parkinsona. Typowy plan leczenia może obejmować leki, głęboką stymulację mózgu i fizjoterapię.
Jednak obecnie nie ma dostępnych leków ani metod leczenia, które mogłyby spowolnić lub zatrzymać postęp choroby.
Większość leków stosowanych w leczeniu objawów motorycznych choroby Parkinsona zwiększa poziom dopaminy w mózgu. W leczeniu objawów niemotorycznych stosuje się inne rodzaje leków i terapii.
Typowe opcje obejmują:
Lewodopa jest przekształcana w dopaminę w mózgu i jest najskuteczniejszym lekiem na hipokinezę związaną z chorobą Parkinsona. Zwykle łączy się go z karbidopą (Lodosyn), który jest lekiem, który zapobiega rozkładowi lewodopy w organizmie, dzięki czemu więcej dociera do mózgu.
Agoniści dopaminy to inny rodzaj leków, które zwiększają poziom dopaminy. Można je łączyć z lewodopą. Leki te obejmują bromokryptynę (Parlodel), pergolid (Permax), pramipeksol (Mirapex) i ropinirol (Requip).
Inhibitory monoaminooksydazy (MAO) -B spowalniają rozkład dopaminy w mózgu. Pozwalają na dłuższą pracę dostępnej dopaminy w organizmie. Leki te obejmują selegilinę (Eldepryl) i rasagilinę (Azilect).
Inhibitory katecholo-O-metylotransferazy (COMT) spowalniają rozkład lewodopy w organizmie, umożliwiając dotarcie większej ilości lewodopy do mózgu. Leki te obejmują entakapon (Comtan) i tolkapon (Tasmar).
Leki antycholinergiczne zmniejszają chemiczną acetylocholinę w mózgu i pomagają przywrócić równowagę między acetylocholiną i dopaminą. Leki te obejmują triheksyfenidyl (Artane) i benztropinę (Cogentin).
Amantadyna (Symmetrel) działa na dwa sposoby. Zwiększa aktywność dopaminy w mózgu. Wpływa również na układ glutaminianu w mózgu, zmniejszając niekontrolowane ruchy ciała.
Głęboka stymulacja mózgu (DBS) jest opcją chirurgiczną, jeśli inne terapie nie działają dobrze. Najlepiej działa w celu zmniejszenia sztywności, powolności i drżenia.
Ty i Twój lekarz omówicie wszelkie inne objawy braku ruchu, które mogą wystąpić, takie jak problemy poznawcze, zmęczenie lub problemy ze snem. Wspólnie możecie opracować plan leczenia obejmujący leki i inne terapie łagodzące te objawy.
Twój lekarz może również zalecić fizjoterapię, terapię zajęciową, stosowanie urządzeń pomocniczych lub poradnictwo.
Czy hipokinezja może prowadzić do innych zaburzeń ruchowych?
Kilka rodzajów wyzwań związanych z ruchem jest widocznych razem z małymi ruchami hipokinezji. Te niezwykłe wzorce ruchowe często występują u osób z chorobą Parkinsona lub jednym z zespołów podobnych do choroby Parkinsona.
Przykłady obejmują:
Akinezja: jeśli masz akinezę, będziesz miał trudności z zainicjowaniem ruchu lub niemożność jego zainicjowania. Sztywność mięśni często zaczyna się w nogach i szyi. Jeśli akinezja wpływa na mięśnie twarzy, może pojawić się spojrzenie przypominające maskę.
Bradykinezja: Jeśli masz spowolnienie ruchowe, twoje ruchy będą powolne. Z biegiem czasu możesz zacząć „zamrażać” w środku ruchu i może zająć ci kilka sekund, zanim zaczniesz go ponownie.
Dysartria: jeśli masz dyzartrię, mięśnie, których używasz do mówienia, będą słabe lub będziesz miał trudności z ich kontrolowaniem. Twoja mowa może być niewyraźna lub powolna, a innym może być trudno Cię zrozumieć.
Dyskinezy: jeśli masz dyskinezy, będziesz mieć niekontrolowane ruchy. Może wpływać na jedną część ciała - na przykład ramię, nogę lub głowę - lub może wpływać na mięśnie całego ciała. Dyskinezy mogą wyglądać jak wiercenie się, wiercenie, kołysanie lub kołysanie głową.
Dystonia: jeśli masz dystonię, będziesz mieć bolesne, długie skurcze mięśni, które powodują ruchy skręcające i nietypowe postawy ciała. Objawy zwykle rozpoczynają się w jednej części ciała, ale mogą rozprzestrzeniać się na inne obszary.
Sztywność: jeśli masz sztywność, jedna lub więcej twoich kończyn lub innych części ciała będzie niezwykle sztywnych. Jest to jedna z charakterystycznych cech choroby Parkinsona.
Niestabilność postawy: jeśli masz niestabilność postawy, będziesz mieć problemy z równowagą i koordynacją. Może to spowodować niestabilność podczas stania lub chodzenia.
Jaka jest perspektywa?
Nie ma lekarstwa na hipokinezę. Choroba Parkinsona jest również chorobą postępującą, co oznacza, że z czasem będzie się pogarszać. Ale nie możesz przewidzieć, jakie objawy wystąpią lub kiedy je otrzymasz. Wiele objawów można złagodzić lekami i innymi terapiami.
Doświadczenia każdej osoby z hipokinezą i chorobą Parkinsona są inne. Twój lekarz jest najlepszym źródłem informacji na temat Twojej indywidualnej perspektywy.
