Przegląd
Zakrzepica żył głębokich (DVT) to zakrzep krwi, który tworzy się w jednej z głębokich żył ciała, zwykle w jednej z nóg. Skrzep krwi, który tworzy się w tętnicy lub żyle i ogranicza przepływ krwi, nazywany jest skrzepem.
Składa się z białek i płytek krwi. Płytki krwi to jeden z trzech głównych typów komórek krwi. Pomagają w krzepnięciu krwi i kontrolują krwawienie.
Kilka różnych rzeczy może powodować DVT.
Wśród nich są:
- operacja
- uraz żyły
- zapalenie ścian żyły
Chociaż istnieje kilka objawów DVT, obrazowanie jest zwykle konieczne do zdiagnozowania stanu i zlokalizowania skrzepu. Ultradźwięki to powszechnie stosowane badanie w celu potwierdzenia, czy objawy są spowodowane skrzepem krwi - lub innymi problemami zdrowotnymi.
Objawy DVT obejmują:
- ból i obrzęk podudzia
- zaczerwienienie lub przebarwienie skóry w pobliżu skrzepu
- ciepło wokół dotkniętego obszaru
Procedura
Opierając się na twoich objawach i historii medycznej, twój lekarz może zalecić USG lub inny test, aby pomóc zdiagnozować podejrzenie DVT. Decyzja ta jest często podejmowana na izbie przyjęć, gdy pojawia się osoba z objawami DVT.
Ultradźwięki wykorzystują fale dźwiękowe do tworzenia ruchomych obrazów krwi przepływającej przez żyły i tętnice. W przeciwieństwie na przykład do promieni rentgenowskich, ultradźwięki nie wykorzystują żadnego promieniowania.
Podczas procedury USG będziesz nosić fartuch szpitalny i będziesz przykryty prześcieradłem. Tylko oceniana noga zostanie odsłonięta. Zagłówek łóżka powinien być ustawiony pod kątem 30-45 stopni, aby wymusić większy przepływ krwi w dół do nóg.
W zależności od tego, gdzie prawdopodobnie będzie skrzep, opuścisz nogę pod wygodnym dla siebie kątem, ale także umożliwiasz technikowi USG lub lekarzowi łatwe przesuwanie „różdżki” lub sondy ultrasonograficznej po powierzchni nogi.
Typową lokalizacją DVT jest za kolanem, ale w którymkolwiek z głębokich naczyń krwionośnych może powstać skrzep.
Żel do ultradźwięków zostanie wcierany w szeroki obszar nogi. Żel jest bezpieczny i bezbolesny.
Tworzy więź między skórą a sondą, ułatwiając falom dźwiękowym dotarcie do naczyń krwionośnych pod skórą. Każda przestrzeń między sondą a skórą spowodowałaby utratę obrazów.
Sonda przesuwa się powoli i delikatnie po nodze, umożliwiając falom dźwiękowym penetrację skóry do naczyń krwionośnych i tkanki pod spodem. Fale tworzą obrazy, które pojawiają się na ekranie komputera w pobliżu. Po zidentyfikowaniu DVT można zrobić jej zdjęcie.
Osoba wykonująca USG może chcieć uzyskać kilka kątów DVT, aby lepiej zrozumieć jej rozmiar i lokalizację. Procedura powinna zająć mniej niż 30 minut.
Po badaniu żel do USG zostanie oczyszczony z nogi. Twój lekarz zdecyduje wtedy, czy tego dnia konieczne jest jakiekolwiek leczenie. Jeśli DVT nie wydaje się być zagrożeniem, możesz wykonać kilka dodatkowych USG, aby sprawdzić, czy skrzeplina rośnie lub porusza się.
Zakrzep, który przemieszcza się w kierunku serca, może stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia. Skrzep krwi, który przemieszcza się do serca, a następnie do płuc, nazywa się zatorowością płucną (PE). Może zagrażać życiu.
Precyzja
Według National Blood Clot Alliance, ultrasonografia wykrywa około 95 procent zakrzepicy żył głębokich w dużych żyłach nad kolanem. Zwykle żadne inne badanie nie jest wymagane, jeśli skrzep jest identyfikowany za pomocą ultradźwięków.
Ultrasonografia identyfikuje tylko około 60 do 70 procent DVT w żyłach łydek. Te skrzepy rzadziej stają się PE niż te, które tworzą się nad kolanem.
Inne testy
Ultrasonografia jest stosowana częściej niż inne rodzaje badań obrazowych, gdy podejrzewa się DVT. Jeśli USG nie może zapewnić ostatecznej diagnozy, mogą być konieczne inne badania przesiewowe.
Te pokazy obejmują:
- Skan wentylacji / perfuzji płucnej (VQ): Skan VQ to seria dwóch skanów płuc. Te skany mierzą, gdzie krew przepływa w twoich płucach i jak dobrze przepływa.
- Skan tomografii komputerowej (CT): Test tomografii komputerowej wykorzystuje specjalny sprzęt rentgenowski i komputerowy do tworzenia trójwymiarowych skanów naczyń krwionośnych.
- Obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI): MRI wykorzystuje duże pole magnetyczne i częstotliwości radiowe, aby pokazać szczegółowe obrazy naczyń krwionośnych i tkanek miękkich.
- Flebografia : Flebografia to test wykorzystujący specjalny barwnik, który jest wstrzykiwany do dużej żyły. Następnie zdjęcie rentgenowskie uwidacznia przepływ zabarwionej krwi przez żyłę, w której podejrzewa się skrzep.
Można również zamówić badanie krwi. Jeśli masz DVT, możesz mieć podwyższony poziom substancji znanej jako „D-dimer” we krwi.
Następne kroki
Jeśli zdiagnozowano u Ciebie DVT, celem leczenia jest powstrzymanie powiększania się skrzepliny lub przemieszczania się do płuc. Mniejszy skrzep, który nie wydaje się być zagrożony wystąpieniem PE, można leczyć lekami przeciwzakrzepowymi. Należą do nich warfaryna (Coumadin), apiksaban (Eliquis) i inne.
Antykoagulanty, znane również jako „leki rozrzedzające krew”, nie rozbijają istniejącego skrzepu. Zamiast tego mogą pomóc w zapobieganiu powiększaniu się istniejącego skrzepu. Silniejsze antykoagulanty, takie jak heparyna, mogą być wstrzykiwane do krwiobiegu.
Mogą być potrzebne leki przeciwzakrzepowe przez kilka miesięcy. Mogą być wymagane na czas nieokreślony, jeśli masz inne schorzenia, takie jak migotanie przedsionków, które zwiększają ryzyko przyszłych zakrzepów krwi.
W poważniejszych przypadkach można podać różne leki, zwane trombolitykami lub „lekami przeciwzakrzepowymi”.
Leki te, podawane dożylnie lub przez cewnik wprowadzony bezpośrednio do naczynia krwionośnego, pomagają rozbijać istniejące skrzepy. Leki trombolityczne są bardzo silne i mogą powodować u niektórych osób problemy z krwawieniem.
Do dużej żyły zwanej żyłą główną w brzuchu można wprowadzić specjalny filtr w kształcie parasola. Może pomóc zablokować przedostawanie się zakrzepu do płuc.
Jeśli nie zostanie znaleziony żaden zakrzep krwi, Twój lekarz będzie szukał innych możliwych przyczyn bólu i obrzęku nóg.
Problemem może być na przykład napięcie mięśni. Lub może to być problem z sercem, taki jak niewydolność serca lub kardiomiopatia, która może być jedną z kilku chorób tkanki serca. Te problemy z sercem mogą powodować gromadzenie się płynu w nogach.
