Co to jest ocet jabłkowy?
Ocet jabłkowy (ACV) to rodzaj octu, który powstaje w wyniku fermentacji jabłek z drożdżami i bakteriami. Głównym związkiem aktywnym jest kwas octowy, który nadaje ACV kwaśny smak.
Chociaż ACV ma wiele zastosowań kulinarnych, staje się popularnym środkiem do domu na wszystko, od refluksu kwaśnego po brodawki. Niektórzy nawet twierdzą, że ACV leczy raka.
Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o badaniach dotyczących stosowania ACV w leczeniu raka i czy ten domowy środek naprawdę działa.
Jakie są potencjalne korzyści?
Na początku XX wieku zdobywca nagrody Nobla Otto Warburg zasugerował, że rak jest spowodowany wysokim poziomem kwasowości i niskim poziomem tlenu w organizmie. Zauważył, że komórki rakowe w miarę wzrostu wytwarzały kwas zwany kwasem mlekowym.
Na podstawie tego odkrycia niektórzy ludzie doszli do wniosku, że zmniejszenie kwaśności krwi pomogło w zabijaniu komórek rakowych.
ACV stał się metodą zmniejszania kwasowości w organizmie, opartą na przekonaniu, że w organizmie działa alkalizująco. „Alkalizujący” oznacza, że zmniejsza kwasowość, która oddziela ACV od innych octów (takich jak ocet balsamiczny), które zwiększają kwasowość.
Kwasowość jest mierzona za pomocą czegoś, co nazywa się skalą pH, która waha się od 0 do 14. Im niższe pH, tym coś jest bardziej kwaśne, podczas gdy wyższe pH wskazuje, że coś jest bardziej zasadowe.
Czy jest to poparte badaniami?
Większość badań dotyczących ACV jako leczenia raka obejmuje raczej badania na zwierzętach lub na próbkach tkanek niż na żywych ludziach. Jednak kilka z tych badań wykazało, że komórki rakowe rosną bardziej agresywnie w kwaśnym środowisku.
Jedno z badań obejmowało probówkę zawierającą komórki raka żołądka szczurów i ludzi. Badanie wykazało, że kwas octowy (główny składnik aktywny ACV) skutecznie zabijał komórki rakowe. Autorzy sugerują, że tutaj może istnieć potencjał do leczenia niektórych rodzajów raka żołądka.
Dodają, że w połączeniu z chemioterapią można by zastosować specjalne metody dostarczania kwasu octowego bezpośrednio do guza. Jednak naukowcy podawali kwas octowy na komórki rakowe w laboratorium, a nie u żywego człowieka. Potrzebne są dalsze badania, aby zbadać tę możliwość.
Również ważne: to badanie nie badało, czy spożywanie ACV jest związane z ryzykiem raka lub z zapobieganiem.
Istnieją dowody na to, że spożywanie octu (nie ACV) może zapewnić korzyści ochronne przed rakiem. Na przykład badania obserwacyjne na ludziach wykazały związek między spożyciem octu a niższym ryzykiem raka przełyku u ludzi z Chin. Jednak spożywanie octu wydawało się również zwiększać ryzyko raka pęcherza moczowego u osób z Serbii.
Przede wszystkim koncepcja, że podwyższenie pH krwi zabija komórki rakowe, nie jest tak prosta, jak się wydaje.
Chociaż prawdą jest, że komórki rakowe wytwarzają kwas mlekowy w miarę wzrostu, nie zwiększa to kwasowości w całym organizmie. Krew wymaga pH między 7,35 a 7,45, które jest tylko lekko zasadowe. Posiadanie pH krwi nawet nieznacznie poza tym zakresem może poważnie wpłynąć na wiele narządów.
W rezultacie Twój organizm ma własny system utrzymania określonego pH krwi. To sprawia, że bardzo trudno jest wpływać na poziom pH krwi poprzez dietę. Mimo to niektórzy eksperci przyjrzeli się wpływowi diety zasadowej na organizm:
- W jednym systematycznym przeglądzie stwierdzono, że nie ma faktycznych badań wspierających stosowanie diety alkalicznej w leczeniu raka.
- Pewien człowiek badał związek między pH moczu a rakiem pęcherza. Wyniki sugerują, że nie ma związku między kwasowością czyjegoś moczu a ryzykiem raka pęcherza moczowego.
Chociaż, jak wspomniano, kilka badań wykazało, że komórki rakowe rosną bardziej agresywnie w środowisku kwaśnym, nie ma dowodów na to, że komórki rakowe nie rosną w środowisku zasadowym. Tak więc, nawet gdybyś mógł zmienić pH swojej krwi, niekoniecznie powstrzymałoby to wzrost komórek rakowych.
Czy jest jakieś ryzyko?
Jednym z największych niebezpieczeństw związanych ze stosowaniem ACV w leczeniu raka jest ryzyko, że osoba go przyjmująca przestanie stosować terapię przeciwnowotworową zaleconą przez lekarza podczas stosowania ACV. W tym czasie komórki rakowe mogą się dalej rozprzestrzeniać, co znacznie utrudniłoby leczenie raka.
Ponadto ACV jest kwaśny, więc spożywanie go w postaci nierozcieńczonej może powodować:
- próchnica zębów (na skutek erozji szkliwa zębów)
- oparzenia gardła
- oparzenia skóry (po nałożeniu na skórę)
Inne potencjalne skutki uboczne spożywania ACV obejmują:
- opóźnione opróżnianie żołądka (co może pogorszyć objawy gastroparezy)
- niestrawność
- nudności
- niebezpiecznie niski poziom cukru we krwi u osób z cukrzycą
- interakcje z niektórymi lekami (w tym insuliną, digoksyną i niektórymi lekami moczopędnymi)
- Reakcja alergiczna
Jeśli chcesz spróbować pić ACV z jakiegokolwiek powodu, upewnij się, że najpierw rozcieńczasz go w wodzie. Możesz zacząć od małej ilości, a następnie pracować maksymalnie do 2 łyżek stołowych dziennie, rozcieńczonych w wysokiej szklance wody.
Konsumpcja więcej niż to może prowadzić do problemów zdrowotnych. Na przykład spożywanie zbyt dużej ilości ACV prawdopodobnie spowodowało u 28-letniej kobiety niebezpiecznie niski poziom potasu i osteoporozę.
Dowiedz się więcej o skutkach ubocznych zbyt dużej ilości ACV.
Najważniejsze
Powód stosowania ACV w leczeniu raka opiera się na teorii, że zasadowość krwi zapobiega rozwojowi komórek rakowych.
Jednak organizm ludzki ma swój własny mechanizm utrzymywania bardzo określonego pH, więc bardzo trudno jest poprzez dietę stworzyć bardziej zasadowe środowisko. Nawet gdybyś mógł, nie ma dowodów na to, że komórki rakowe nie mogą rosnąć w środowisku zasadowym.
Jeśli jesteś leczony z powodu raka i masz wiele skutków ubocznych leczenia, porozmawiaj ze swoim lekarzem. Mogą być w stanie dostosować dawkę lub udzielić wskazówek, jak radzić sobie z objawami.
