Choroba Leśniowskiego-Crohna: Przyczyny, Objawy, Diagnoza I Nie Tylko

2024 Autor: Jesus Peterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 11:23

Co to jest choroba Leśniowskiego-Crohna?

Choroba Leśniowskiego-Crohna to rodzaj zapalnej choroby jelit. Aż 780 000 Amerykanów cierpi na tę chorobę, według Fundacji Crohna i zapalenia jelita grubego (CCF).

Konieczne są dalsze badania dotyczące choroby Leśniowskiego-Crohna. Badacze nie są pewni, jak to się zaczyna, kto najprawdopodobniej go rozwinie ani jak najlepiej nim zarządzać. Pomimo znacznego postępu w leczeniu w ciągu ostatnich trzech dekad, nie jest jeszcze dostępne żadne lekarstwo.

Choroba Leśniowskiego-Crohna występuje najczęściej w jelicie cienkim i okrężnicy. Może wpływać na dowolną część przewodu pokarmowego (GI), od ust do odbytu. Może obejmować niektóre części przewodu pokarmowego i pomijać inne części.

Zakres nasilenia choroby Leśniowskiego-Crohna jest od łagodnego do wyniszczającego. Objawy są różne i mogą zmieniać się w czasie. W ciężkich przypadkach choroba może prowadzić do zagrażających życiu zaostrzeń i powikłań.

Uzyskaj szersze zrozumienie podstaw choroby Leśniowskiego-Crohna.

Co powoduje chorobę Leśniowskiego-Crohna?

Nie jest jasne, co powoduje chorobę Leśniowskiego-Crohna. Jednak na to, czy ją otrzymasz, mogą mieć wpływ następujące czynniki:

twój układ odpornościowy
twoje geny
Twoje środowisko

Według Fundacji Leśniowskiego-Crohna i jelita grubego do 20 procent osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna ma również rodzica, dziecko lub rodzeństwo z chorobą.

Według badania z 2012 roku pewne rzeczy mogą wpływać na nasilenie objawów. Obejmują one:

czy palisz
Twój wiek
czy zajęta jest odbytnica
jak długo masz chorobę

Osoby z chorobą Leśniowskiego-Crohna są również bardziej narażone na infekcje jelitowe wywołane przez bakterie, wirusy, pasożyty i grzyby. Może to wpływać na nasilenie objawów i powodować komplikacje.

Choroba Leśniowskiego-Crohna i jej leczenie mogą również wpływać na układ odpornościowy, pogarszając tego typu infekcje.

Infekcje drożdżakowe są powszechne w chorobie Leśniowskiego-Crohna i mogą wpływać zarówno na płuca, jak i przewód pokarmowy. Ważne jest, aby te infekcje były diagnozowane i odpowiednio leczone lekami przeciwgrzybiczymi, aby zapobiec dalszym powikłaniom.

Dowiedz się więcej o przyczynach choroby Leśniowskiego-Crohna.

Objawy Leśniowskiego-Crohna

Objawy choroby Leśniowskiego-Crohna często rozwijają się stopniowo. Z czasem niektóre objawy mogą się również nasilić. Chociaż jest to możliwe, objawy pojawiają się nagle i dramatycznie rzadko. Najwcześniejsze objawy choroby Leśniowskiego-Crohna mogą obejmować:

biegunka
skurcze brzucha
krew w stolcu
gorączka
zmęczenie
utrata apetytu
utrata masy ciała
uczucie, jakby twoje jelita nie były puste po wypróżnieniu
uczucie częstej potrzeby wypróżnień

Czasami można pomylić te objawy z objawami innego stanu, takiego jak zatrucie pokarmowe, rozstrój żołądka lub alergia. Jeśli którykolwiek z tych objawów nie ustąpi, należy zgłosić się do lekarza.

W miarę postępu choroby objawy mogą się nasilać. Bardziej kłopotliwe objawy mogą obejmować:

przetoka okołoodbytnicza powodująca ból i drenaż w pobliżu odbytu
owrzodzenia, które mogą wystąpić w dowolnym miejscu od jamy ustnej do odbytu
zapalenie stawów i skóry
duszność lub zmniejszona zdolność do ćwiczeń z powodu niedokrwistości

Wczesne wykrycie i diagnoza mogą pomóc uniknąć poważnych powikłań i umożliwić wczesne rozpoczęcie leczenia.

Dowiedz się więcej o objawach choroby Leśniowskiego-Crohna.

Diagnoza Crohna

Żaden pojedynczy wynik testu nie wystarczy, aby lekarz zdiagnozował chorobę Leśniowskiego-Crohna. Zaczną od wyeliminowania wszelkich innych możliwych przyczyn twoich objawów. Postawienie diagnozy choroby Leśniowskiego-Crohna to proces eliminacji.

Twój lekarz może użyć kilku rodzajów testów, aby postawić diagnozę:

Badania krwi mogą pomóc lekarzowi w wyszukaniu pewnych wskaźników potencjalnych problemów, takich jak niedokrwistość i stan zapalny.
Badanie kału może pomóc lekarzowi w wykryciu krwi w przewodzie pokarmowym.
Twój lekarz może poprosić o endoskopię, aby uzyskać lepszy obraz wnętrza górnego odcinka przewodu pokarmowego.
Twój lekarz może poprosić o kolonoskopię w celu zbadania jelita grubego.
Testy obrazowe, takie jak skany CT i skany MRI, dają lekarzowi więcej szczegółów niż przeciętne zdjęcie rentgenowskie. Oba testy pozwalają lekarzowi zobaczyć określone obszary tkanek i narządów.
Twój lekarz najprawdopodobniej zleci pobranie próbki tkanki lub biopsji podczas endoskopii lub kolonoskopii, aby bliżej przyjrzeć się tkance jelitowej.

Gdy lekarz zakończy przegląd wszystkich niezbędnych testów i wykluczy inne możliwe przyczyny objawów, może stwierdzić, że masz chorobę Leśniowskiego-Crohna.

Twój lekarz może poprosić o te testy jeszcze kilka razy, aby wyszukać chore tkanki i określić, jak postępuje choroba.

Dowiedz się więcej o testach stosowanych do diagnozowania choroby Leśniowskiego-Crohna.

Leczenie choroby Leśniowskiego-Crohna

Lekarstwo na chorobę Leśniowskiego-Crohna nie jest obecnie dostępne, ale chorobę można dobrze leczyć. Istnieje wiele opcji leczenia, które mogą zmniejszyć nasilenie i częstotliwość objawów.

Leki

W leczeniu choroby Crohna dostępnych jest kilka rodzajów leków. Powszechnie stosuje się leki przeciwbiegunkowe i przeciwzapalne. Bardziej zaawansowane opcje obejmują leki biologiczne, które wykorzystują układ odpornościowy organizmu do leczenia choroby.

To, które leki lub kombinacje leków potrzebujesz, zależy od twoich objawów, historii choroby, nasilenia choroby i reakcji na leczenie.

Leki przeciwzapalne

Dwa główne rodzaje leków przeciwzapalnych stosowanych przez lekarzy w leczeniu choroby Crohna to doustne 5-aminosalicylany i kortykosteroidy. Leki przeciwzapalne są często pierwszymi lekami stosowanymi w leczeniu choroby Leśniowskiego-Crohna.

Zazwyczaj przyjmujesz te leki, gdy masz łagodne objawy z rzadkimi zaostrzeniami choroby. Kortykosteroidy są stosowane w przypadku cięższych objawów, ale należy je przyjmować tylko przez krótki czas.

Immunomodulatory

Nadczynność układu odpornościowego powoduje stan zapalny prowadzący do objawów choroby Leśniowskiego-Crohna. Leki wpływające na układ odpornościowy, zwane immunomodulatorami, mogą osłabiać reakcję zapalną i ograniczać reakcję układu odpornościowego.

Antybiotyki

Niektórzy lekarze uważają, że antybiotyki mogą pomóc zmniejszyć niektóre objawy choroby Leśniowskiego-Crohna i niektóre z jej możliwych czynników wyzwalających.

Na przykład antybiotyki mogą zmniejszać drenaż i leczyć przetoki, które są nieprawidłowymi połączeniami między tkankami, które może powodować choroba Crohna. Antybiotyki mogą również zabić wszelkie obce lub „złe” bakterie obecne w jelitach, które mogą przyczyniać się do zapalenia i infekcji.

Dowiedz się więcej o antybiotykach w chorobie Leśniowskiego-Crohna.

Terapie biologiczne

Jeśli masz ciężką postać choroby Leśniowskiego-Crohna, lekarz może wypróbować jedną z wielu terapii biologicznych w celu leczenia zapalenia i powikłań, które mogą wystąpić w wyniku choroby. Leki biologiczne mogą blokować określone białka, które mogą wywoływać stan zapalny.

Dowiedz się więcej o lekach na chorobę Leśniowskiego-Crohna.

Zmiany w diecie

Jedzenie nie powoduje choroby Leśniowskiego-Crohna, ale może wywołać zaostrzenia.

Po zdiagnozowaniu Leśniowskiego-Crohna lekarz prawdopodobnie zasugeruje umówienie się na wizytę u zarejestrowanego dietetyka (RD). RD pomoże ci zrozumieć, jak jedzenie może wpływać na twoje objawy i jakie zmiany diety mogą ci pomóc.

Na początku mogą poprosić Cię o prowadzenie dziennika żywności. Ten dziennik żywności zawiera szczegółowe informacje o tym, co zjadłeś i jak się czułeś.

Korzystając z tych informacji, RD pomoże Ci stworzyć wytyczne żywieniowe. Te zmiany w diecie powinny pomóc w wchłanianiu większej ilości składników odżywczych z pożywienia, jednocześnie ograniczając wszelkie negatywne skutki uboczne, które może powodować żywność. Czytaj dalej, aby uzyskać więcej informacji na temat diety w następnej sekcji.

Operacja

Jeśli mniej inwazyjne zabiegi i zmiany stylu życia nie poprawią objawów, może być konieczna operacja. Ostatecznie około 75 procent osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna będzie wymagało operacji w pewnym momencie swojego życia, według Fundacji Crohna i Colitis.

Niektóre rodzaje operacji w leczeniu Leśniowskiego-Crohna obejmują usunięcie uszkodzonych części przewodu pokarmowego i ponowne podłączenie zdrowych części. Inne procedury naprawiają uszkodzoną tkankę, usuwają blizny lub leczą głębokie infekcje.

Dowiedz się więcej o operacji w chorobie Leśniowskiego-Crohna.

Dieta choroby Leśniowskiego-Crohna

Plan diety, który działa dla jednej osoby z chorobą Leśniowskiego-Crohna, może nie działać dla innej. Dzieje się tak, ponieważ choroba może obejmować różne obszary przewodu pokarmowego u różnych osób.

Ważne jest, aby dowiedzieć się, co jest dla Ciebie najlepsze. Można to zrobić, śledząc swoje objawy podczas dodawania lub usuwania niektórych pokarmów z diety. Zmiana stylu życia i diety może pomóc zmniejszyć nawroty objawów i zmniejszyć ich nasilenie.

Może być konieczne:

Dostosuj spożycie błonnika

Niektórzy ludzie potrzebują diety bogatej w błonnik i białko. Dla innych obecność dodatkowych resztek jedzenia z pokarmów bogatych w błonnik, takich jak owoce i warzywa, może pogorszyć przewód pokarmowy. W takim przypadku może być konieczne przejście na dietę o niskiej zawartości pozostałości.

Ogranicz spożycie tłuszczu

Choroba Leśniowskiego-Crohna może zakłócać zdolność organizmu do rozkładania i wchłaniania tłuszczu. Ten nadmiar tłuszczu przejdzie z jelita cienkiego do okrężnicy, co może spowodować biegunkę.

Ogranicz spożycie nabiału

Wcześniej możesz nie mieć nietolerancji laktozy, ale Twój organizm może mieć trudności z trawieniem niektórych produktów mlecznych, gdy masz chorobę Leśniowskiego-Crohna. Spożywanie nabiału może u niektórych osób prowadzić do rozstroju żołądka, skurczów brzucha i biegunki.

Pij wodę

Choroba Leśniowskiego-Crohna może wpływać na zdolność organizmu do wchłaniania wody z przewodu pokarmowego. Może to prowadzić do odwodnienia. Ryzyko odwodnienia jest szczególnie wysokie, jeśli masz biegunkę lub krwawienie.

Rozważ alternatywne źródła witamin i minerałów

Choroba Leśniowskiego-Crohna może wpływać na zdolność jelit do prawidłowego wchłaniania innych składników odżywczych z pożywienia. Spożywanie pokarmów bogatych w składniki odżywcze może nie wystarczyć. Porozmawiaj z lekarzem o przyjmowaniu multiwitamin, aby dowiedzieć się, czy jest to odpowiednie dla Ciebie.

Porozmawiaj z lekarzem, aby dowiedzieć się, co najlepiej odpowiada Twoim potrzebom. Mogą skierować Cię do lekarza lub dietetyka. Wspólnie możecie zidentyfikować swoje ograniczenia żywieniowe i stworzyć wytyczne dotyczące dobrze zbilansowanej diety.

Dowiedz się więcej z tego poradnika żywieniowego dotyczącego choroby Leśniowskiego-Crohna.

Naturalne metody leczenia choroby Crohna

Wiele osób korzysta z medycyny komplementarnej i alternatywnej (CAM) w przypadku różnych schorzeń i chorób, w tym choroby Leśniowskiego-Crohna. Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków nie zatwierdziła tych leków do leczenia, ale wiele osób stosuje je jako dodatek do leków głównego nurtu.

Porozmawiaj ze swoim lekarzem, jeśli jesteś zainteresowany wypróbowaniem któregokolwiek z tych zabiegów wraz z obecnym schematem.

Popularne alternatywne metody leczenia choroby Leśniowskiego-Crohna obejmują:

Probiotyki. To żywe bakterie, które mogą pomóc w zastąpieniu i odbudowie dobrych bakterii w przewodzie pokarmowym. Probiotyki mogą również pomóc w zapobieganiu zakłócaniu przez mikroorganizmy naturalnej równowagi jelit i powodowaniu zaostrzenia choroby Crohna

Dane naukowe dotyczące skuteczności są ograniczone. W Internecie można znaleźć szeroki wybór suplementów probiotycznych.

Prebiotyki. Są to potencjalnie korzystne materiały występujące w roślinach, takie jak szparagi, banany, karczochy i pory, które pomagają odżywić dobre bakterie w jelitach i zwiększyć ich liczbę. Prebiotyki można również kupić w postaci suplementów.
Olej rybny. Olej rybny jest bogaty w kwasy omega-3. Według badania z 2017 roku trwają badania dotyczące możliwego leczenia choroby Leśniowskiego-Crohna. Tłuste ryby, takie jak łosoś i makrela, są bogate w kwasy omega-3. Możesz także wypróbować suplementy oleju rybnego, które możesz kupić online.
Suplementy. Wiele osób uważa, że niektóre zioła, witaminy i minerały łagodzą objawy różnych chorób, w tym zapalenia związanego z chorobą Leśniowskiego-Crohna. Trwają badania nad tym, które suplementy mogą być korzystne.

Aloe vera. Ludzie uważają, że aloes ma właściwości przeciwzapalne. Ponieważ stan zapalny jest jednym z kluczowych składników choroby Leśniowskiego-Crohna, ludzie często używają go jako naturalnego środka przeciwzapalnego. Jednak nie ma aktualnych badań, które sugerowałyby, że aloes pomaga w leczeniu choroby Crohna. Jeśli jesteś zainteresowany, możesz znaleźć wybór żeli, kremów, soków i innych produktów Aloe Vera w Internecie.

Akupunktura. Jest to praktyka strategicznego wbijania igieł w skórę, aby stymulować różne punkty na ciele. Jedna z teorii głosi, że akupunktura może powodować uwalnianie endorfin, substancji chemicznych, które blokują ból i wzmacniają układ odpornościowy.
Badanie z 2014 roku wykazało, że akupunktura w połączeniu z moksypustią - rodzajem tradycyjnej medycyny chińskiej polegającej na spalaniu suszonych ziół leczniczych na skórze lub w jej pobliżu - łagodzi objawy choroby Leśniowskiego-Crohna. Osoby z aktywną chorobą Leśniowskiego-Crohna zgłaszały mniejszy ból brzucha, biegunkę i stan zapalny po wykonaniu akupunktury.

Poinformuj lekarza, jeśli stosujesz jakiekolwiek zabiegi CAM lub leki dostępne bez recepty. Niektóre z tych substancji mogą wpływać na skuteczność leków lub innych metod leczenia. W niektórych przypadkach interakcja lub efekt uboczny mogą być niebezpieczne, a nawet zagrażać życiu.

Dowiedz się więcej o naturalnych metodach leczenia choroby Leśniowskiego-Crohna.

Operacja Crohna

Operacja choroby Leśniowskiego-Crohna jest uważana za leczenie ostateczne, ale trzy czwarte osób z tą chorobą Crohna ostatecznie będzie potrzebować pewnego rodzaju operacji w celu złagodzenia objawów lub powikłań.

Gdy leki przestaną działać lub skutki uboczne staną się zbyt poważne, aby je leczyć, lekarz może rozważyć jedną z następujących operacji.

Plastyka zwężająca poszerza i skraca jelita, próbując zmniejszyć skutki bliznowacenia lub uszkodzenia tkanki.
Podczas resekcji jelita usuwa się fragmenty uszkodzonego jelita. Zdrowe jelita są zszywane razem, aby zreformować jelita.
Stomijny tworzy otwór, przez który organizm może wyeliminować odpadów. Zwykle wykonuje się je po usunięciu części jelita cienkiego lub grubego. Mogą być trwałe lub tymczasowe, gdy lekarz chce dać Twoim jelitom czas na wygojenie.
Kolektomia usuwa odcinki jelita grubego, które są chore lub uszkodzone.
Proktokolektomii jest operacja w celu usunięcia jelita grubego i odbytu. Jeśli masz tę operację, będziesz potrzebować również kolostomii (otworu w jelicie grubym do opróżnienia odpadów).

Operacja choroby Leśniowskiego-Crohna jest pomocna w łagodzeniu objawów, ale nie jest pozbawiona ryzyka.

Przeczytaj więcej o operacji choroby Leśniowskiego-Crohna.

Jakie są odmiany choroby Leśniowskiego-Crohna?

Istnieje sześć odmian choroby Leśniowskiego-Crohna, wszystkie zależne od lokalizacji. Oni są:

Choroba Leśniowskiego-Crohna żołądka i dwunastnicy dotyka głównie żołądka i dwunastnicy, która jest pierwszą częścią jelita cienkiego. Około 5 procent osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna ma ten typ.
Zapalenie jej jelita cienkiego występuje w drugiej części jelita, zwanej jelitem czczym. Podobnie jak w przypadku choroby Crohna żołądkowo-dwunastniczej, ta zmiana jest mniej powszechna.
Krętego jest zapalenie w końcowej części jelita cienkiego i jelita krętego. Około 30 procent osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna jest dotkniętych tą lokalizacją.
Zapalenie jelita krętego dotyczy jelita krętego i okrężnicy i jest najczęstszą odmianą choroby Crohna. Około 50 procent osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna ma tę odmianę.
Zapalenie jelita grubego Crohna występuje u około 20 procent osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna. Wpływa tylko na okrężnicę. Zarówno wrzodziejące zapalenie okrężnicy, jak i zapalenie okrężnicy Crohna wpływają tylko na okrężnicę, ale zapalenie okrężnicy Crohna może wpływać na głębsze warstwy wyściółki jelitowej.
Choroba okołoodbytnicza dotyka około 30 procent osób z chorobą Crohna. Ta odmiana często obejmuje przetoki lub nieprawidłowe połączenia między tkankami, infekcje tkanek głębokich, a także owrzodzenia i wrzody na zewnętrznej skórze wokół odbytu.

Dowiedz się więcej o różnych typach choroby Leśniowskiego-Crohna.

Choroba Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejące zapalenie jelita grubego

Choroba Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejące zapalenie jelita grubego (UC) to dwa rodzaje IBD. Mają wiele podobnych cech. Możesz je pomylić ze sobą.

Mają one wspólne cechy:

Pierwsze oznaki i objawy choroby Leśniowskiego-Crohna i UC są bardzo podobne. Mogą to być biegunka, bóle i skurcze brzucha, krwawienie z odbytu, utrata masy ciała i zmęczenie.
Zarówno choroba wrzodowa, jak i choroba Leśniowskiego-Crohna występują częściej u osób w wieku od 15 do 35 lat i osób z rodzinną historią obu typów IBD.
Ogólnie rzecz biorąc, IBD dotyka w równym stopniu mężczyzn i kobiety, ale może się to różnić w zależności od wieku.
Pomimo dziesięcioleci badań naukowcy wciąż nie wiedzą, co powoduje którąkolwiek z chorób. W obu przypadkach prawdopodobnym winowajcą jest nadaktywny układ odpornościowy, ale prawdopodobnie inne czynniki odgrywają rolę.

Oto, czym się różnią:

UC wpływa tylko na okrężnicę. Choroba Leśniowskiego-Crohna może wpływać na każdą część przewodu pokarmowego, od ust do odbytu.
UC wpływa tylko na zewnętrzną warstwę tkanki wyściełającej okrężnicę, zwaną błoną śluzową. Choroba Leśniowskiego-Crohna może wpływać na wszystkie warstwy tkanki jelitowej, od powierzchownych do głębokich.

UC to tylko jeden rodzaj zapalenia okrężnicy. Istnieje kilka innych typów zapalenia okrężnicy. Nie wszystkie formy zapalenia jelita grubego powodują ten sam rodzaj zapalenia jelit i uszkodzenia, co UC.

Dowiedz się więcej o chorobie Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego i nieswoistym zapaleniu jelita grubego.

Statystyka choroby Leśniowskiego-Crohna

CCF i Centers for Disease Control and Prevention (CDC) podają następujące statystyki:

W sumie 3 miliony Amerykanów ma jakąś formę nieswoistego zapalenia jelit. Suma ta obejmuje ponad 780 000 Amerykanów cierpiących na chorobę Leśniowskiego-Crohna.
Osoby, które palą, są dwukrotnie bardziej narażone na rozpoznanie choroby Leśniowskiego-Crohna.
Jeśli stan jest leczony - medycznie lub chirurgicznie - 50 procent osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna osiągnie remisję lub wystąpią tylko łagodne objawy w ciągu pięciu lat od diagnozy.
Około 11 procent osób z chorobą Crohna będzie cierpieć na przewlekle aktywną chorobę.

CCF informuje również, co następuje:

W 2004 r. 1,1 miliona wizyt lekarskich dotyczyło leczenia i opieki nad chorobą Leśniowskiego-Crohna.
W 2010 roku choroba Leśniowskiego-Crohna była przyczyną 187 000 hospitalizacji.
Przeciętny człowiek z chorobą Leśniowskiego-Crohna będzie wydawał od 8 265 do 18 963 dolarów rocznie na leczenie lub zarządzanie chorobą, na dane dotyczące roszczeń ubezpieczeniowych w Stanach Zjednoczonych w latach 2003–2004.

Według danych z 2016 r.:

Choroba Leśniowskiego-Crohna występuje równie często u mężczyzn, jak iu kobiet.
Dwie na trzy osoby z chorobą Leśniowskiego-Crohna zostaną zdiagnozowane przed 40 rokiem życia.

Sprawdź więcej statystyk dotyczących choroby Leśniowskiego-Crohna.

Spotkanie z innymi osobami ze społeczności Leśniowskiego-Crohna może być niezwykle pomocne. IBD Healthline to bezpłatna aplikacja, która łączy Cię z innymi osobami, które rozumieją, przez co przechodzisz, za pośrednictwem wiadomości indywidualnych, dyskusji grupowych na żywo i zatwierdzonych przez ekspertów informacji na temat zarządzania nieswoistym zapaleniem jelit. Pobierz aplikację na iPhone'a lub Androida.

Choroba Leśniowskiego-Crohna i niepełnosprawność

Choroba Leśniowskiego-Crohna może zakłócić pracę i życie osobiste. Może również powodować stres finansowy. Jeśli nie masz ubezpieczenia zdrowotnego, a czasami nawet jeśli je masz, Twoje wydatki z własnej kieszeni mogą wynieść kilka tysięcy dolarów rocznie.

Jeśli choroba stanie się na tyle ciężka, że w znaczący sposób wpływa na Twoje codzienne życie, rozważ złożenie wniosku o niepełnosprawność.

Jeśli możesz udowodnić, że Twój stan uniemożliwia Ci pracę lub uniemożliwił Ci pracę przez ostatni rok, możesz kwalifikować się do otrzymywania renty inwalidzkiej. Tego rodzaju pomoc może zapewnić Social Security Disability Insurance lub Social Security Income.

Niestety ubieganie się o niepełnosprawność może być długim i żmudnym procesem. Wymaga wielu spotkań z lekarzami. Jeśli nie masz ubezpieczenia, być może będziesz musiał zapłacić za wizyty wielu lekarzy. Jeśli jesteś obecnie zatrudniony, musisz wziąć wolne w pracy.

Pamiętaj, że podczas pracy nad tym procesem możesz napotkać wiele wzlotów i upadków. Możesz nawet odmówić i będziesz musiał rozpocząć cały proces od nowa. Jeśli uważasz, że to właściwy wybór dla Ciebie, możesz rozpocząć proces składania wniosku o ubezpieczenie społeczne, wykonując jedną z następujących czynności:

Aplikuj przez internet.
Zadzwoń na bezpłatną infolinię Social Security Administration pod numer 1-800-772-1213 od poniedziałku do piątku w godzinach od 7:00 do 19:00
Znajdź i odwiedź najbliższe biuro Ubezpieczeń Społecznych.

Dowiedz się więcej o świadczeniach z tytułu choroby Leśniowskiego-Crohna i niepełnosprawności.

Choroba Leśniowskiego-Crohna u dzieci

Większość osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna jest diagnozowana w wieku 20 i 30 lat, ale IBD może również rozwinąć się u dzieci. Według przeglądu z 2016 roku około 1 na 4 osoby z nieswoistym zapaleniem jelit wykazuje objawy przed ukończeniem 20 roku życia.

Choroba Leśniowskiego-Crohna, która obejmuje tylko okrężnicę, jest częsta u dzieci i młodzieży. Oznacza to, że odróżnienie choroby Crohna od UC jest trudne, dopóki dziecko nie zacznie wykazywać innych objawów.

Właściwe leczenie choroby Leśniowskiego-Crohna u dzieci jest ważne, ponieważ nieleczona choroba Leśniowskiego-Crohna może prowadzić do opóźnienia wzrostu i osłabienia kości. Może również powodować znaczne cierpienie emocjonalne na tym etapie życia. Zabiegi obejmują: