Przegląd
Pytasz, kim jesteś? Może jaki jest Twój cel lub jakie są Twoje wartości? Jeśli tak, być może przechodzisz przez coś, co niektórzy nazywają kryzysem tożsamości.
Termin „kryzys tożsamości” po raz pierwszy wyszedł od psychologa rozwojowego i psychoanalityka Erika Eriksona. Przedstawił idee młodzieżowych kryzysów tożsamości, a także kryzysów wieku średniego, wierząc, że osobowości rozwinęły się poprzez rozwiązywanie kryzysów życiowych.
Jeśli doświadczasz kryzysu tożsamości, możesz kwestionować swoje poczucie siebie lub tożsamości. Może się to często zdarzyć z powodu dużych zmian lub stresorów w życiu lub z powodu czynników, takich jak wiek lub postęp od określonego etapu (na przykład szkoła, praca lub dzieciństwo).
Oto, co musisz wiedzieć o kryzysach tożsamości, jeśli możesz je mieć, i co możesz zrobić.
Objawy kryzysu tożsamości
Kryzys tożsamości nie jest stanem dającym się zdiagnozować, więc nie ma typowych „objawów”, jak w przypadku przeziębienia czy grypy. Zamiast tego, oto oznaki, że możesz doświadczać kryzysu tożsamości:
- Zastanawiasz się, kim jesteś - ogólnie lub w odniesieniu do określonego aspektu życia, takiego jak związki, wiek lub kariera.
- Doświadczasz wielkiego konfliktu osobistego z powodu kwestionowania tego, kim jesteś lub jaką rolę pełnisz w społeczeństwie.
- Niedawno zaszły duże zmiany, które wpłynęły na twoje poczucie siebie, na przykład rozwód.
- Kwestionujesz takie rzeczy, jak twoje wartości, duchowość, przekonania, zainteresowania lub ścieżka kariery, które mają duży wpływ na to, jak siebie postrzegasz.
- Szukasz w swoim życiu większego sensu, powodu lub pasji.
Pytanie, kim jesteś, jest całkowicie normalne, zwłaszcza że zmieniamy się przez całe nasze życie. Kiedy jednak zaczyna wpływać na twoje codzienne myślenie lub funkcjonowanie, możesz mieć kryzys tożsamości.
Czy to coś poważniejszego?
Każdy rodzaj kryzysu może również spowodować pogorszenie stanu zdrowia psychicznego.
Negatywne postrzeganie siebie lub swojego życia okazało się być wskaźnikiem podatności na depresję.
Jeśli masz jakiekolwiek oznaki depresji, rozważ skorzystanie z pomocy. Powinieneś natychmiast szukać pomocy, jeśli towarzyszą im myśli samobójcze.
Objawy depresji mogą obejmować:
- nastrój depresyjny lub poczucie beznadziejności lub bezwartościowości
- utrata zainteresowania rzeczami, które kiedyś się cieszyły
- zmęczenie
- drażliwość
- zmiany apetytu lub wagi
- problemy z koncentracją, poziomem energii, motywacją i snem
Przyczyny kryzysu tożsamości
Chociaż często uważa się, że ma to miejsce w określonym wieku (na przykład w wieku nastoletnim lub podczas „kryzysu wieku średniego”), kryzys tożsamości może przydarzyć się każdemu, w każdym wieku, w dowolnym momencie życia.
Często kryzysy tożsamości lub inne problemy ze zdrowiem psychicznym mogą wynikać z głównych stresorów życiowych. Te stresory nie muszą być z natury złe, ale nadal mogą powodować duży stres, co sprawia, że zastanawiasz się, kim jesteś i co cenisz.
Stresory mogą obejmować:
- wziąć ślub
- rozwód lub separacja
- w ruchu
- przeżywa traumatyczne wydarzenie
- utrata ukochanej osoby
- utrata lub znalezienie pracy
- nowe problemy zdrowotne
Te i inne czynniki stresogenne z pewnością mogą mieć wpływ na Twoje codzienne życie i to, jak siebie postrzegasz.
Jedno z ostatnich badań wykazało, że czynniki takie jak wsparcie społeczne, poziom stresu i problemy zdrowotne mogą wpływać na rozwój często nazywanego kryzysem wieku średniego.
Leczenie kryzysu tożsamości
Kwestionowanie swojego poczucia siebie może być stresujące, ale na dłuższą metę może być dobrą rzeczą. Wiedza o tym, kim jesteś lepszy i dostosowywanie się do zmian, może pomóc ci się rozwijać jako osoba.
Oto kilka rzeczy, które możesz zrobić, aby przejść przez kryzys tożsamości:
Spójrz do wewnątrz i eksploruj
Poświęć trochę czasu, aby naprawdę spojrzeć w siebie i zadać sobie kilka pytań o to, co lubisz, a czego już nie lubisz.
Zadawaj sobie pytania i zobacz, czy z czasem potrafisz na nie odpowiedzieć i czy odpowiedzi pomogą Ci zrozumieć. Pamiętaj, że nie musisz znać wszystkich odpowiedzi - i mogą się one zmieniać z roku na rok lub z dekady na dekadę.
Pytania mogą obejmować:
- Jakie cechy i cechy Cię definiują? Jak to się zmieniło na przestrzeni lat?
- Jeśli doświadczasz poważnej zmiany w życiu: jak wiele się zmieniło? Czy jesteś zadowolony z tych zmian? Jak możesz sobie radzić z tymi nowymi rzeczami?
- Jakie są Twoje wartości? Czy coś działa przeciwko nim?
- Jakie są Twoje zainteresowania, pasje i hobby? Robisz to, co lubisz, a jeśli nie, to dlaczego? (Jeśli uwielbiasz grać w tenisa i nie grałeś tego od kilku lat, jakie czynniki temu zapobiegają?)
- Jakie masz podstawy? Co pomaga Ci radzić sobie, gdy walczysz?
- Co jest dla Ciebie ważne, jeśli chodzi o Twoje wartości, cel życia lub poczucie tożsamości? Czy jest coś, co według Ciebie możesz zrobić, aby poprawić swoje poczucie siebie?
Szukaj radości i innych sposobów radzenia sobie
Co sprawia, że jesteś szczęśliwy? Co nadaje Twojemu życiu sens i radość?
Niekoniecznie musisz mieć idealną pracę, ale jeśli nie robisz w życiu nic satysfakcjonującego, może to być powód, dla którego czujesz się, jakbyś był w kryzysie.
Możesz znaleźć spełnienie w wolontariacie, podjęciu nowego hobby, nawiązywaniu kontaktów z innymi lub wielu innych rzeczach poza pracą. Albo może się okazać, że nowa praca będzie bardziej odpowiednia dla tego, kim jesteś.
Znajdź wsparcie
Dobre wsparcie społeczne może wpłynąć na to, jak dobrze radzisz sobie z dużymi zmianami, stresorami lub kwestiami tożsamości. Jest tak wiele miejsc, w których możesz znaleźć wsparcie.
Poszukaj wsparcia w:
- przyjaciele, partnerzy i członkowie rodziny
- twoja społeczność lub kościół
- nowa grupa, klub lub spotkanie, które podzielają Twoje zainteresowania
- grupę wsparcia, zwłaszcza w przypadku nowych problemów zdrowotnych
- terapie grupowe zdrowia psychicznego lub terapie indywidualne
- sporty zespołowe lub zajęcia
Ignoruj wewnętrzną i zewnętrzną ocenę
Oczekiwania innych ludzi, a także nasze własne, mogą mieć duży wpływ na to, jak się czujemy. Ale nie pozwól, aby standardy społeczne dyktowały ci, kim jesteś i co powinieneś lubić.
To, że jesteś w określonym wieku, płci lub grupie kulturowej, nie oznacza, że musisz podążać za tym, jeśli nie wierzysz już w to, co podążasz.
Twoja samoocena jest ważna dla ogólnego samopoczucia, a poświęcanie czasu i energii na osądzające myślenie nic nie da. Może minąć trochę czasu, zanim ludzie, których kochasz, zrozumieją wszelkie zmiany, które wprowadzasz, ale na dłuższą metę będziesz szczęśliwszy, jeśli będziesz wierny sobie.
Szukaj pomocy z zewnątrz
Jeśli stres kiedykolwiek okaże się zbyt duży, rozważ skorzystanie z pomocy z zewnątrz. Może to pochodzić od zaufanego przyjaciela lub członka rodziny, z którym można porozmawiać, lub od lekarza psychiatrycznego, który pomoże Ci rozwiązać problem i poradzić sobie z tym, co się dzieje.
Nigdy nie bój się prosić o pomoc. Życie - szczególnie duże zmiany - może być przerażające, ale wszyscy przez nie przechodzimy.
Na wynos
Poczucie własnej wartości i tożsamości jest ważne dla każdego. Chociaż kryzys tożsamości może spowodować, że poczujesz się zagubiony lub sfrustrowany, tego typu kryzysy mogą być również zasadniczo pomocne.
Kwestionowanie własnego poczucia siebie, celu i wartości może pomóc ci lepiej zrozumieć, kim jesteś i kim będziesz. Pamiętaj, zmiana jest częścią życia, a patrząc wstecz, zobaczysz, że cały czas się zmieniałeś.
Jeśli doświadczasz wielu głównych stresorów życiowych i czujesz się jak w poważnym kryzysie zdrowia psychicznego, skontaktuj się z profesjonalistą, który może pomóc Ci przejść przez to, przez co przechodzisz.
Kryzys tożsamości w okresie dojrzewania
P:
Czy wszystkie nastolatki doświadczają kryzysu tożsamości i jak rodzice mogą wesprzeć swoje dzieci, które mogą przez to przechodzić?
ZA:
Wiele osób uważa, że okres dojrzewania jest niezmiennie okresem „burzy i stresu”, które można częściowo przypisać kształtowaniu się tożsamości lub nawet „kryzysowi tożsamości”. Jednak badania nie potwierdzają tego poglądu. Wiele nastolatków przechodzi przez ten etap rozwoju bez problemu, podczas gdy niektórzy mają umiarkowane wyzwania, z którymi są w stanie negocjować po pewnym czasie i wysiłku lub z dodatkowym wsparciem. Niewielka mniejszość będzie miała istotne problemy, które wymagają intensywnego i ciągłego wsparcia. Niezależnie od przypadku, wszyscy nastolatkowie rzeczywiście definiują i decydują o tym, „kim są”, ponieważ mają więcej okazji do samokierowania i autonomii podczas przejścia do dorosłości. Ważne jest, aby rodzice tworzyli atmosferę bezpieczeństwa i otwartości,gdzie nastolatki czują się komfortowo, dzieląc się swoimi spostrzeżeniami i uczuciami bez obawy przed osądem. Taka relacja będzie sprzyjać rodzajom rozmów, które będą wspierać młodzież w ich przejściach, niezależnie od poziomu wyzwania lub „kryzysu”.
Dillon Browne, PhDAnswers reprezentuje opinie naszych ekspertów medycznych. Wszystkie treści mają charakter wyłącznie informacyjny i nie powinny być traktowane jako porady medyczne.
