Odchodząc od tętnicy biodrowej wewnętrznej, tętnica zasłonowa biegnie wzdłuż ściany miednicy. Prowadzi do górnej części otworu zasłonowego, czyli otworu dla naczyń krwionośnych i nerwów między kością kulszową a kością łonową, znajdującego się w dolnej części miednicy. Jednak tętnica zasłonowa wychodzi z jamy miednicy przez kanał zasłonowy, mały otwór w tkance łącznej, który pokrywa mięsień zasłaniający wewnętrzny. Kanał zasłonowy leży w pobliżu otworu zasłonowego.
Tętnica zasłonowa dzieli się na gałęzie przednie i tylne. Tętnica zasłonowa nie tylko transportuje natlenioną krew do swoich odgałęzień, ale także obsługuje obszar miednicy.
Ta tętnica to nie to samo, co żyła zasłonowa, która zaczyna się w górnej części uda i wpływa do obszaru miednicy. Z żyły zasłonowej odprowadzana jest większość krwi dostarczanej przez odpowiadającą jej tętnicę, ale dopiero po wyczerpaniu krwi z tlenu.
U niektórych osób tętnica zasłonowa może przebiegać różnie. Jeśli tak, jest to wrodzone, co oznacza, że te różne ścieżki istnieją od urodzenia. Różne sposoby usytuowania tętnicy nie zmniejszają znacznie jej przepustowości.