Strzałkowa jest nazwą jednej ze sparowanych kości w obrębie podudzia ludzi. Druga, piszczel, jest znacznie grubsza, a kość strzałkowa łączy się z nią za pomocą odpowiedniej artykulacji i więzadeł.
Niektóre ścięgna znajdują się w dwóch głównych rowkach na dystalnym lub dolnym końcu kości strzałkowej (kostka boczna). Rowki te przekierowują siłę działającą na staw, pozwalając na przeniesienie mniejszego wpływu na ścięgna, a tym samym minimalizując uszkodzenia.
Sposób ułożenia dwóch kości podudzia oznacza, że kość strzałkowa nie sięga aż do stawu kolanowego; raczej jego dolna część, w tym wyspecjalizowany mechanizm rowków i ścięgien, tworzy część stawu skokowego, umożliwiając stabilność ruchu. Wynika to z głównej roli kości strzałkowej jako punktu zaczepienia dla różnych mięśni i więzadeł nogi i kostki.
Kość strzałkowa nie jest kością strukturalną i znajduje się na zewnętrznej krawędzi podudzia. W rezultacie jest czasami używany jako zapas dawców do przeszczepów kostnych.
