Przegląd
W niektórych przypadkach lekarz może zdecydować, że potrzebuje próbki tkanki lub komórek, aby pomóc zdiagnozować chorobę lub zidentyfikować raka. Pobranie tkanki lub komórek do analizy nazywa się biopsją.
Chociaż biopsja może brzmieć przerażająco, należy pamiętać, że większość z nich jest całkowicie bezbolesna i mało ryzykowna. W zależności od sytuacji, fragment skóry, tkanki, narządu lub podejrzanego guza zostanie usunięty chirurgicznie i wysłany do laboratorium w celu przetestowania.
Dlaczego wykonuje się biopsję
Jeśli doświadczasz objawów zwykle związanych z rakiem, a Twój lekarz zlokalizował obszar, który Cię niepokoi, może zlecić wykonanie biopsji, aby ustalić, czy ten obszar jest rakowy.
Biopsja jest jedynym pewnym sposobem rozpoznania większości nowotworów. Badania obrazowe, takie jak tomografia komputerowa i promieniowanie rentgenowskie, mogą pomóc zidentyfikować obszary problematyczne, ale nie mogą odróżnić komórek rakowych od niezłośliwych.
Biopsje są zwykle związane z rakiem, ale tylko dlatego, że lekarz zleci biopsję, nie oznacza, że masz raka. Lekarze używają biopsji, aby sprawdzić, czy nieprawidłowości w twoim ciele są spowodowane rakiem lub innymi schorzeniami.
Na przykład, jeśli kobieta ma guzek w piersi, badanie obrazowe potwierdzi guzek, ale biopsja jest jedynym sposobem na ustalenie, czy jest to rak piersi, czy inny stan niezłośliwy, taki jak zwłóknienie wielotorbielowe.
Rodzaje biopsji
Istnieje kilka różnych rodzajów biopsji. Twój lekarz wybierze rodzaj do zastosowania na podstawie twojego stanu i obszaru ciała, który wymaga dokładniejszej oceny.
Niezależnie od typu, otrzymasz znieczulenie miejscowe, aby znieczulić obszar, w którym wykonano nacięcie.
Biopsja szpiku kostnego
Wewnątrz niektórych większych kości, takich jak biodro lub kość udowa w nodze, komórki krwi są wytwarzane w gąbczastym materiale zwanym szpikiem.
Jeśli lekarz podejrzewa, że występują problemy z krwią, możesz poddać się biopsji szpiku kostnego. Ten test może wykryć zarówno stany nowotworowe, jak i nienowotworowe, takie jak białaczka, anemia, infekcja lub chłoniak. Test służy również do sprawdzenia, czy komórki rakowe z innej części ciała rozprzestrzeniły się do kości.
Dostęp do szpiku kostnego jest najłatwiejszy przy użyciu długiej igły wprowadzonej do kości biodrowej. Można to zrobić w szpitalu lub gabinecie lekarskim. Wnętrzności kości nie mogą być znieczulone, więc niektórzy ludzie odczuwają tępy ból podczas tej procedury. Inni jednak odczuwają początkowy ostry ból tylko po wstrzyknięciu środka znieczulającego.
Biopsja endoskopowa
Biopsje endoskopowe służą do dotarcia do tkanki wewnątrz ciała w celu pobrania próbek z miejsc takich jak pęcherz, okrężnica lub płuco.
Podczas tej procedury lekarz używa elastycznej cienkiej rurki zwanej endoskopem. Endoskop ma małą kamerę i lampkę na końcu. Monitor wideo umożliwia lekarzowi przeglądanie obrazów. Do endoskopu wprowadza się również małe narzędzia chirurgiczne. Korzystając z filmu, lekarz może poprowadzić je do pobrania próbki.
Endoskop można wprowadzić przez małe nacięcie w ciele lub przez dowolny otwór w ciele, w tym usta, nos, odbytnicę lub cewkę moczową. Endoskopia zwykle trwa od pięciu do 20 minut.
Tę procedurę można wykonać w szpitalu lub w gabinecie lekarskim. Później możesz odczuwać lekki dyskomfort, wzdęcia, gazy lub ból gardła. To wszystko minie z czasem, ale jeśli jesteś zaniepokojony, powinieneś skontaktować się z lekarzem.
Biopsje igłowe
Biopsje igłowe służą do pobierania próbek skóry lub wszelkich tkanek, które są łatwo dostępne pod skórą. Różne rodzaje biopsji igłowych obejmują:
- Biopsje rdzeniowo-igłowe wykorzystują igłę średniej wielkości do ekstrakcji kolumny tkanki, w taki sam sposób, w jaki pobiera się próbki rdzeniowe z ziemi.
- Biopsje cienkoigłowe wykorzystują cienką igłę przymocowaną do strzykawki, która umożliwia pobranie płynów i komórek.
- Biopsje sterowane obrazem są prowadzone za pomocą procedur obrazowania - takich jak skanowanie rentgenowskie lub tomografia komputerowa - dzięki czemu lekarz może uzyskać dostęp do określonych obszarów, takich jak płuca, wątroba lub inne narządy.
- Biopsje wspomagane próżniowo wykorzystują odsysanie z próżni do zbierania komórek.
Biopsja skóry
Jeśli na skórze występuje wysypka lub zmiana, która jest podejrzana o pewien stan, nie reaguje na terapię przepisaną przez lekarza lub której przyczyna jest nieznana, lekarz może wykonać lub zlecić biopsję zajętego obszaru skóry. Można to zrobić, stosując znieczulenie miejscowe i usuwając niewielki kawałek obszaru za pomocą żyletki, skalpela lub małego okrągłego ostrza zwanego „stemplem”. Próbka zostanie wysłana do laboratorium w celu wyszukania dowodów na schorzenia, takie jak infekcja, rak i zapalenie struktur skóry lub naczyń krwionośnych.
Biopsja chirurgiczna
Czasami pacjent może mieć problem, do którego nie można bezpiecznie lub skutecznie dotrzeć za pomocą opisanych powyżej metod lub wyniki innych próbek biopsji są negatywne. Przykładem może być guz brzucha w pobliżu aorty. W takim przypadku chirurg może potrzebować pobrać preparat za pomocą laparoskopu lub przez wykonanie tradycyjnego nacięcia.
Ryzyko biopsji
Każdy zabieg medyczny, który obejmuje pęknięcie skóry, niesie ze sobą ryzyko infekcji lub krwawienia. Jednak ponieważ nacięcie jest małe, zwłaszcza w przypadku biopsji igłowych, ryzyko jest znacznie mniejsze.
Jak przygotować się do biopsji
Biopsje mogą wymagać pewnych przygotowań ze strony pacjenta, takich jak przygotowanie jelita, dieta z klarownymi płynami lub nic doustnie. Lekarz poinstruuje Cię, co należy zrobić przed zabiegiem.
Jak zawsze przed zabiegiem medycznym, powiedz swojemu lekarzowi, jakie leki i suplementy przyjmujesz. Konieczne może być zaprzestanie przyjmowania niektórych leków przed biopsją, takich jak aspiryna lub niesteroidowe leki przeciwzapalne.
Kontynuacja po biopsji
Po pobraniu próbki tkanki lekarze będą musieli ją przeanalizować. W niektórych przypadkach analizę tę można przeprowadzić w trakcie procedury. Częściej jednak próbka będzie musiała zostać wysłana do laboratorium w celu przetestowania. Wyniki mogą zająć od kilku dni do kilku tygodni.
Po otrzymaniu wyników lekarz może zadzwonić do Ciebie, aby podzielić się wynikami lub poprosić o wizytę kontrolną w celu omówienia kolejnych kroków.
Jeśli wyniki wykazały oznaki raka, lekarz powinien być w stanie określić rodzaj raka i poziom agresji na podstawie biopsji. Jeśli twoja biopsja została wykonana z powodu innego niż rak, raport laboratoryjny powinien być w stanie pomóc lekarzowi w diagnozowaniu i leczeniu tego stanu.
Jeśli wyniki są negatywne, ale podejrzenie lekarza jest nadal wysokie, czy to na raka, czy na inne schorzenia, możesz potrzebować kolejnej biopsji lub innego rodzaju biopsji. Twój lekarz będzie w stanie wskazać Ci najlepszy kurs. Jeśli masz jakiekolwiek pytania dotyczące biopsji przed zabiegiem lub wyników, nie wahaj się porozmawiać z lekarzem. Możesz zapisać swoje pytania i zabrać je ze sobą podczas następnej wizyty w biurze.
