Co to jest rezonans magnetyczny lędźwi?
Skan MRI wykorzystuje magnesy i fale radiowe do przechwytywania obrazów wewnątrz ciała bez wykonywania nacięć chirurgicznych. Skan pozwala lekarzowi zobaczyć, oprócz kości, także tkanki miękkie twojego ciała, takie jak mięśnie i narządy.
MRI można wykonać na dowolnej części ciała. MRI lędźwi w szczególności bada odcinek lędźwiowy kręgosłupa - obszar, w którym często pojawiają się problemy z plecami.
Kręgosłup lędźwiowo-krzyżowy składa się z pięciu kręgów lędźwiowych (od L1 do L5), kości krzyżowej („tarcza” kości na dole kręgosłupa) i kości ogonowej (kości ogonowej). Kręgosłup lędźwiowo-krzyżowy składa się również z dużych naczyń krwionośnych, nerwów, ścięgien, więzadeł i chrząstki.
Dlaczego wykonuje się rezonans magnetyczny lędźwi
Twój lekarz może zalecić MRI, aby lepiej zdiagnozować lub leczyć problemy z kręgosłupem. Ból, choroba, infekcja lub inne czynniki związane z urazem mogą powodować stan. Twój lekarz może zlecić rezonans magnetyczny lędźwi, jeśli masz następujące objawy:
- ból pleców z towarzyszącą gorączką
- wady wrodzone wpływające na kręgosłup
- uraz dolnej części kręgosłupa
- uporczywy lub silny ból w dole pleców
- stwardnienie rozsiane
- problemy z pęcherzem
- objawy raka mózgu lub rdzenia kręgowego
- osłabienie, drętwienie lub inne problemy z nogami
Twój lekarz może również zamówić rezonans magnetyczny lędźwi, jeśli planujesz operację kręgosłupa. MRI lędźwi pomoże im zaplanować zabieg przed wykonaniem nacięcia.
Skan MRI zapewnia inny rodzaj obrazu niż inne testy obrazowe, takie jak prześwietlenia rentgenowskie, USG lub tomografia komputerowa. MRI kręgosłupa lędźwiowego pokazuje kości, dyski, rdzeń kręgowy i przestrzenie między kościami kręgowymi, przez które przechodzą nerwy.
Ryzyko związane z rezonansem magnetycznym lędźwi
W przeciwieństwie do prześwietlenia rentgenowskiego lub tomografii komputerowej, rezonans magnetyczny nie wykorzystuje promieniowania jonizującego. Jest uważany za bezpieczniejszą alternatywę, szczególnie dla kobiet w ciąży i dorastających dzieci. Chociaż czasami występują efekty uboczne, są one niezwykle rzadkie. Do chwili obecnej nie ma udokumentowanych skutków ubocznych fal radiowych i magnesów użytych do skanowania.
Istnieje ryzyko dla osób z implantami zawierającymi metal. Magnesy używane w rezonansie magnetycznym mogą powodować problemy z rozrusznikami serca lub powodować przemieszczanie się wszczepionych śrub lub szpilek w organizmie.
Kolejnym powikłaniem jest reakcja alergiczna na barwnik kontrastowy. Podczas niektórych badań MRI do krwiobiegu wstrzykuje się barwnik kontrastowy, aby uzyskać wyraźniejszy obraz naczyń krwionośnych w skanowanym obszarze. Najpopularniejszym rodzajem barwnika kontrastowego jest gadolin. Reakcje alergiczne na barwnik są często łagodne i łatwe do opanowania za pomocą leków. Ale czasami mogą wystąpić reakcje anafilaktyczne (a nawet zgony).
Jak przygotować się do rezonansu magnetycznego lędźwiowego
Przed badaniem poinformuj lekarza, czy masz rozrusznik serca. Twój lekarz może zasugerować inną metodę badania kręgosłupa lędźwiowego, taką jak tomografia komputerowa, w zależności od rodzaju rozrusznika. Ale niektóre modele rozruszników serca można przeprogramować przed rezonansem magnetycznym, aby nie zakłócać ich podczas skanowania.
Lekarz poprosi Cię o zdjęcie całej biżuterii i kolczyków oraz przebranie się w szpitalną fartuch przed badaniem. MRI wykorzystuje magnesy, które czasami mogą przyciągać metale. Pamiętaj, aby poinformować lekarza, jeśli masz jakiekolwiek metalowe implanty lub jeśli którykolwiek z poniższych elementów jest obecny w Twoim ciele:
- sztuczne zastawki serca
- klipy
- implanty
- szpilki
- talerze
- protezy stawów lub kończyn
- śruby
- zszywki
- stenty
Jeśli twój lekarz używa barwnika kontrastowego, powiedz mu o wszelkich alergiach, które masz lub reakcjach alergicznych, które miałeś.
Jeśli masz klaustrofobię, możesz czuć się nieswojo podczas pracy na urządzeniu MRI. Poinformuj o tym lekarza, aby mógł przepisać leki przeciwlękowe. W niektórych przypadkach podczas skanowania można również uzyskać środek uspokajający. Późniejsza jazda może nie być bezpieczna, jeśli zostałeś poddany sedacji. W takim przypadku po zabiegu należy umówić się na transport do domu.
Jak wykonuje się rezonans magnetyczny lędźwi
Urządzenie do rezonansu magnetycznego wygląda jak duży metalowo-plastikowy pączek z ławką, która powoli wsuwa cię w środek otworu. Będziesz całkowicie bezpieczny w maszynie i wokół niej, jeśli zastosujesz się do zaleceń lekarza i usuniesz cały metal. Cały proces może zająć od 30 do 90 minut.
Jeśli użyty zostanie barwnik kontrastowy, pielęgniarka lub lekarz wstrzyknie barwnik kontrastowy przez rurkę wprowadzoną do jednej z żył. W niektórych przypadkach może być konieczne odczekanie nawet godziny, aż barwnik przedostanie się do krwioobiegu i do kręgosłupa.
Technik MRI każe Ci leżeć na ławce na plecach, boku lub brzuchu. Możesz otrzymać poduszkę lub koc, jeśli masz problemy z leżeniem na ławce. Technik będzie kontrolował ruch ławki z innego pomieszczenia. Będą w stanie komunikować się z Tobą przez głośnik w maszynie.
Podczas robienia zdjęć urządzenie będzie wydawało głośne brzęczenie i dudnienie. Wiele szpitali oferuje zatyczki do uszu, podczas gdy inne mają telewizory lub słuchawki do słuchania muzyki, które pomagają spędzić czas.
Podczas wykonywania zdjęć technik poprosi Cię o wstrzymanie oddechu na kilka sekund. Podczas testu nic nie poczujesz.
Po rezonansie magnetycznym lędźwi
Po teście możesz zająć się swoim dniem. Jeśli jednak przed zabiegiem zażywałeś środki uspokajające, nie powinieneś prowadzić.
Jeśli obrazy MRI były wyświetlane na kliszy, wywołanie filmu może zająć kilka godzin. Zajmie również trochę czasu lekarzowi, aby przejrzeć obrazy i zinterpretować wyniki. Bardziej nowoczesne maszyny wyświetlają obrazy na komputerze, dzięki czemu lekarz może je szybko wyświetlić.
Otrzymanie wszystkich wyników z MRI może zająć tydzień lub dłużej. Kiedy wyniki będą dostępne, lekarz zadzwoni do Ciebie, aby je przejrzeć i omówić kolejne kroki leczenia.
