China McCarney miał 22 lata, kiedy po raz pierwszy zdiagnozowano u niego zespół lęku uogólnionego i zespół lęku napadowego. Od tamtej pory przez osiem lat niestrudzenie pracował, aby wymazać piętno związane z chorobami psychicznymi i zapewnić ludziom dostęp do zasobów, których potrzebują, aby z nią walczyć. Zachęca ludzi, aby nie walczyli i nie ignorowali swoich warunków (tak jak to zrobił), ale akceptowali ich warunki jako część tego, kim są.
W marcu 2017 r. Chiny założyły organizację non-profit Athletes Against Anxiety and Depression (AAAD). „Zdałem sobie sprawę, że muszę wziąć na siebie odpowiedzialność za pomoc w stworzeniu platformy, na której ludzie mogliby dzielić się swoją historią” - mówi. „Zdałem sobie sprawę, że muszę pomóc w stworzeniu społeczności, w której ludzie będą mogli objąć 100 procent siebie”.
W swojej pierwszej kampanii darowizn AAAD zebrał fundusze na wsparcie Anxiety and Depression Association of America (ADAA), któremu przyznaje, że skupił się i przekazał mu informacje, których potrzebował, aby stawić czoła swojemu zdrowiu psychicznemu. Spotkaliśmy się z Chinami, aby dowiedzieć się więcej o jego podróży z lękiem i tym, co oznacza dla niego świadomość zdrowia psychicznego.
Kiedy po raz pierwszy zacząłeś zdawać sobie sprawę, że zmagasz się z lękiem?
China McCarney: Pierwszy raz miałem atak paniki w 2009 roku. Do tej pory odczuwałem normalny niepokój i nerwy, ale atak paniki był czymś, z czym nigdy nie miałem do czynienia. Przeszedłem przez duży stres związany ze zmianą mojej kariery w baseballu i podczas podróży do Północnej Kalifornii czułem się, jakbym umarł. Nie mogłem oddychać, czułem, że moje ciało pali się od wewnątrz i musiałem zjechać z drogi, aby wysiąść z samochodu i zaczerpnąć powietrza. Szedłem przez dwie lub trzy godziny, próbując się zebrać, zanim musiałem zadzwonić do ojca, aby po mnie przyjechał. Od tamtego dnia osiem lat temu było to doświadczenie typu `` dotknij i idź '' i stale ewoluujący związek z lękiem.
Jak długo zmagałeś się z tym sam, zanim otrzymałeś pomoc?
CM: Zmagałem się z niepokojem przez wiele lat, zanim otrzymałem pomoc. Radziłem sobie z tym od czasu do czasu, więc nie sądziłem, że potrzebuję pomocy, ponieważ nie było to konsekwentne. Pod koniec 2014 roku zacząłem konsekwentnie radzić sobie z lękiem i zacząłem unikać rzeczy, które robiłem przez całe życie. Rzeczy, którymi cieszyłem się przez całe życie, nagle zaczęły mnie przerażać. Ukrywałem go miesiącami, aw połowie 2015 roku siedziałem w swoim samochodzie po ataku paniki i uznałem, że wystarczy. Nadszedł czas, aby uzyskać profesjonalną pomoc. Tego dnia skontaktowałem się z terapeutą i od razu zacząłem doradzać.
Udostępnij na Pinterest
Dlaczego wahałeś się, czy otwarcie mówić o niepokoju lub uzyskać pomoc, której potrzebujesz?
CM: Największym powodem, dla którego nie chciałem być otwarty na temat lęku, jest wstyd i poczucie winy, że sobie z tym radzę. Nie chciałem być określany jako „nienormalny” ani nic w tym rodzaju. Dorastając w lekkoatletyce, zachęca się Cię, abyś nie okazywał emocji i był „pozbawiony emocji”. Ostatnią rzeczą, do której chciałeś się przyznać, było to, że byłeś niespokojny lub zdenerwowany. Zabawne było to, że na boisku czułam się komfortowo. Nie odczuwałem niepokoju ani paniki na boisku. To było poza boiskiem, gdzie przez lata czułem się coraz gorzej, i ukrywałem przed wszystkimi objawy i kłopoty. Piętno związane ze zdrowiem psychicznym sprawiło, że maskowałem niepewność związaną z lękiem, nadużywając alkoholu i prowadząc samotniczy tryb życia.
Jaki był punkt krytyczny?
CM: Przełomem dla mnie był moment, w którym nie mogłem wykonywać normalnych, rutynowych, codziennych zadań i kiedy zacząłem prowadzić styl unikowy. Wiedziałem, że potrzebuję pomocy i rozpocząć podróż do prawdziwego mnie. Ta podróż wciąż ewoluuje każdego dnia i nie walczę już, aby ukryć lub zwalczyć mój niepokój. Walczę, aby objąć to jako część siebie i objąć 100 procent siebie.
Jak podatni byli ludzie wokół ciebie na fakt, że masz chorobę psychiczną?
CM: To była ciekawa zmiana. Niektórzy ludzie byli bardzo otwarci, a inni nie. Ludzie, którzy nie rozumieją, eliminują się z twojego życia lub eliminujesz ich. Jeśli ludzie dodają do piętna i negatywności problemu zdrowia psychicznego, nie ma nic dobrego w tym, że są w pobliżu. Wszyscy mamy do czynienia z czymś, a jeśli ludzie nie potrafią zrozumieć lub przynajmniej próbują być, piętno nigdy nie zniknie. Musimy wzmacniać siebie nawzajem, aby być w 100 procentach sobą, a nie próbować dostosowywać osobowości innych do naszego życia i pragnień.
Co według Ciebie jest kluczem do pokonania piętna związanego z chorobą psychiczną?
CM: Wzmocnienie, komunikacja i wojownicy, którzy chcą podzielić się swoją historią. Musimy wzmocnić siebie i innych, aby mogli dzielić się naszymi historiami o tym, przez co przechodzimy. To zacznie budować społeczność ludzi chętnych do otwartego i uczciwego komunikowania się o swoich walkach o zdrowie psychiczne. Umożliwi to coraz większej liczbie osób wystąpienie i podzielenie się swoją historią o tym, jak żyją, jednocześnie walcząc z problemem zdrowia psychicznego. Myślę, że jest to jedno z największych nieporozumień: ludzie nie uważają, że można prowadzić udane życie, jednocześnie walcząc z problemem zdrowia psychicznego. Moja walka z lękiem jeszcze się nie skończyła, daleko od tego. Ale nie chcę dłużej czekać, aż poczuję się „doskonały”.
Ostatnie badania pokazują, że liczba chorób psychicznych rośnie, ale dostęp do leczenia pozostaje problemem. Jak myślisz, co można zrobić, aby to zmienić?
CM: Uważam, że problem dotyczy ludzi, którzy chcą dotrzeć do leczenia. Myślę, że piętno zniechęca wiele osób do szukania pomocy, której potrzebują. Z tego powodu nie ma wielu funduszy i zasobów. Zamiast tego ludzie sami się leczą i nie zawsze otrzymują prawdziwą pomoc, której potrzebują. Nie mówię, że jestem przeciwny lekom, po prostu myślę, że ludzie zwracają się do nich najpierw przed zapoznaniem się z poradnictwem, medytacją, odżywianiem oraz informacjami i zasobami dostarczanymi przez organizacje takie jak Healthline i ADAA.
Czy myślisz, że odniósłbyś się do swojego lęku, zanim sprawy doszłyby do szczytu, gdyby społeczeństwo jako całość było bardziej otwarte na zdrowie psychiczne?
CM: Sto procent. Gdyby dorastanie było więcej edukacji i otwartości na objawy, znaki ostrzegawcze i dokąd się udać, gdy masz do czynienia z lękiem lub depresją, nie czuję, że piętno byłoby tak złe. Nie sądzę też, żeby liczba leków była tak zła. Myślę, że ludzie często udają się do prywatnego gabinetu lekarskiego, aby wziąć lekarstwa, zamiast szukać porady lub rozmawiać z bliskimi, ponieważ są zawstydzeni, a dorastanie nie jest zbyt duże. Wiem, że dla mnie dzień, w którym zacząłem czuć się lepiej, to dzień, w którym zrozumiałem, że niepokój był częścią mojego życia i zacząłem otwarcie dzielić się moją historią i zmaganiami.
Co byś powiedział komuś, kto niedawno zdiagnozowano lub niedawno dowiedział się o problemie zdrowia psychicznego?
CM: Radziłbym się nie wstydzić. Radziłbym wziąć udział w bitwie od pierwszego dnia i zdać sobie sprawę, że jest tam mnóstwo zasobów. Zasoby takie jak Healthline. Zasoby takie jak ADAA. Zasoby takie jak AAAD. Nie wstydź się, nie czuj się winny i nie ukrywaj się przed objawami. Udane życie i walki o zdrowie psychiczne nie muszą być od siebie oddzielone. Możesz toczyć swoją bitwę każdego dnia, jednocześnie prowadząc udane życie i spełniając swoje marzenia. Każdy dzień to walka dla każdego. Niektórzy ludzie toczą fizyczną bitwę. Niektórzy ludzie toczą bitwę o zdrowie psychiczne. Kluczem do sukcesu jest przyjęcie walki i skupienie się na tym, by każdego dnia dawać z siebie wszystko.
Jak iść do przodu
Zaburzenia lękowe dotykają ponad 40 milionów dorosłych w samych Stanach Zjednoczonych - około 18 procent populacji. Pomimo tego, że jest to najczęstsza forma choroby psychicznej, tylko około jedna trzecia osób, które odczuwają lęk, kiedykolwiek szuka leczenia. Jeśli czujesz niepokój lub myślisz, że możesz, skontaktuj się z organizacjami takimi jak ADAA i ucz się z historii ludzi, którzy piszą o swoich własnych doświadczeniach z chorobą.
Kareem Yasin jest pisarzem i redaktorem w Healthline. Poza zdrowiem i dobrym samopoczuciem jest aktywny w rozmowach o inkluzywności w mediach głównego nurtu, swojej ojczyźnie Cyprze i Spice Girls. Dotrzyj do niego na Twitterze lub Instagramie.
