Co to jest meningokokemia?
Meningokokemia jest rzadką infekcją wywoływaną przez bakterię Neisseria meningitidis. To ten sam rodzaj bakterii, który może powodować zapalenie opon mózgowych.
Kiedy bakterie infekują błony pokrywające mózg i rdzeń kręgowy, nazywa się to zapaleniem opon mózgowych. Kiedy infekcja pozostaje we krwi, ale nie infekuje mózgu ani rdzenia kręgowego, nazywa się to meningokokcemią.
Możliwe jest również jednoczesne zapalenie opon mózgowych i meningokokemia. W tym przypadku bakterie najpierw pojawiają się we krwi, a następnie przedostają się do mózgu.
Bakterie Neisseria meningitidis są powszechne w górnych drogach oddechowych i niekoniecznie powodują choroby. Chociaż każdy może dostać meningokokcemię, najczęściej występuje ona u niemowląt, dzieci i młodych dorosłych.
Infekcja wywołana przez Neisseria meningitidis, niezależnie od tego, czy przejawia się zapaleniem opon mózgowych czy meningokokcemią, jest uważana za stan nagły i wymaga natychmiastowej pomocy lekarskiej.
Co powoduje meningokokcemię?
Neisseria meningitidis, bakteria powodująca meningokokcemię, może żyć nieszkodliwie w górnych drogach oddechowych. Samo wystawienie na działanie tego zarazka nie wystarczy, aby wywołać chorobę. Do 10 procent ludzi może być nosicielami tych bakterii. Mniej niż 1 procent tych nosicieli zachoruje.
Osoba z tą infekcją może przenosić bakterie poprzez kaszel i kichanie.
U kogo może wystąpić meningokokemia?
Około połowa wszystkich przypadków choroby meningokokowej występuje u dzieci w wieku poniżej 4 lat. Liczba ta obejmuje zarówno zapalenie opon mózgowych, jak i meningokokcemię.
Jeśli niedawno wprowadziłeś się do grupy mieszkaniowej, takiej jak akademik, bardziej prawdopodobne jest, że rozwiniesz tę chorobę. Jeśli planujesz znaleźć się w takiej sytuacji życiowej, lekarz może zalecić zaszczepienie się przeciwko tej chorobie.
Ryzyko jest również większe, jeśli mieszkasz z osobą chorą lub byłeś z nią w bardzo bliskim kontakcie. W takim przypadku należy porozmawiać z lekarzem. Mogą zdecydować się na profilaktyczne lub zapobiegawcze podanie antybiotyków.
Jakie są objawy meningokokcemii?
Na początku możesz mieć tylko kilka objawów. Typowe wczesne objawy obejmują:
- gorączka
- bół głowy
- wysypka składająca się z małych plamek
- nudności
- drażliwość
- niepokój
W miarę postępu choroby mogą pojawić się poważniejsze objawy, w tym:
- zakrzepy
- krwawienia pod skórą
- letarg
- zaszokować
Objawy meningokokcemii mogą przypominać objawy innych chorób, w tym gorączki plamistej Gór Skalistych (RMSF), zespołu wstrząsu toksycznego (TSS) i gorączki reumatycznej (RF). Dowiedz się o objawach zapalenia opon mózgowych.
Jak rozpoznaje się meningokokcemię?
Meningokokcemię zwykle rozpoznaje się na podstawie badań krwi. Twój lekarz pobierze próbkę krwi, a następnie wykona posiew krwi, aby określić, czy obecne są bakterie.
Twój lekarz może wykonać posiew za pomocą płynu z kręgosłupa zamiast krwi. W tym przypadku test nazywa się hodowlą płynu mózgowo-rdzeniowego (CSF). Twój lekarz dostanie CSF z nakłucia lędźwiowego lub nakłucia lędźwiowego.
Inne testy, które może wykonać lekarz, obejmują:
- biopsja zmian skórnych
- posiew moczu
- testy krzepnięcia krwi
- pełna morfologia krwi (CBC)
Jak leczy się meningokokcemię?
Meningokokcemię należy leczyć natychmiast. Zostaniesz przyjęty do szpitala i prawdopodobnie trzymany w izolowanym pomieszczeniu, aby powstrzymać rozprzestrzenianie się bakterii.
Dostaniesz antybiotyki przez żyłę, aby rozpocząć walkę z infekcją. Możesz również otrzymywać płyny dożylne (IV).
Inne metody leczenia zależą od objawów, które wystąpiły. Jeśli masz trudności z oddychaniem, otrzymasz tlen. Jeśli ciśnienie krwi stanie się zbyt niskie, najprawdopodobniej otrzymasz leki. Fludrokortyzon i midodryna to dwa leki stosowane w leczeniu niskiego ciśnienia krwi.
Meningokokemia może prowadzić do zaburzeń krzepnięcia. W takim przypadku lekarz może zalecić terapię zastępczą płytek krwi.
W niektórych przypadkach lekarz może również chcieć podać Twoim bliskim kontaktom profilaktyczne antybiotyki, nawet jeśli nie wykazują one żadnych objawów. Może to zapobiec rozwojowi choroby. Przepisywane antybiotyki mogą obejmować ryfampicynę (Rifadin), cyprofloksacynę (Cipro) lub ceftriakson (Rocephin).
Jakie powikłania wiążą się z meningokokcemią?
Meningokokcemia może wpływać na zdolność krzepnięcia krwi, powodując zaburzenia krzepnięcia.
Czasami może również wystąpić z zapaleniem opon mózgowych. Powikłania związane z zapaleniem opon mózgowych obejmują utratę słuchu, uszkodzenie mózgu i gangrenę. W niektórych przypadkach zapalenie opon mózgowych może być śmiertelne.
Jak możesz zapobiegać meningokokcemii?
Praktykowanie zdrowej higieny może zmniejszyć ryzyko infekcji. Obejmuje to dokładne mycie rąk oraz zakrywanie ust i nosa podczas kichania i kaszlu.
Możesz również pomóc zmniejszyć ryzyko infekcji, unikając osób, które kaszlą, kichają lub wykazują inne objawy choroby. Nie udostępniaj też rzeczy osobistych chorym. Oznacza to, że nie wolno dzielić się niczym, co wchodzi w kontakt z ustami, chyba że zostało to umyte po ostatnim użyciu.
Jeśli miałeś kontakt z osobą, która jest zarażona, lekarz może zalecić antybiotyki profilaktyczne. Zmniejszy to ryzyko zachorowania.
Lekarz może zalecić szczepienie. W Stanach Zjednoczonych dostępne są trzy rodzaje szczepień. Szczepienie jest zalecane dla osób o podwyższonym ryzyku infekcji, takich jak nastolatki, studenci lub osoby, które po raz pierwszy wprowadzą się do życia grupowego. Porozmawiaj z lekarzem o możliwych opcjach szczepień.
