Uzależnienie Od Kratomu: Objawy, Uzyskiwanie Pomocy, Detoks, Leczenie I Nie Tylko

2024 Autor: Jesus Peterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 11:23

Przegląd

Kratom pochodzi z drzewa występującego w tropikalnych regionach Azji Południowo-Wschodniej. Świeże lub suszone liście kratomu są żute lub warzone w herbacie. Kratom może również występować w postaci proszku i tabletek, a czasami jest sprzedawany jako suplement diety lub suplement diety lub kadzidło.

Efekty Kratomu są podobne do leków opioidowych, takich jak morfina i heroina. Chociaż kratom był stosowany w leczeniu uzależnienia od opioidów, może również uzależniać i może prowadzić do nawrotów.

Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej.

Jakie są skutki uboczne stosowania?

Kratom ma różne efekty w małych i dużych dawkach.

W małych dawkach kratom ma działanie energetyzujące (pobudzające). W dużych dawkach może mieć działanie przeciwbólowe (przeciwbólowe) i nasenne (uspokajające).

Poniżej wymieniono konkretne działania niepożądane.

Nastrój:

spokój
poczucie dobrego samopoczucia
euforia

Behawioralne:

gadatliwość
zwiększone zachowania społeczne

Fizyczny:

przeciwbólowy
zwiększona energia
zwiększone libido
senność
zaparcie
suchość w ustach
zwiększone oddawanie moczu
swędzący
utrata apetytu
nudności
wyzysk
wrażliwość na oparzenia słoneczne

Psychologiczny:

zwiększona motywacja
zwiększona czujność
psychoza

Czy uzależnienie to to samo co uzależnienie?

Uzależnienie i uzależnienie to nie to samo.

Uzależnienie od narkotyków odnosi się do stanu fizycznego, w którym organizm jest uzależniony od narkotyku. Aby osiągnąć ten sam efekt (tolerancję), potrzeba coraz więcej substancji. Odstawienie leku powoduje skutki psychiczne i fizyczne (odstawienie).

Kiedy jesteś nałogiem, nie możesz przestać używać narkotyku, niezależnie od negatywnych konsekwencji. Uzależnienie może wystąpić z fizycznym uzależnieniem od narkotyku lub bez niego, chociaż fizyczne uzależnienie jest cechą wspólną.

Jak wygląda uzależnienie?

Uzależnienie często ma typowe objawy. Nie ma znaczenia, jaka jest substancja.

Niektóre ogólne objawy obejmują:

chęć używania substancji regularnie, być może codziennie lub kilka razy dziennie
odczuwanie chęci użycia, która jest tak ekstremalna, że utrudnia skupienie się na czymkolwiek innym
przyjmowanie większej ilości substancji lub przyjmowanie substancji przez dłuższy okres czasu, niż zamierzano
potrzeba większych dawek, aby osiągnąć ten sam efekt, w jakim trwa używanie substancji
utrzymywanie stałych dostaw substancji
wydawanie pieniędzy na substancję, nawet jeśli pieniądze są ograniczone
uciekanie się do ryzykownych zachowań w celu zdobycia substancji, takich jak kradzież lub przemoc
angażowanie się w ryzykowne zachowania pod wpływem substancji, takie jak prowadzenie pojazdu lub uprawianie seksu bez zabezpieczenia
używanie substancji pomimo powodowanych przez nią problemów lub stwarzanego przez nią ryzyka
spędzanie nadmiernej ilości czasu na pozyskiwaniu substancji, używaniu jej i regeneracji po jej skutkach
próba zaprzestania używania substancji i jej niepowodzenie
doświadczanie objawów odstawienia po zaprzestaniu używania substancji

Jak rozpoznać uzależnienie u innych

Twój przyjaciel lub ukochana osoba może próbować ukryć przed tobą nałóg. Możesz się zastanawiać, czy to zażywanie narkotyków, czy coś innego, na przykład stresująca praca lub nastoletnie hormony.

Następujące objawy mogą świadczyć o uzależnieniu od narkotyków:

zmiany nastroju: wahania nastroju, lęk, depresja lub irytacja
zmiany w zachowaniu: zachowanie tajemnicze, agresywne lub gwałtowne
zmiany w wyglądzie fizycznym: zaczerwienienie oczu, utrata lub zwiększenie masy ciała, zła higiena
problemy zdrowotne: brak energii, zmęczenie, przewlekłe choroby związane z używaniem narkotyków
zmiany w życiu społecznym: odejście od przyjaciół lub rodziny, problemy w związkach, nowe przyjaźnie ze znanymi użytkownikami narkotyków
słabe wyniki w nauce lub pracy: spadek ocen lub wyników w pracy, utrata pracy, brak zainteresowania szkołą lub pracą, opuszczanie szkoły lub regularna praca
pieniądze lub problemy prawne: proszenie o pieniądze bez racjonalnego wyjaśnienia, kradzież pieniędzy od przyjaciół lub członków rodziny, aresztowanie

Co zrobić, jeśli uważasz, że ukochana osoba ma nałóg

Pierwszym krokiem jest zidentyfikowanie wszelkich błędnych przekonań na temat używania narkotyków i uzależnienia. Pamiętaj, że używanie narkotyków zmienia strukturę i chemię mózgu, uniemożliwiając po prostu zaprzestanie ich przyjmowania.

Następnie dowiedz się więcej o zagrożeniach i skutkach ubocznych, w tym o objawach zatrucia lub przedawkowania. Zbadaj potencjalne opcje leczenia, które możesz przedstawić ukochanej osobie.

Zastanów się dokładnie, jak najlepiej zwrócić się do ukochanej osoby o swoje obawy.

Być może rozważasz zorganizowanie interwencji z innymi członkami rodziny lub przyjaciółmi. Chociaż interwencja może zmotywować ukochaną osobę do szukania pomocy w nałogu, nie ma gwarancji. Interwencje w stylu konfrontacji mogą mieć odwrotny skutek, prowadząc do gniewu, nieufności lub izolacji. Czasami zwykła rozmowa jest lepszą opcją.

Bądź przygotowany na każdy wynik. Twoja ukochana osoba może w ogóle zaprzeczyć, że ma problem lub odmówić szukania pomocy. Jeśli tak się stanie, poszukaj dodatkowych zasobów lub znajdź grupę wsparcia dla członków rodziny lub przyjaciół osób żyjących z uzależnieniem.

Od czego zacząć, jeśli Ty lub Twój ukochany potrzebujecie pomocy

Proszenie o pomoc może być ważnym pierwszym krokiem. Jeśli ty - lub twoja ukochana osoba - jesteście gotowi do rozpoczęcia leczenia, rozważ sprowadzenie wspierającego przyjaciela lub członka rodziny do owczarni, aby pomóc ci w drodze do wyzdrowienia.

Wiele osób zaczyna od umówienia się na wizytę u lekarza. Twój lekarz przeprowadzi badanie fizyczne, aby ocenić ogólny stan zdrowia. Mogą również omówić opcje leczenia, skierować Cię do ośrodka terapeutycznego i odpowiedzieć na wszelkie pytania dotyczące tego, co będzie dalej.

Jak znaleźć ośrodek leczenia

Porozmawiaj z lekarzem lub innym pracownikiem służby zdrowia w celu uzyskania zalecenia.

Możesz również wyszukać pobliski ośrodek leczenia za pomocą Behavioral Health Treatment Services Locator, bezpłatnego narzędzia internetowego udostępnianego przez Administrację ds. Nadużywania Substancji i Zdrowia Psychicznego (SAMHSA).

Czego można się spodziewać po detoksykacji

Detoksykacja (detoks) to proces mający na celu pomoc w zaprzestaniu przyjmowania leku tak bezpiecznie i jak najszybciej.

Według SAMHSA detoksykacja składa się z trzech głównych etapów:

Ocena obejmuje pomiar ilości substancji we krwi i badanie przesiewowe pod kątem innych schorzeń.
Stabilizacja odnosi się do przejścia od używania narkotyków lub doświadczania odstawienia do stanu wolnego od substancji. Czasami do stabilizacji używa się leków.
Etap przed leczeniem polega na przygotowaniu do rozpoczęcia programu leczenia odwykowego. Czasami wymaga od osoby zaangażowania się w plan leczenia.

Istnieje stosunkowo niewiele badań dotyczących detoksykacji i odstawienia kratomu.

W studium przypadku z 2010 roku opublikowanym w European Addiction Research opisano następujące objawy odstawienia:

niepokój
zachcianki
niepokój
wyzysk
drżenie

Zgłaszano również inne objawy odstawienia. Obejmują one:

bóle
agresja i wrogość
trudności ze snem
gwałtowne ruchy
wahania nastroju
nudności
Katar
osłabienie i zmęczenie
halucynacje

Detoksykacja Kratom może polegać na stopniowym zmniejszaniu dawki leku, aby zminimalizować te efekty. Może to zająć do tygodnia.

Czego można się spodziewać po leczeniu

Leczenie rozpoczyna się po zakończeniu detoksykacji. Celem leczenia jest pomoc w prowadzeniu zdrowego, wolnego od narkotyków życia. Leczenie może również dotyczyć powiązanych schorzeń, takich jak depresja lub lęk.

Dostępnych jest wiele opcji leczenia. W większości przypadków ludzie używają więcej niż jednego. Typowe metody leczenia uzależnienia od Kratom są wymienione poniżej.

Terapia

Terapię prowadzi psychiatra, psycholog lub doradca ds. Uzależnień. Możesz to zrobić samodzielnie, z rodziną lub w grupie.

Istnieje wiele różnych rodzajów terapii. Terapia behawioralna odnosi się do wszystkich form terapii, których celem jest pomoc w identyfikacji i zmianie autodestrukcyjnych postaw i zachowań, szczególnie tych, które prowadzą do zażywania narkotyków. Terapeuta może współpracować z Tobą, aby pomóc Ci radzić sobie z głodem, unikać narkotyków i zapobiegać nawrotom.

Terapia może być intensywna w pierwszych tygodniach i miesiącach leczenia. Później możesz rzadziej chodzić do terapeuty.

Lek

Badania nie pozwoliły jeszcze zidentyfikować najlepszych leków na uzależnienie od kratomu. Dihydrokodeina i lofeksydyna (Lucemyra) są zwykle stosowane w leczeniu odstawienia opioidów. Były również stosowane w leczeniu odstawienia kratomu.

Europejskie Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii (EMCDDA) sugeruje, że leczenie odstawienia i uzależnienia od kratomu może również obejmować niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), leki przeciwdepresyjne i leki przeciwlękowe.

Jaka jest perspektywa?

Uzależnienie od Kratomu można leczyć. Należy pamiętać, że wychodzenie z nałogu jest procesem ciągłym, który może zająć trochę czasu. Bądź cierpliwy i miły dla siebie i nie bój się prosić o pomoc. Twój lekarz może pomóc Ci znaleźć zasoby wsparcia w Twojej okolicy.

Jak zmniejszyć ryzyko nawrotu

Nawrót jest czasami częścią procesu zdrowienia. Uczenie się technik zapobiegania nawrotom i zarządzania nimi jest ważną częścią długoterminowego planu powrotu do zdrowia.

Poniższe mogą pomóc zmniejszyć ryzyko nawrotu w dłuższej perspektywie:

unikanie ludzi, miejsc i rzeczy, które sprawiają, że chcesz używać narkotyków
szukanie wsparcia od rodziny, przyjaciół lub lekarza, gdy go potrzebujesz
znalezienie pracy lub zajęć, które wydają się dla Ciebie znaczące
przyjmowanie zdrowych nawyków, takich jak dobre odżywianie, wystarczająca ilość snu i regularne ćwiczenia
praktykowanie samoopieki, zwłaszcza jeśli chodzi o zdrowie psychiczne
zmiana myślenia
rozwijanie pozytywnego obrazu siebie
wyznaczanie celów na przyszłość

W zależności od sytuacji, zmniejszenie ryzyka nawrotu może również obejmować przyjmowanie leków na lęk lub depresję, regularne wizyty u terapeuty lub praktykowanie technik uważności, takich jak medytacja.