Przegląd
Minocyklina jest antybiotykiem z rodziny tetracyklin. Jest używany od ponad 30 lat do zwalczania szerokiej gamy infekcji.
Niedawno naukowcy wykazali jego właściwości przeciwzapalne, immunomodulujące i neuroprotekcyjne.
Od późnych lat sześćdziesiątych niektórzy reumatolodzy z powodzeniem stosują tetracykliny w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS). Obejmuje to minocyklinę. Gdy pojawiły się nowe klasy leków, spadło użycie minocykliny. Jednocześnie wiele kontrolowanych badań naukowych wykazało, że minocyklina była korzystna dla RZS.
Minocyklina nie jest specjalnie zatwierdzona przez Amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków (FDA) do stosowania w leczeniu RZS. Czasami jest przepisywany „poza wskazaniami”.
Pomimo korzystnych wyników w badaniach minocyklina na ogół nie jest obecnie stosowana w leczeniu RZS.
O zażywaniu narkotyków poza wskazaniami
Używanie narkotyków niezarejestrowanych oznacza, że lek, który został zatwierdzony przez FDA w jednym celu, jest używany w innym celu, który nie został zatwierdzony. Jednak lekarz może nadal stosować lek w tym celu. Dzieje się tak, ponieważ FDA reguluje testowanie i zatwierdzanie leków, ale nie reguluje tego, jak lekarze używają leków do leczenia swoich pacjentów. Dlatego lekarz może przepisać lek, który uzna za najlepszy dla Twojej opieki. Dowiedz się więcej o zażywaniu leków na receptę innych niż wskazania.
Co mówią badania?
Naukowcy i badania kliniczne sugerują od późnych lat trzydziestych XX wieku, że bakterie są zaangażowane w wywoływanie RZS.
Kliniczne i kontrolowane badania naukowe dotyczące stosowania minocykliny w RZS ogólnie wskazują, że minocyklina jest korzystna i względnie bezpieczna dla osób z RZS.
Inne badane antybiotyki obejmują związki sulfonamidowe, inne tetracykliny i ryfampicynę. Ale minocyklina była przedmiotem bardziej podwójnie ślepych badań i prób klinicznych ze względu na jej szerokie właściwości.
Wczesna historia badań
W 1939 roku amerykański reumatolog Thomas McPherson-Brown i współpracownicy wyizolowali wirusopodobną substancję bakteryjną z tkanki RZS. Nazwali to mykoplazmą.
Później McPherson-Brown rozpoczął eksperymentalne leczenie RZS antybiotykami. Niektórzy ludzie początkowo pogorszyli się. McPherson-Brown przypisuje to efektowi Herxheimera lub „wymierania”: kiedy bakterie są atakowane, uwalniają toksyny, które początkowo powodują zaostrzenie objawów choroby. Oznacza to, że leczenie działa.
W dłuższej perspektywie stan pacjentów poprawił się. Wielu osiągnęło remisję po przyjęciu antybiotyku przez okres do trzech lat.
Najważniejsze wyniki badań z minocykliną
W metaanalizie z 2003 roku 10 badań porównano antybiotyki tetracyklinowe z konwencjonalnym leczeniem lub placebo z RZS. Badanie wykazało, że leczenie tetracykliną (a zwłaszcza minocykliną) było powiązane z poprawą, która była klinicznie istotna.
W 1994 roku kontrolowane badanie minocykliny z 65 uczestnikami wykazało, że minocyklina była korzystna dla osób z aktywnym RZS. Większość osób w tym badaniu miała zaawansowany RZS.
W 1995 roku badanie 219 osób z RZS porównywało leczenie minocykliną z placebo. Naukowcy doszli do wniosku, że minocyklina była skuteczna i bezpieczna w łagodnych do umiarkowanych przypadkach RZS.
W 2001 roku w badaniu 60 osób z RZS porównano leczenie minocykliną z hydroksychlorochiną. Hydroksychlorochina jest lekiem przeciwreumatycznym modyfikującym przebieg choroby (DMARD), powszechnie stosowanym w leczeniu RZS. Naukowcy stwierdzili, że minocyklina była skuteczniejsza niż DMARD we wczesnym seropozytywnym RZS.
Czteroletnia obserwacja objęła 46 pacjentów w badaniu z podwójnie ślepą próbą, w którym porównywano leczenie minocykliną z placebo. Sugerował również, że minocyklina była skutecznym sposobem leczenia RZS. Osoby leczone minocykliną miały mniej remisji i wymagały mniej tradycyjnej terapii. Tak było, mimo że przebieg minocykliny trwał zaledwie od trzech do sześciu miesięcy.
Należy zauważyć, że większość tych badań dotyczyła krótkotrwałego stosowania minocykliny. McPherson-Brown podkreślił, że przebieg leczenia prowadzący do remisji lub znacznej poprawy może potrwać do trzech lat.
Jak działa minocyklina w leczeniu RZS?
Dokładny mechanizm działania minocykliny w leczeniu RZS nie jest w pełni poznany. Oprócz działania przeciwbakteryjnego minocyklina ma właściwości przeciwzapalne. W szczególności wykazano, że minocyklina:
- wpływają na syntazę tlenku azotu, która bierze udział w degradacji kolagenu
- poprawiają interleukinę-10, która hamuje cytokinę prozapalną w tkance maziowej (tkanka łączna wokół stawów)
- tłumią funkcję komórek B i T układu odpornościowego
Minocyklina może mieć działanie synergistyczne. Oznacza to, że może poprawić leczenie RZS w połączeniu z niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi lub innymi lekami.
Kto skorzystałby na minocyklinie w RZS?
W literaturze naukowej sugeruje się, że najlepszymi kandydatami są osoby we wczesnym stadium RZS. Jednak niektóre badania wskazują, że korzyści mogą również przynieść osoby z bardziej zaawansowanym RZS.
Jaki jest protokół?
Zwykły protokół leku w badaniach naukowych to 100 miligramów (mg) dwa razy dziennie.
Ale każda osoba jest inna, a protokół minocykliny może się różnić. Niektórzy ludzie mogą potrzebować zacząć od niższej dawki i pracować do 100 mg lub więcej dwa razy dziennie. Inni mogą potrzebować systemu pulsacyjnego, przyjmując minocyklinę trzy dni w tygodniu lub zmieniając ją z innymi lekami.
Podobnie jak antybiotykoterapia choroby z Lyme, nie ma jednego uniwersalnego podejścia. Ponadto w niektórych przypadkach RZS może upłynąć do trzech lat, zanim wyniki będą widoczne.
Jakie są skutki uboczne?
Minocyklina jest ogólnie dobrze tolerowana. Możliwe działania niepożądane są umiarkowane i podobne do innych antybiotyków. Zawierają:
- problemy żołądkowo-jelitowe
- zawroty głowy
- bóle głowy
- wysypka na skórze
- zwiększona wrażliwość na światło słoneczne
- drożdżyca pochwy
- przebarwienia
Na wynos
Wykazano, że minocyklina, szczególnie stosowana długoterminowo, łagodzi objawy RZS i pomaga w uzyskaniu remisji. Nie jest dziś szeroko stosowany, pomimo potwierdzonych wyników.
Typowe argumenty przeciwko stosowaniu minocykliny w RZS to:
- Nie ma wystarczającej liczby badań.
- Antybiotyki mają skutki uboczne.
- Inne leki działają lepiej.
Niektórzy badacze i reumatolodzy nie zgadzają się z tymi argumentami i wskazują na wyniki istniejących badań.
Ważne jest, aby wziąć udział w planowaniu leczenia i badaniu alternatyw. Porozmawiaj z lekarzem, który może być najlepszy w Twojej sytuacji.
Jeśli chciałbyś spróbować minocykliny, a Twój lekarz odradza to zapytaj dlaczego. Wskaż udokumentowaną historię stosowania minocykliny. Porozmawiaj z lekarzem o skutkach ubocznych przyjmowania sterydów przez długi czas w porównaniu ze stosunkowo umiarkowanymi skutkami ubocznymi minocykliny. Możesz poszukać ośrodka badawczego, który pracował z minocykliną i RZS.
