Życie z HIV
Współczesne życie z HIV jest inne niż kilka dekad temu. Dzięki nowoczesnym metodom leczenia osoby zakażone wirusem HIV mogą oczekiwać pełnego, aktywnego życia podczas leczenia choroby. Jeśli niedawno zdiagnozowano HIV, możesz mieć wrażenie, że musisz się wiele nauczyć. Pomocne może być skupienie się na kilku podstawowych faktach i wskazówkach. Oto siedem rzeczy, które należy wiedzieć o życiu z HIV.
Terapii antyretrowirusowej
Głównym sposobem leczenia HIV jest terapia przeciwretrowirusowa. Chociaż nie jest to lekarstwo, terapia antyretrowirusowa jest bardzo skuteczna w spowalnianiu progresji HIV i zmniejszaniu ryzyka przeniesienia wirusa na innych. Leki, które bierzesz na HIV, są często określane jako schemat leczenia. Typowy schemat leczenia HIV obejmuje kombinację kilku leków przepisanych przez lekarza na podstawie historii choroby i potrzeb.
Aby uzyskać pełne korzyści z terapii przeciwretrowirusowej, należy przyjmować lek codziennie mniej więcej o tej samej porze. Rozważ ustawienie regularnych przypomnień na smartfonie.
Skutki uboczne
Skutki uboczne większości leków na HIV są zwykle łagodne, takie jak zawroty głowy lub zmęczenie. Ale w niektórych przypadkach mogą być cięższe. Dla osób poddawanych terapii przeciwretrowirusowej dobrym pomysłem jest prowadzenie rejestru wszelkich skutków ubocznych i zabieranie go ze sobą na wizyty lekarskie.
Niektóre leki na HIV mogą wchodzić w interakcje z innymi lekami. Mogą również wchodzić w interakcje z suplementami. Jeśli zdecydujesz się rozpocząć przyjmowanie nowych witamin lub preparatów ziołowych, najpierw poinformuj o tym lekarza. Wszelkie nowe lub nietypowe działania niepożądane należy zawsze natychmiast zgłaszać lekarzowi.
Wizyty medyczne
Na wczesnych etapach leczenia zaleca się wizytę u lekarza co najmniej raz na trzy do czterech miesięcy, aby mógł monitorować postępy. Czasami ludzie muszą planować wizyty częściej, w zależności od tego, jak reagują na leczenie. Po dwóch latach konsekwentnie tłumionego obciążenia wirusem w testach laboratoryjnych, większość ludzi może zmniejszyć częstotliwość wizyt lekarskich do dwóch razy w roku.
Ważne jest, aby rozwinąć silne relacje z lekarzem, abyś czuł się komfortowo, rozmawiając z nim otwarcie o chorobie. Czasami ludzie nie czują się swobodnie rozmawiając na pewne tematy, takie jak zdrowie seksualne lub psychiczne. Aby uzyskać najlepszą możliwą opiekę, staraj się otwarcie omawiać z lekarzem wszystkie aspekty swojego zdrowia. Żadne pytanie nie jest zabronione. Twój lekarz może dać ci spokój, dzieląc się informacjami i oferując porady.
Perspektywy i oczekiwana długość życia
Jeśli niedawno zdiagnozowano u Ciebie HIV, możesz chcieć dowiedzieć się więcej o długoterminowych perspektywach i oczekiwanej długości życia. Niedawne badanie opublikowane w czasopiśmie The Lancet HIV wykazało, że pacjenci rozpoczynający terapię antyretrowirusową po 2008 roku zauważyli znaczną poprawę oczekiwanej długości życia w porównaniu z pacjentami, którzy rozpoczęli leczenie w latach 90. i na początku 2000 roku.
Obecnie średnia długość życia osób zarażonych wirusem HIV zbliża się do osób z tej samej grupy demograficznej, które są nosicielami wirusa HIV. Badania nad HIV nadal się rozwijają. Jeśli będziesz przestrzegać schematu leczenia HIV, możesz spodziewać się pełnego, długiego i aktywnego życia.
Dieta i ćwiczenia
Utrzymanie zdrowej diety i regularne ćwiczenia fizyczne mogą przyczynić się do sukcesu twojego schematu leczenia HIV. Nie ma określonej diety ani rutynowego treningu na HIV. Dobrym rozwiązaniem jest przestrzeganie ogólnych wytycznych dotyczących diety i aktywności fizycznej określonych przez Centers for Disease Control and Prevention (CDC).
CDC zaleca spożywanie zbilansowanej diety z ograniczoną ilością białka, nabiału i tłuszczów oraz dużą ilością owoców, warzyw i węglowodanów skrobiowych.
CDC zaleca również co najmniej dwie i pół godziny ćwiczeń aerobowych o umiarkowanej intensywności tygodniowo, które mogą obejmować spacery, pływanie i pracę w ogrodzie. CDC zaleca również uczestnictwo w treningu oporowym dwa razy w tygodniu w dni inne niż kolejne.
Relacje
Wiele osób żyjących z HIV utrzymuje zdrowe relacje seksualne z partnerami, którzy są nosicielami wirusa HIV lub są nosicielami wirusa HIV. Nowoczesne leki na HIV mogą skutecznie zmniejszyć ryzyko przeniesienia wirusa do zera. Osoby, które stosują terapię antyretrowirusową, osiągają punkt, w którym testy nie mogą wykryć wirusa. Gdy wirus jest niewykrywalny, osoba nie może przenosić wirusa HIV.
W przypadku partnerów, którzy są nosicielami wirusa HIV, przyjmowanie leków zapobiegawczych - znanych jako profilaktyka przedekspozycyjna lub PrEP - może dodatkowo zmniejszyć ryzyko.
Nawet jeśli ryzyko jest znikome, ważne jest, aby ujawnić partnerom seksualnym diagnozę HIV. Nie wahaj się zapytać lekarza o informacje na temat strategii, które pomogą zachować zdrowie zarówno siebie, jak i partnera.
Wsparcie
Jedną z najważniejszych rzeczy, o których należy pamiętać podczas życia z HIV, jest to, że nie jesteś sam. Poza zespołem opieki zdrowotnej i kręgiem społecznym istnieje wiele grup wsparcia osobistego i online. Te grupy mogą łączyć Cię z innymi ludźmi, którzy rozumieją, przez co przechodzisz. Jeśli czujesz się nieswojo, rozmawiając o chorobie z grupą, Twój lekarz może pomóc Ci znaleźć lokalną poradnię. Umożliwi to omówienie leczenia HIV na osobności.
Na wynos
Otrzymanie diagnozy HIV pozytywnej oznacza początek nowej podróży i zmianę Twoich potrzeb medycznych, ale nie musi oznaczać radykalnej zmiany w Twoim codziennym życiu. Gdy zaczniesz terapię antyretrowirusową i zaakceptujesz schemat leczenia HIV, Twoje codzienne życie może być zdrowe i produktywne.
Trzymaj się planu leczenia i regularnie komunikuj się z lekarzem. Zwracając uwagę na swoje potrzeby medyczne, możesz pomóc zachować zdrowie przez wiele lat.
