Fakty na temat chorób przenoszonych drogą płciową
Termin choroba przenoszona drogą płciową (STD) jest używany w odniesieniu do stanu przenoszonego z jednej osoby na drugą w wyniku kontaktu seksualnego. Możesz zarazić się chorobą przenoszoną drogą płciową, uprawiając seks pochwowy, analny lub oralny bez zabezpieczenia z osobą, która ma chorobę przenoszoną drogą płciową.
Choroba przenoszona drogą płciową może być również nazywana infekcją przenoszoną drogą płciową (STI) lub chorobą weneryczną (VD).
Nie oznacza to, że seks jest jedynym sposobem przenoszenia chorób przenoszonych drogą płciową. W zależności od konkretnej choroby przenoszonej drogą płciową infekcje mogą być również przenoszone poprzez używanie wspólnych igieł i karmienie piersią.
Objawy chorób przenoszonych drogą płciową u mężczyzn
Możliwe jest zarażenie się chorobą przenoszoną drogą płciową bez objawów. Ale niektóre choroby przenoszone drogą płciową powodują oczywiste objawy. U mężczyzn typowe objawy to:
- ból lub dyskomfort podczas seksu lub oddawania moczu
- owrzodzenia, guzy lub wysypki na lub wokół penisa, jąder, odbytu, pośladków, ud lub ust
- niezwykłe wydzielanie lub krwawienie z prącia
- bolesne lub opuchnięte jądra
Specyficzne objawy mogą się różnić w zależności od choroby przenoszonej drogą płciową. Dowiedz się więcej o objawach chorób przenoszonych drogą płciową u mężczyzn.
Objawy chorób przenoszonych drogą płciową u kobiet
W wielu przypadkach choroby przenoszone drogą płciową nie powodują zauważalnych objawów. Kiedy tak się dzieje, typowe objawy STD u kobiet obejmują:
- ból lub dyskomfort podczas seksu lub oddawania moczu
- owrzodzenia, guzy lub wysypki na lub wokół pochwy, odbytu, pośladków, ud lub ust
- nietypowe wydzielanie lub krwawienie z pochwy
- swędzenie w pochwie lub wokół niej
Specyficzne objawy mogą się różnić w zależności od choroby przenoszonej drogą płciową. Oto więcej informacji na temat objawów chorób przenoszonych drogą płciową u kobiet.
Zdjęcia chorób przenoszonych drogą płciową
Rodzaje chorób przenoszonych drogą płciową
Wiele różnych rodzajów infekcji może być przenoszonych drogą płciową. Najczęstsze choroby przenoszone drogą płciową opisano poniżej.
Chlamydia
Pewien rodzaj bakterii powoduje chlamydię. Jest to najczęściej zgłaszane choroby przenoszone drogą płciową wśród Amerykanów, zauważa Centers for Disease Control and Prevention (CDC).
Wiele osób z chlamydią nie ma zauważalnych objawów. Kiedy objawy się rozwijają, często obejmują:
- ból lub dyskomfort podczas seksu lub oddawania moczu
- zielona lub żółta wydzielina z prącia lub pochwy
- ból w dolnej części brzucha
Nieleczona chlamydia może prowadzić do:
- infekcje cewki moczowej, gruczołu krokowego lub jąder
- zapalenie narządów miednicy mniejszej
- bezpłodność
Jeśli kobieta w ciąży ma nieleczoną chlamydię, może przekazać ją dziecku podczas porodu. Dziecko może się rozwinąć:
- zapalenie płuc
- infekcje oczu
- ślepota
Antybiotyki mogą łatwo leczyć chlamydię. Przeczytaj więcej o chlamydii, w tym o tym, jak jej zapobiegać, rozpoznawać i leczyć.
HPV (wirus brodawczaka ludzkiego)
Wirus brodawczaka ludzkiego (HPV) to wirus, który może przenosić się z jednej osoby na drugą poprzez intymny kontakt skóra do skóry lub kontakt seksualny. Istnieje wiele różnych szczepów wirusa. Niektóre są bardziej niebezpieczne niż inne.
Najczęstszym objawem HPV są brodawki na genitaliach, ustach lub gardle.
Niektóre szczepy zakażenia HPV mogą prowadzić do raka, w tym:
- rak jamy ustnej
- rak szyjki macicy
- rak sromu
- rak prącia
- rak odbytnicy
Podczas gdy większość przypadków HPV nie staje się rakowa, niektóre szczepy wirusa są bardziej podatne na raka niż inne. Według National Cancer Institute, większość przypadków raka związanego z HPV w Stanach Zjednoczonych jest spowodowana przez HPV 16 i HPV 18. Te dwa szczepy HPV stanowią 70 procent wszystkich przypadków raka szyjki macicy.
Nie ma leczenia HPV. Jednak infekcje HPV często ustępują samoistnie. Dostępna jest również szczepionka chroniąca przed niektórymi z najbardziej niebezpiecznych szczepów, w tym HPV 16 i HPV 18.
Jeśli zarazisz się HPV, odpowiednie testy i badania przesiewowe mogą pomóc lekarzowi w ocenie i zarządzaniu ryzykiem powikłań. Dowiedz się, jakie kroki możesz podjąć, aby uchronić się przed wirusem HPV i jego potencjalnymi powikłaniami.
Syfilis
Kiła to kolejna infekcja bakteryjna. Często pozostaje niezauważony na wczesnym etapie.
Pierwszym objawem, który się pojawia, jest mały okrągły owrzodzenie, znane jako wrzód. Może rozwinąć się na genitaliach, odbycie lub ustach. Jest bezbolesny, ale bardzo zaraźliwy.
Późniejsze objawy kiły mogą obejmować:
- wysypka
- zmęczenie
- gorączka
- bóle głowy
- ból stawu
- utrata masy ciała
- wypadanie włosów
Nieleczona kiła w późnym stadium może prowadzić do:
- utrata wzroku
- utrata słuchu
- utrata pamięci
- choroba umysłowa
- infekcje mózgu lub rdzenia kręgowego
- choroba serca
- śmierć
Na szczęście odpowiednio wcześnie wykryta kiła jest łatwa do wyleczenia antybiotykami. Jednak infekcja kiła u noworodka może być śmiertelna. Dlatego ważne jest, aby wszystkie kobiety w ciąży poddały się badaniom przesiewowym w kierunku kiły.
Im wcześniej kiła zostanie zdiagnozowana i leczona, tym mniej szkód. Znajdź informacje potrzebne do rozpoznania kiły i powstrzymaj ją.
HIV
HIV może uszkodzić układ odpornościowy i zwiększyć ryzyko zarażenia się innymi wirusami lub bakteriami oraz niektórymi nowotworami. Nieleczona może prowadzić do 3. stadium HIV, znanego jako AIDS. Ale przy dzisiejszym leczeniu wielu ludzi żyjących z HIV nigdy nie zachoruje na AIDS.
We wczesnych lub ostrych stadiach łatwo jest pomylić objawy HIV z objawami grypy. Na przykład wczesne objawy mogą obejmować:
- gorączka
- dreszcze
- bóle
- obrzęk węzłów chłonnych
- ból gardła
- bół głowy
- nudności
- wysypki
Te początkowe objawy zwykle ustępują w ciągu miesiąca. Od tego momentu osoba może być nosicielem wirusa HIV bez poważnych lub uporczywych objawów przez wiele lat. U innych osób mogą wystąpić niespecyficzne objawy, takie jak:
- nawracające zmęczenie
- gorączki
- bóle głowy
- problemy żołądkowe
Nie ma jeszcze lekarstwa na HIV, ale dostępne są opcje leczenia. Wczesne i skuteczne leczenie może pomóc ludziom z HIV żyć tak długo, jak osoby bez HIV.
Właściwe leczenie może również obniżyć ryzyko przeniesienia wirusa HIV na partnera seksualnego. W rzeczywistości leczenie może potencjalnie obniżyć ilość wirusa HIV w organizmie do niewykrywalnego poziomu. Na niewykrywalnym poziomie HIV nie może być przenoszony na inne osoby, informuje CDC.
Bez rutynowych testów wiele osób zakażonych wirusem HIV nie zdaje sobie sprawy, że je ma. Aby promować wczesną diagnostykę i leczenie, CDC zaleca, aby każdy w wieku od 13 do 64 lat został przebadany co najmniej raz. Osoby z wysokim ryzykiem zakażenia HIV powinny być badane przynajmniej raz w roku, nawet jeśli nie mają objawów.
Bezpłatne i poufne testy można znaleźć we wszystkich większych miastach i wielu publicznych klinikach zdrowia. Narzędzie rządowe do wyszukiwania lokalnych usług testowych jest dostępne tutaj.
Dzięki ostatnim postępom w testowaniu i leczeniu możliwe jest długie i zdrowe życie z HIV. Poznaj fakty potrzebne do ochrony siebie lub partnera przed wirusem HIV.
Rzeżączka
Rzeżączka to kolejna powszechna bakteryjna choroba przenoszona drogą płciową. Nazywa się to również „klaśnięciem”.
Wiele osób z rzeżączką nie ma żadnych objawów. Ale jeśli są obecne, objawy mogą obejmować:
- wydzielina w kolorze białym, żółtym, beżowym lub zielonym z prącia lub pochwy
- ból lub dyskomfort podczas seksu lub oddawania moczu
- częstsze oddawanie moczu niż zwykle
- swędzenie wokół genitaliów
- ból gardła
Nieleczona rzeżączka może prowadzić do:
- infekcje cewki moczowej, gruczołu krokowego lub jąder
- zapalenie narządów miednicy mniejszej
- bezpłodność
Matka może zarazić noworodka podczas porodu. W takim przypadku rzeżączka może powodować poważne problemy zdrowotne u dziecka. Dlatego wielu lekarzy zachęca kobiety w ciąży do testowania i leczenia potencjalnych chorób przenoszonych drogą płciową.
Rzeżączkę można zwykle leczyć antybiotykami. Dowiedz się więcej o objawach, możliwościach leczenia i długoterminowych perspektywach dla osób z rzeżączką.
Wszy łonowe („kraby”)
„Kraby” to inna nazwa wszy łonowej. To małe owady, które mogą zamieszkać na twoich włosach łonowych. Podobnie jak wszy głowowe i wszy ciała żywią się ludzką krwią.
Typowe objawy wszy łonowej obejmują:
- swędzenie wokół genitaliów lub odbytu
- małe różowe lub czerwone guzki wokół genitaliów lub odbytu
- niska gorączka
- brak energii
- drażliwość
Możesz również zobaczyć wszy lub ich małe białe jaja wokół korzeni włosów łonowych. Lupa może pomóc Ci je dostrzec.
Nieleczone wszy łonowe mogą przenosić się na inne osoby poprzez kontakt ze skórą lub wspólną odzież, pościel lub ręczniki. Porysowane ukąszenia mogą również zostać zainfekowane. Wszy łonowe najlepiej leczyć natychmiast.
Jeśli masz wszy łonowe, możesz użyć dostępnych bez recepty leków i pincety, aby usunąć je z ciała. Ważne jest również, aby wyczyścić ubrania, pościel, ręczniki i dom. Oto więcej informacji o tym, jak pozbyć się wszy łonowych i zapobiec ponownej infekcji.
Rzęsistkowica
Rzęsistkowica jest również znana jako „trich”. Jest to spowodowane przez mały organizm pierwotniaka, który może być przenoszony z jednej osoby na drugą poprzez kontakt narządów płciowych.
Według CDC objawy występują u mniej niż jednej trzeciej osób z włośnicą. Kiedy objawy się pojawią, mogą obejmować:
- wydzielina z pochwy lub penisa
- pieczenie lub swędzenie wokół pochwy lub penisa
- ból lub dyskomfort podczas oddawania moczu lub seksu
- częste oddawanie moczu
U kobiet wydzielina związana z włosieniem często ma nieprzyjemny lub „rybi” zapach.
Nieleczona trich może prowadzić do:
- infekcje cewki moczowej
- zapalenie narządów miednicy mniejszej
- bezpłodność
Trich można leczyć antybiotykami. Dowiedz się, jak wcześnie rozpoznać włoś, aby wcześniej rozpocząć leczenie.
Opryszczka
Herpes to skrócona nazwa wirusa opryszczki pospolitej (HSV). Istnieją dwa główne szczepy wirusa, HSV-1 i HSV-2. Oba mogą być przenoszone drogą płciową. To bardzo powszechna choroba przenoszona drogą płciową. CDC szacuje, że w Stanach Zjednoczonych ponad 1 na 6 osób w wieku od 14 do 49 lat ma opryszczkę.
HSV-1 powoduje przede wszystkim opryszczkę jamy ustnej, która jest odpowiedzialna za opryszczkę. Jednak HSV-1 może być również przenoszony z ust jednej osoby na genitalia innej osoby podczas seksu oralnego. W takim przypadku HSV-1 może powodować opryszczkę narządów płciowych.
HSV-2 powoduje głównie opryszczkę narządów płciowych.
Najczęstszym objawem opryszczki są pęcherze. W przypadku opryszczki narządów płciowych rany te rozwijają się na genitaliach lub wokół nich. W przypadku opryszczki jamy ustnej rozwijają się na ustach lub wokół nich.
Opryszczka zwykle zasklepia się i goi się w ciągu kilku tygodni. Pierwsza epidemia jest zwykle najbardziej bolesna. Z czasem epidemie stają się zwykle mniej bolesne i częstsze.
Jeśli kobieta w ciąży ma opryszczkę, może potencjalnie przekazać ją swojemu płodowi w macicy lub noworodkowi podczas porodu. Ta tak zwana wrodzona opryszczka może być bardzo niebezpieczna dla noworodków. Dlatego dla kobiet w ciąży korzystne jest uświadomienie sobie swojego statusu HSV.
Nie ma jeszcze lekarstwa na opryszczkę. Ale dostępne są leki, które pomagają kontrolować epidemie i łagodzić ból opryszczki. Te same leki mogą również zmniejszyć ryzyko przeniesienia opryszczki na partnera seksualnego.
Skuteczne leczenie i bezpieczne praktyki seksualne mogą pomóc Ci prowadzić wygodne życie z opryszczką i chronić innych przed wirusem. Uzyskaj informacje potrzebne do zapobiegania, rozpoznawania i leczenia opryszczki.
Inne choroby przenoszone drogą płciową
Inne, mniej powszechne choroby przenoszone drogą płciową obejmują:
- archiwsta
- lymphogranuloma venereum
- ziarniniak pachwinowy
- mięczak zakaźny
- świerzb
Choroby przenoszone drogą płciową z seksu oralnego
Seks waginalny i analny to nie jedyny sposób przenoszenia chorób przenoszonych drogą płciową. Możliwe jest również zarażenie się lub przeniesienie choroby przenoszonej drogą płciową poprzez seks oralny. Innymi słowy, choroby przenoszone drogą płciową mogą być przenoszone z genitaliów jednej osoby do ust lub gardła innej osoby i odwrotnie.
Ustne choroby przenoszone drogą płciową nie zawsze są zauważalne. Kiedy powodują objawy, często obejmują ból gardła lub owrzodzenia wokół ust lub gardła. Dowiedz się więcej o potencjalnych objawach i możliwościach leczenia doustnych chorób przenoszonych drogą płciową.
Uleczalne choroby przenoszone drogą płciową
Wiele chorób przenoszonych drogą płciową jest uleczalnych. Na przykład następujące choroby przenoszone drogą płciową można wyleczyć za pomocą antybiotyków lub innych metod leczenia:
- chlamydia
- syfilis
- rzeżączka
- kraby
- rzęsistkowica
Innych nie można wyleczyć. Na przykład następujące choroby przenoszone drogą płciową są obecnie nieuleczalne:
- HPV
- HIV
- opryszczka
Nawet jeśli choroby przenoszonej drogą płciową nie można wyleczyć, nadal można ją leczyć. Nadal ważne jest, aby uzyskać wczesną diagnozę. Często dostępne są opcje leczenia, które pomagają złagodzić objawy i zmniejszyć szanse przeniesienia choroby przenoszonej drogą płciową na kogoś innego. Poświęć chwilę, aby dowiedzieć się więcej o uleczalnych i nieuleczalnych chorobach przenoszonych drogą płciową.
Choroby przenoszone drogą płciową i ciąża
Kobiety w ciąży mogą przenosić choroby przenoszone drogą płciową na płód podczas ciąży lub noworodka podczas porodu. U noworodków choroby przenoszone drogą płciową mogą powodować komplikacje. W niektórych przypadkach mogą zagrażać życiu.
Aby pomóc w zapobieganiu chorobom przenoszonym drogą płciową u noworodków, lekarze często zachęcają kobiety w ciąży do wykonywania badań i leczenia pod kątem potencjalnych chorób przenoszonych drogą płciową. Twój lekarz może zalecić badanie STD, nawet jeśli nie masz objawów.
Jeśli wynik testu na jedną lub więcej chorób przenoszonych drogą płciową podczas ciąży jest dodatni, lekarz może przepisać antybiotyki, leki przeciwwirusowe lub inne metody leczenia. W niektórych przypadkach mogą zachęcić Cię do porodu przez cesarskie cięcie, aby zmniejszyć ryzyko przeniesienia choroby podczas porodu.
Diagnoza chorób przenoszonych drogą płciową
W większości przypadków lekarze nie mogą diagnozować chorób przenoszonych drogą płciową na podstawie samych objawów. Jeśli twój lekarz lub inny pracownik służby zdrowia podejrzewa, że możesz mieć chorobę przenoszoną drogą płciową, prawdopodobnie zalecą testy w celu sprawdzenia.
W zależności od Twojej historii seksualnej, Twój lekarz może zalecić wykonanie testów STD, nawet jeśli nie masz objawów. Dzieje się tak, ponieważ choroby przenoszone drogą płciową nie powodują w wielu przypadkach zauważalnych objawów. Ale nawet wolne od objawów choroby przenoszone drogą płciową mogą powodować uszkodzenia lub być przenoszone na inne osoby.
Pracownicy służby zdrowia mogą zdiagnozować większość chorób przenoszonych drogą płciową na podstawie badania moczu lub krwi. Mogą również pobrać wymaz z genitaliów. Jeśli rozwinęły się jakiekolwiek rany, mogą również pobrać wymazy.
Możesz zostać przebadany na obecność chorób przenoszonych drogą płciową w gabinecie lekarskim lub klinice zdrowia seksualnego.
Zestawy do testów domowych są również dostępne dla niektórych chorób przenoszonych drogą płciową, ale nie zawsze mogą być niezawodne. Używaj ich ostrożnie. Przed zakupem sprawdź, czy Amerykański Urząd ds. Żywności i Leków zatwierdził zestaw testowy.
Ważne jest, aby wiedzieć, że wymaz Pap nie jest testem na chorobę przenoszoną drogą płciową. Wymaz Pap sprawdza obecność komórek przedrakowych na szyjce macicy. Chociaż można go również połączyć z testem HPV, negatywny rozmaz Pap nie oznacza, że nie masz żadnych chorób przenoszonych drogą płciową.
Jeśli uprawiałeś jakikolwiek rodzaj seksu, dobrze jest zapytać lekarza o testy na choroby przenoszone drogą płciową. Niektóre osoby mogą skorzystać na częstszych badaniach niż inne. Dowiedz się, czy powinieneś zostać przebadany na choroby przenoszone drogą płciową i na czym polegają te testy.
Leczenie chorób przenoszonych drogą płciową
Zalecane leczenie chorób przenoszonych drogą płciową różni się w zależności od tego, jakie masz choroby przenoszone drogą płciową. Bardzo ważne jest, abyś Ty i Twój partner seksualny byli skutecznie leczeni z powodu chorób przenoszonych drogą płciową przed wznowieniem aktywności seksualnej. W przeciwnym razie możesz przenosić infekcję między sobą.
Bakteryjne choroby przenoszone drogą płciową
Zwykle antybiotyki mogą łatwo leczyć infekcje bakteryjne.
Ważne jest, aby przyjmować wszystkie antybiotyki zgodnie z zaleceniami. Kontynuuj ich przyjmowanie, nawet jeśli poczujesz się lepiej, zanim skończysz je wszystkie. Poinformuj lekarza, jeśli objawy nie ustąpią lub nie powrócą po zażyciu wszystkich przepisanych leków.
Wirusowe choroby przenoszone drogą płciową
Antybiotyki nie mogą leczyć wirusowych chorób przenoszonych drogą płciową. Podczas gdy większość infekcji wirusowych nie ma lekarstwa, niektóre mogą samoistnie wyleczyć. W wielu przypadkach dostępne są opcje leczenia w celu złagodzenia objawów i zmniejszenia ryzyka przeniesienia.
Na przykład dostępne są leki zmniejszające częstotliwość i nasilenie epidemii opryszczki. Podobnie leczenie może pomóc powstrzymać postęp wirusa HIV. Ponadto leki przeciwwirusowe mogą zmniejszyć ryzyko przeniesienia wirusa HIV na kogoś innego.
Inne choroby przenoszone drogą płciową
Niektóre choroby przenoszone drogą płciową nie są wywoływane ani przez wirusy, ani przez bakterie. Zamiast tego są powodowane przez inne małe organizmy. Przykłady obejmują:
- wszy łonowe
- rzęsistkowica
- świerzb
Te choroby przenoszone drogą płciową można zwykle leczyć za pomocą leków doustnych lub miejscowych. Zapytaj swojego lekarza lub innego pracownika służby zdrowia o więcej informacji na temat swojego stanu i możliwości leczenia.
Zapobieganie chorobom przenoszonym drogą płciową
Unikanie kontaktów seksualnych to jedyny niezawodny sposób na uniknięcie chorób przenoszonych drogą płciową. Ale jeśli uprawiasz seks waginalny, analny lub oralny, istnieją sposoby, aby uczynić go bezpieczniejszym.
Prawidłowo stosowane prezerwatywy zapewniają skuteczną ochronę przed wieloma chorobami przenoszonymi drogą płciową. Dla optymalnej ochrony ważne jest, aby używać prezerwatyw podczas seksu waginalnego, analnego i oralnego. Również matki dentystyczne mogą zapewnić ochronę podczas seksu oralnego.
Prezerwatywy są ogólnie skuteczne w zapobieganiu chorobom przenoszonym drogą płciową, które rozprzestrzeniają się przez płyny, takie jak nasienie lub krew. Ale nie mogą w pełni chronić przed chorobami przenoszonymi drogą płciową, które przenoszą się ze skóry na skórę. Jeśli twoja prezerwatywa nie zakrywa zainfekowanego obszaru skóry, nadal możesz zarazić się chorobą przenoszoną drogą płciową lub przekazać ją swojemu partnerowi.
Prezerwatywy mogą pomóc chronić nie tylko przed chorobami przenoszonymi drogą płciową, ale także przed niechcianą ciążą.
Z kolei wiele innych rodzajów środków antykoncepcyjnych obniża ryzyko niechcianej ciąży, ale nie chorób przenoszonych drogą płciową. Na przykład następujące formy antykoncepcji nie chronią przed chorobami przenoszonymi drogą płciową:
- tabletki antykoncepcyjne
- zastrzyk antykoncepcyjny
- implanty antykoncepcyjne
- urządzenia wewnątrzmaciczne (IUD)
Regularne badania przesiewowe w kierunku chorób przenoszonych drogą płciową to dobry pomysł dla każdego, kto jest aktywny seksualnie. Jest to szczególnie ważne dla osób, które mają nowego partnera lub wielu partnerów. Wczesna diagnoza i leczenie mogą pomóc powstrzymać rozprzestrzenianie się infekcji.
Przed seksem z nowym partnerem ważne jest, aby omówić swoją historię seksualną. Oboje powinniście również zostać przebadani pod kątem chorób przenoszonych drogą płciową przez pracownika służby zdrowia. Ponieważ choroby przenoszone drogą płciową często nie mają żadnych objawów, testowanie jest jedynym sposobem na upewnienie się, czy je masz.
Podczas omawiania wyników testów na choroby przenoszone drogą płciową ważne jest, aby zapytać swojego partnera, na co został przetestowany. Wiele osób zakłada, że ich lekarze przebadali je pod kątem chorób przenoszonych drogą płciową w ramach ich regularnej opieki, ale nie zawsze to prawda. Musisz poprosić lekarza o określone testy STD, aby upewnić się, że je wykonasz.
Jeśli Twój partner uzyska pozytywny wynik testu na chorobę przenoszoną drogą płciową, ważne jest, aby postępował zgodnie z planem leczenia zalecanym przez lekarza. Możesz również zapytać swojego lekarza o strategie ochrony przed zarażeniem się chorobą przenoszoną drogą płciową od partnera. Na przykład, jeśli Twój partner jest nosicielem wirusa HIV, lekarz prawdopodobnie zachęci Cię do podjęcia profilaktyki przedekspozycyjnej (PrEP).
Jeśli kwalifikujesz się, ty i twój partner powinniście również rozważyć zaszczepienie się na HPV i wirusowe zapalenie wątroby typu B.
Postępując zgodnie z tymi i innymi strategiami, możesz zmniejszyć swoje szanse na zachorowanie na choroby przenoszone drogą płciową i przekazanie ich innym. Dowiedz się więcej o znaczeniu bezpiecznego seksu i profilaktyki chorób przenoszonych drogą płciową.
Nie widzisz, czego potrzebujesz? Przeczytaj nasz przewodnik dotyczący bezpiecznego seksu LGBTQIA.
Życie z chorobami przenoszonymi drogą płciową
Jeśli wynik testu na chorobę przenoszoną drogą płciową jest pozytywny, ważne jest, aby jak najszybciej rozpocząć leczenie.
Jeśli masz jedną chorobę przenoszoną drogą płciową, często może to zwiększyć twoje szanse na zarażenie się innym. Niektóre choroby przenoszone drogą płciową mogą również prowadzić do poważnych konsekwencji, jeśli nie są leczone. W rzadkich przypadkach nieleczone choroby przenoszone drogą płciową mogą być nawet śmiertelne.
Na szczęście większość chorób przenoszonych drogą płciową można leczyć. W niektórych przypadkach można je całkowicie wyleczyć. W innych przypadkach wczesne i skuteczne leczenie może pomóc złagodzić objawy, zmniejszyć ryzyko powikłań i chronić partnerów seksualnych.
Oprócz przyjmowania przepisanych leków na choroby przenoszone drogą płciową, lekarz może zalecić dostosowanie nawyków seksualnych, aby chronić siebie i innych. Na przykład prawdopodobnie doradzą ci całkowite unikanie seksu, dopóki infekcja nie zostanie skutecznie wyleczona. Kiedy wznowisz seks, prawdopodobnie zachęcą cię do używania prezerwatyw, mat dentystycznych lub innych form ochrony.
Postępowanie zgodnie z zaleceniami lekarza i planu zapobiegania może pomóc poprawić długoterminową perspektywę chorób przenoszonych drogą płciową.
