Co to jest zastoinowa niewydolność serca?
Zastoinowa niewydolność serca (CHF) jest przewlekłą, postępującą chorobą, która wpływa na siłę pompowania mięśni serca. Często nazywana po prostu „niewydolnością serca”, CHF w szczególności odnosi się do etapu, w którym płyn gromadzi się wokół serca i powoduje nieefektywne pompowanie.
Masz cztery komory serca. Górna połowa twojego serca ma dwa przedsionki, a dolna połowa twojego serca ma dwie komory. Komory pompują krew do narządów i tkanek twojego ciała, a przedsionki otrzymują krew z twojego ciała, gdy krąży z powrotem z reszty twojego ciała.
CHF rozwija się, gdy twoje komory nie są w stanie pompować wystarczającej objętości krwi do organizmu. Ostatecznie krew i inne płyny mogą gromadzić się w:
- płuca
- brzuch
- wątroba
- dolnej części ciała
CHF może zagrażać życiu. Jeśli podejrzewasz, że Ty lub ktoś w pobliżu ma CHF, natychmiast poszukaj pomocy medycznej.
Jakie są najczęstsze rodzaje CHF?
CHF lewostronny jest najczęstszym rodzajem CHF. Występuje, gdy lewa komora nie pompuje prawidłowo krwi do organizmu. W miarę postępu choroby w płucach może gromadzić się płyn, co utrudnia oddychanie.
Istnieją dwa rodzaje lewostronnej niewydolności serca:
- Skurczowa niewydolność serca występuje, gdy lewa komora nie kurczy się normalnie. Zmniejsza to siłę dostępną do wepchnięcia krwi do krążenia. Bez tej siły serce nie może prawidłowo pompować.
- Niewydolność rozkurczowa lub dysfunkcja rozkurczowa występuje, gdy mięsień lewej komory staje się sztywny. Ponieważ nie może już się zrelaksować, serce nie może wypełnić się krwią między uderzeniami.
Prawostronna CHF pojawia się, gdy prawa komora ma trudności z pompowaniem krwi do płuc. Krew gromadzi się w naczyniach krwionośnych, co powoduje zatrzymywanie płynów w kończynach dolnych, brzuchu i innych ważnych narządach.
Możliwe jest jednoczesne posiadanie lewostronnego i prawostronnego CHF. Zwykle choroba zaczyna się po lewej stronie, a nieleczona przemieszcza się po prawej stronie.
Etapy zastoinowej niewydolności serca
| Etap | Główne objawy | Perspektywy |
| Klasa I | Podczas typowej aktywności fizycznej nie występują żadne objawy. | CHF na tym etapie można opanować poprzez zmianę stylu życia, leki nasercowe i monitorowanie. |
| Klasa II | Prawdopodobnie czujesz się komfortowo w spoczynku, ale normalna aktywność fizyczna może powodować zmęczenie, kołatanie serca i duszność. | CHF na tym etapie można opanować poprzez zmianę stylu życia, leki nasercowe i uważne monitorowanie. |
| Klasa III | Prawdopodobnie czujesz się komfortowo w spoczynku, ale zauważalne jest ograniczenie aktywności fizycznej. Nawet łagodne ćwiczenia mogą powodować zmęczenie, kołatanie serca lub zadyszkę. | Leczenie może być skomplikowane. Porozmawiaj z lekarzem o tym, co może oznaczać dla Ciebie niewydolność serca na tym etapie. |
| Klasa IV | Prawdopodobnie nie jesteś w stanie wykonywać żadnej aktywności fizycznej bez objawów, które są obecne nawet w spoczynku. | Na tym etapie nie ma lekarstwa na CHF, ale wciąż istnieją możliwości poprawy jakości życia i opieki paliatywnej. Będziesz chciał omówić potencjalne korzyści i zagrożenia każdego z nich ze swoim lekarzem. |
Jakie są przyczyny CHF i czy jestem zagrożony?
CHF może wynikać z innych schorzeń, które bezpośrednio wpływają na układ sercowo-naczyniowy. Dlatego ważne jest, aby corocznie wykonywać badania kontrolne, aby zmniejszyć ryzyko problemów ze zdrowiem serca, w tym wysokiego ciśnienia krwi (nadciśnienia), choroby wieńcowej i chorób zastawek.
Nadciśnienie
Kiedy ciśnienie krwi jest wyższe niż normalnie, może to prowadzić do CHF. Nadciśnienie tętnicze ma wiele różnych przyczyn. Wśród nich jest zwężenie tętnic, co utrudnia przepływ krwi przez nie.
Choroba wieńcowa
Cholesterol i inne rodzaje substancji tłuszczowych mogą blokować tętnice wieńcowe, które są małymi tętnicami dostarczającymi krew do serca. Powoduje to zwężenie tętnic. Węższe tętnice wieńcowe ograniczają przepływ krwi i mogą prowadzić do uszkodzenia tętnic.
Warunki zaworu
Zastawki serca regulują przepływ krwi przez serce, otwierając się i zamykając, aby wpuścić i wypuścić krew do komór. Zawory, które nie otwierają się i nie zamykają prawidłowo, mogą zmusić komory do cięższej pracy przy pompowaniu krwi. Może to być wynikiem infekcji lub wady serca.
Inne warunki
Chociaż choroby związane z sercem mogą prowadzić do CHF, istnieją inne pozornie niezwiązane ze sobą schorzenia, które również mogą zwiększać ryzyko. Należą do nich cukrzyca, choroby tarczycy i otyłość. Ciężkie infekcje i reakcje alergiczne mogą również przyczyniać się do CHF.
Jakie są objawy CHF?
We wczesnych stadiach CHF najprawdopodobniej nie zauważysz żadnych zmian w swoim zdrowiu. Jeśli twój stan będzie postępował, będziesz doświadczać stopniowych zmian w swoim ciele.
| Objawy, które możesz zauważyć jako pierwsze | Objawy wskazujące, że twój stan się pogorszył | Objawy wskazujące na ciężką chorobę serca |
| zmęczenie | nieregularne tętno | ból w klatce piersiowej promieniujący w górnej części ciała |
| obrzęk kostek, stóp i nóg | kaszel, który rozwija się z zatkanych płuc | szybkie oddychanie |
| przybranie na wadze | świszczący oddech | skóra, która wydaje się niebieska, co jest spowodowane brakiem tlenu w płucach |
| zwiększona potrzeba oddawania moczu, szczególnie w nocy | duszność, która może wskazywać na obrzęk płuc | półomdlały |
Ból w klatce piersiowej promieniujący przez górną część ciała może być również oznaką zawału serca. Jeśli wystąpią takie lub inne objawy, które mogą wskazywać na ciężką chorobę serca, należy natychmiast zgłosić się do lekarza.
Objawy niewydolności serca u dzieci i niemowląt
Rozpoznanie niewydolności serca u niemowląt i małych dzieci może być trudne. Objawy mogą obejmować:
- słabe karmienie
- nadmierne pocenie
- trudności w oddychaniu
Objawy te mogą być łatwo zrozumiane jako kolka lub infekcja dróg oddechowych. Słaby wzrost i niskie ciśnienie krwi mogą być również objawami niewydolności serca u dzieci. W niektórych przypadkach przez ścianę klatki piersiowej możesz poczuć szybkie tętno spoczywającego dziecka.
Jak rozpoznaje się CHF?
Po zgłoszeniu objawów lekarzowi mogą skierować Cię do specjalisty kardiologa lub kardiologa.
Twój kardiolog przeprowadzi badanie fizykalne, które będzie obejmowało słuchanie twojego serca stetoskopem w celu wykrycia nieprawidłowego rytmu serca. Aby potwierdzić wstępną diagnozę, kardiolog może zlecić określone testy diagnostyczne w celu zbadania zastawek serca, naczyń krwionośnych i komór.
Istnieje wiele testów służących do diagnozowania chorób serca. Ponieważ te testy mierzą różne rzeczy, lekarz może zalecić kilka, aby uzyskać pełny obraz aktualnego stanu.
Elektrokardiogram
Elektrokardiogram (EKG lub EKG) rejestruje rytm twego serca. Nieprawidłowości w rytmie serca, takie jak szybkie bicie serca lub nieregularny rytm, mogą sugerować, że ściany komory serca są grubsze niż zwykle. To może być znak ostrzegawczy przed zawałem serca.
Echokardiogram
Echokardiograficznego wykorzystuje fale dźwiękowe do nagrywania struktury serca i ruch. Test może określić, czy masz już słaby przepływ krwi, uszkodzenie mięśni lub mięsień sercowy, który nie kurczy się normalnie.
MRI
MRI wykonuje zdjęcia swojego serca. Zarówno w przypadku zdjęć nieruchomych, jak i ruchomych, pozwala to lekarzowi sprawdzić, czy nie doszło do uszkodzenia serca.
Test wysiłkowy
Testy wysiłkowe pokazują, jak dobrze twoje serce radzi sobie przy różnych poziomach stresu. Sprawienie, by serce pracowało ciężej, ułatwia lekarzowi diagnozowanie problemów.
Badania krwi
Badania krwi mogą wykryć nieprawidłowe komórki krwi i infekcje. Mogą również sprawdzić poziom BNP, hormonu, który wzrasta wraz z niewydolnością serca.
Cewnikowanie serca
Cewnikowanie serca może spowodować zablokowanie tętnic wieńcowych. Lekarz wprowadzi małą rurkę do naczynia krwionośnego i nawleka ją z górnej części uda (okolicy pachwiny), ramienia lub nadgarstka.
W tym samym czasie lekarz może pobrać próbki krwi, użyć promieni rentgenowskich, aby zobaczyć tętnice wieńcowe oraz sprawdzić przepływ krwi i ciśnienie w komorach serca.
Jak to jest traktowane?
Ty i Twój lekarz możecie rozważyć różne metody leczenia w zależności od ogólnego stanu zdrowia i stopnia zaawansowania choroby.
Leki na zastoinową niewydolność serca
Istnieje kilka leków, które mogą być stosowane w leczeniu CHF, w tym:
Inhibitory ACE
Inhibitory konwertazy angiotensyny (inhibitory ACE) otwierają zwężone naczynia krwionośne, poprawiając przepływ krwi. Leki rozszerzające naczynia są inną opcją, jeśli nie tolerujesz inhibitorów ACE.
Możesz otrzymać jedno z poniższych:
- benazepril (Lotensin)
- kaptopril (Capoten)
- enalapril (Vasotec)
- fosinopril (Monopril)
- lizynopryl (zestril)
- chinapryl (Accupril)
- ramipryl (Altace)
- moeksypryl (Univasc)
- perindopril (Aceon)
- trandolapril (Mavik)
Inhibitorów ACE nie należy przyjmować z następującymi lekami bez konsultacji z lekarzem, ponieważ mogą powodować działania niepożądane:
- Diuretyki tiazydowe mogą powodować dodatkowe obniżenie ciśnienia krwi.
- Leki moczopędne oszczędzające potas, takie jak triamteren (Dyrenium), eplerenon (Inspra) i spironolakton (aldakton), mogą powodować gromadzenie się potasu we krwi. Może to prowadzić do nieprawidłowego rytmu serca.
- Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), takie jak ibuprofen, aspiryna i naproksen, mogą powodować zatrzymywanie sodu i wody. Może to zmniejszyć wpływ inhibitora ACE na ciśnienie krwi.
Jest to lista skrócona, dlatego przed przyjęciem jakichkolwiek nowych leków zawsze należy porozmawiać z lekarzem.
Beta-blokery
Beta-blokery mogą obniżać ciśnienie krwi i spowalniać szybki rytm serca.
Można to osiągnąć poprzez:
- acebutolol (Sectral)
- atenolol (tenormina)
- bisoprolol (Zebeta)
- karteolol (Cartrol)
- esmolol (Brevibloc)
- metoprolol (Lopressor)
- nadolol (Corgard)
- nebiwolol (bystolowy)
- propranolol (Inderal LA)
Leki beta-adrenolityczne należy przyjmować ostrożnie z następującymi lekami, ponieważ mogą powodować działania niepożądane:
- Leki przeciwarytmiczne, takie jak amiodaron (Nexterone), mogą nasilać działanie sercowo-naczyniowe, w tym obniżać ciśnienie krwi i spowolnić tętno.
- Leki przeciwnadciśnieniowe, takie jak lizynopryl (zestril), kandesartan (Atacand) i amlodypina (Norvasc), również mogą zwiększać prawdopodobieństwo wystąpienia skutków sercowo-naczyniowych.
- Wpływ albuterolu (AccuNeb) na rozszerzenie oskrzeli może zostać wyeliminowany przez beta-blokery.
- Fentora (Fentanyl) może powodować niskie ciśnienie krwi.
- Leki przeciwpsychotyczne, takie jak tiorydazyna (Mellaril), mogą również powodować niskie ciśnienie krwi.
- Clonidine (Catapres) może powodować wysokie ciśnienie krwi.
Niektóre leki mogą nie być tutaj wymienione. Przed zażyciem nowych leków należy zawsze skonsultować się z lekarzem.
Diuretyki
Diuretyki zmniejszają zawartość płynów w organizmie. CHF może spowodować, że twoje ciało zatrzyma więcej płynów niż powinno.
Twój lekarz może zalecić:
- Diuretyki tiazydowe. Powoduje to rozszerzenie naczyń krwionośnych i pomaga organizmowi usunąć wszelkie dodatkowe płyny. Przykłady obejmują metolazon (Zaroxolyn), indapamid (Lozol) i hydrochlorotiazyd (Microzide).
- Diuretyki pętlowe. To powoduje, że nerki wytwarzają więcej moczu. Pomaga to usunąć nadmiar płynu z organizmu. Przykłady obejmują furosemid (Lasix), kwas etakrynowy (Edecrin) i torsemid (Demadex).
- Leki moczopędne oszczędzające potas. Pomagają one pozbyć się płynów i sodu, zachowując jednocześnie potas. Przykłady obejmują triamteren (Dyrenium), eplerenon (Inspra) i spironolakton (Aldactone).
Leki moczopędne należy przyjmować ostrożnie z następującymi lekami, ponieważ mogą powodować działania niepożądane:
- Inhibitory ACE, takie jak lizynopryl (zestril), benazepril (lotensin) i kaptopril (kapoten), mogą powodować obniżenie ciśnienia krwi.
- Trójcykliczne, takie jak amitryptylina i dezypramina (Norpramina), mogą powodować niskie ciśnienie krwi.
- Anksjolityki, takie jak alprazolam (Xanax), chlordiazepoksyd (Librium) i diazepam (Valium), mogą powodować niskie ciśnienie krwi.
- Leki nasenne, takie jak zolpidem (Ambien) i triazolam (Halcion), mogą powodować niskie ciśnienie krwi.
- Beta-blokery, takie jak acebutolol (Sectral) i atenolol (Tenormin), mogą powodować niskie ciśnienie krwi.
- Blokery kanału wapniowego, takie jak amlodypina (Norvasc) i diltiazem (Cardizem), mogą powodować spadek ciśnienia krwi.
- Azotany, takie jak nitrogliceryna (Nitrostat) i diazotan izosorbidu (Isordil), mogą powodować niskie ciśnienie krwi.
- NLPZ, takie jak ibuprofen, aspiryna i naproksen, mogą powodować toksyczność wątroby.
To jest skrócona lista zawierająca tylko najczęstsze interakcje lekowe. Przed zażyciem nowych leków należy zawsze porozmawiać z lekarzem.
Operacje
Jeśli leki same w sobie nie są skuteczne, mogą być wymagane bardziej inwazyjne procedury. Angioplastyka, procedura otwierania zablokowanych tętnic, jest jedną z opcji. Twój kardiolog może również rozważyć operację naprawy zastawki serca, aby pomóc twoim zastawkom prawidłowo otwierać i zamykać.
Czego mogę się spodziewać w dłuższej perspektywie?
Twój stan może ulec poprawie po zastosowaniu leków lub operacji. Twoja prognoza zależy od tego, jak zaawansowana jest twoja CHF i od tego, czy masz inne schorzenia do leczenia, takie jak cukrzyca lub wysokie ciśnienie krwi. Im wcześniej zostanie zdiagnozowany twój stan, tym lepsze będą twoje prognozy.
Porozmawiaj z lekarzem o najlepszym dla siebie planie leczenia.
CHF i genetyka
P:
Czy zastoinowa niewydolność serca jest genetyczna? Czy zmiany stylu życia mogą temu zapobiec?
ZA:
Kardiomiopatia lub uszkodzenie mięśnia sercowego może być przyczyną niewydolności serca, a genetyka może odgrywać rolę w niektórych typach kardiomiopatii. Jednak większość przypadków zastoinowej niewydolności serca (CHF) nie jest dziedziczna. Niektóre czynniki ryzyka CHF, takie jak nadciśnienie, cukrzyca i choroba wieńcowa, mogą występować w rodzinach. Aby zmniejszyć ryzyko zachorowania na CHF, rozważ wprowadzenie zmian w stylu życia, takich jak zdrowa dieta i regularne ćwiczenia.
Elaine K. Luo, MD Answers reprezentuje opinie naszych ekspertów medycznych. Wszystkie treści mają charakter wyłącznie informacyjny i nie powinny być traktowane jako porady medyczne.
Jak zapobiegać zastoinowej niewydolności serca
Niektóre czynniki są oparte na naszej genetyce, ale styl życia również może odgrywać rolę. Jest kilka rzeczy, które możesz zrobić, aby zmniejszyć ryzyko niewydolności serca lub przynajmniej opóźnić jej wystąpienie.
Unikaj lub rzucaj palenie
Jeśli palisz i nie mogłeś rzucić palenia, poproś swojego lekarza o rekomendację produktów i usług, które mogą Ci pomóc. Bierne palenie również stanowi zagrożenie dla zdrowia. Jeśli mieszkasz z palaczem, poproś go, aby palił na zewnątrz.
Utrzymuj dobrze zbilansowaną dietę
Dieta zdrowa dla serca jest bogata w warzywa, owoce i produkty pełnoziarniste. Produkty mleczne powinny być niskotłuszczowe lub beztłuszczowe. Potrzebujesz również białka w swojej diecie. Czego należy unikać, to sól (sód), dodane cukry, tłuszcze stałe i rafinowane zboża.
Ćwiczenie
Już jedna godzina umiarkowanych ćwiczeń aerobowych tygodniowo może poprawić zdrowie serca. Chodzenie, jazda na rowerze i pływanie to dobre formy ćwiczeń.
Jeśli nie ćwiczyłeś od jakiegoś czasu, zacznij od 15 minut dziennie i pracuj dalej. Jeśli nie masz motywacji do samodzielnego treningu, rozważ wzięcie udziału w zajęciach lub zapisanie się na trening osobisty w lokalnej siłowni.
Uważaj na swoją wagę
Bycie zbyt ciężkim może być trudne dla twojego serca. Przestrzegaj zbilansowanej diety i regularnie ćwicz. Jeśli nie masz zdrowej wagi, porozmawiaj ze swoim lekarzem o tym, jak postępować naprzód. Możesz również skonsultować się z dietetykiem lub dietetykiem.
Bądź ostrożny
Pij alkohol tylko z umiarem i trzymaj się z dala od narkotyków. Przyjmując leki na receptę, postępuj zgodnie z instrukcjami i nigdy nie zwiększaj dawki bez nadzoru lekarza.
Jeśli jesteś w grupie wysokiego ryzyka niewydolności serca lub masz już pewne uszkodzenie serca, nadal możesz wykonać te czynności. Pamiętaj, aby zapytać lekarza, ile aktywności fizycznej jest bezpieczne i czy masz inne ograniczenia.
Jeśli bierzesz leki na nadciśnienie, choroby serca lub cukrzycę, przyjmuj je dokładnie zgodnie z zaleceniami. Regularnie odwiedzaj lekarza, aby monitorować swój stan i natychmiast zgłaszać wszelkie nowe objawy.
