Czy to jest?
Z technicznego punktu widzenia tak, mono można uznać za infekcję przenoszoną drogą płciową (STI). Ale to nie znaczy, że wszystkie przypadki mono to choroby przenoszone drogą płciową.
Mononukleoza mononukleoza zakaźna, jak może to nazwać lekarz, jest chorobą zakaźną wywoływaną przez wirusa Epsteina-Barra (EBV). EBV należy do rodziny herpeswirusów.
Wirus może być przenoszony przez kontakt seksualny, ale najczęściej przenoszony jest przez ślinę. Dlatego wielu ludzi nazywa to „chorobą całowania”.
Ale to jest bardziej złożone niż się wydaje.
Czekaj, co masz na myśli mówiąc, że wirus jest przenoszony drogą płciową?
Cóż, wirus EBV jest zwykle przenoszony przez płyny ustrojowe - takie jak ślina, krew i, jak się domyślacie, wydzieliny z narządów płciowych. Oznacza to, że jeśli uprawiasz seks bez prezerwatywy, wirus może przenosić się z jednej osoby na drugą.
W jaki sposób wirus jest zwykle przenoszony?
Seks bez prezerwatywy to nie jedyny sposób przenoszenia wirusa.
Najczęściej przenosi się przez ślinę, poprzez całowanie, dzielenie się jedzeniem lub piciem, dzielenie się naczyniami lub dotykanie zabawek śliniących się niemowląt.
Uważa się, że wirus przeżywa na obiekcie tak długo, jak długo obiekt pozostaje wilgotny.
Czy to jest powszechne?
Zdecydowanie. Szacuje się, że od 85 do 90 procent dorosłych Amerykanów rozwija się przeciwciała przeciwko wirusowi w wieku 40 lat, co zasadniczo oznacza, że zetknęli się z wirusem w pewnym momencie swojego życia.
Jednak opryszczka (inna odmiana opryszczki znana jako HSV-1) jako dziecko nie oznacza, że masz EBV. Różne odmiany nie wykluczają się wzajemnie.
Skąd wiesz, czy go masz?
Zależy to od tego, kiedy ją zaciągniesz.
W dzieciństwie objawy wirusa mogą nie być odróżnialne od lekkiego przeziębienia lub mogą nie występować żadne objawy.
Typowe objawy wirusa zwykle występują u nastolatków lub młodych dorosłych.
Czy możesz przenosić wirusa i nie mieć mononukleozy?
Z pewnością możesz. Sam wirus zwykle przebiega bezobjawowo, podczas gdy choroby, które może wywołać, zwykle powodują zauważalne objawy.
Oznacza to, że osoba z bezobjawową infekcją EBV może nieświadomie przekazać wirusa innym. To może wyjaśniać, dlaczego jest tak powszechnie przekazywany.
Czy jest coś, co możesz zrobić, aby zapobiec mononukleozie?
Jest kilka rzeczy, które możesz zrobić, aby zapobiec zarażeniu się lub przenoszeniu wirusa wywołującego mononukleozę.
Jedyne, co musisz zrobić, to unikać dzielenia się jedzeniem, napojami, naczyniami lub całowaniem. Proste, prawda?
Jest to szczególnie ważne w przypadku każdego, kto kaszle lub kicha.
Podejmowanie środków w celu poprawy ogólnego stanu zdrowia i samopoczucia może również wzmocnić układ odpornościowy, dzięki czemu organizm będzie lepiej przygotowany do radzenia sobie z wirusem.
Na przykład jedzenie pożywnych posiłków, odpowiednia ilość snu (zwykle około 6 do 8 godzin na dobę) i aktywność fizyczna mogą mieć pozytywny wpływ.
Skąd wiesz, że masz mono?
Mogą wystąpić objawy podobne do przeziębienia. Może to obejmować:
- wyczerpanie lub zmęczenie
- gorączka
- ból gardła
- obrzęk węzłów chłonnych w szyi
- wysypka na skórze
- bóle głowy
- bóle
- zmniejszony apetyt
- plamy z tyłu gardła
Jak diagnozuje się mono?
Objawy mono są często podobne do objawów przeziębienia, więc lekarzom może być trudno zdiagnozować stan na podstawie samych objawów.
Podczas gdy niektórzy lekarze mogą zgadnąć, mono jest zwykle potwierdzane przez testy laboratoryjne. Twój lekarz może zalecić test na obecność przeciwciał heterofilnych lub test monospot.
Chociaż testy te są zwykle dokładne, możliwe jest uzyskanie fałszywie negatywnego wyniku, testując zbyt wcześnie po zakażeniu.
Jak traktuje się mono?
Leczenie ostatecznie zależy od nasilenia objawów.
Często jest to tak proste, jak picie płynów i dużo odpoczynku, aby organizm miał czas na samodzielne zniszczenie wirusa.
Twój lekarz może również zalecić leki dostępne bez recepty w celu zmniejszenia gorączki i obrzęku.
W cięższych przypadkach lekarz może przepisać kortykosteroidy, aby zmniejszyć obrzęk w okolicy gardła.
Mniej powszechnym objawem mono jest powiększona śledziona, znana jako splenomegalia. W bardzo rzadkich przypadkach uprawianie sportów kontaktowych może spowodować pęknięcie śledziony, co stanowi stan zagrażający życiu.
Aby temu zapobiec, lekarze zalecają unikanie sportów kontaktowych przez co najmniej 4 tygodnie po wystąpieniu objawów lub do całkowitego wyzdrowienia.
Czy mono jest zaraźliwe?
Na pewno. Jednak naukowcy nie mają ostatecznej odpowiedzi na temat tego, jak długo wirus jest zaraźliwy.
Na przykład niektórzy ludzie mogą nie zdawać sobie sprawy, że są chorzy, dopóki nie zaczną odczuwać objawów. Może to zająć do 6 tygodni od pierwszej ekspozycji.
Gdy objawy się pojawią, mogą trwać od 2 do 4 tygodni.
Niektórzy badacze twierdzą, że mono może być przenoszone do 3 miesięcy po ustąpieniu objawów. Jednak niektóre badania wykazały, że może być przenoszony na inną osobę nawet przez 18 miesięcy.
Ten długi zaraźliwy okres może być kolejnym powodem, dla którego mononukleoza jest tak powszechna.
Jak długo trwa mono?
To zależy od osoby.
Podczas gdy niektórzy ludzie mogą odczuwać, że ich objawy zaczynają ustępować już po 7 dniach, inni mogą odczuwać nudności do 4 tygodni.
Chociaż objawy mono w końcu ustąpią, sam wirus nie jest uleczalny.
EBV na ogół pozostaje uśpiony w organizmie do końca życia. W niektórych przypadkach wirus może wywołać utajoną infekcję gardła, ale osoba pozostanie zdrowa.
Czy możesz dostać mono dwa razy?
Prawdopodobnie nie. Większość ludzi zachoruje na mononukleozę tylko raz w życiu.
W rzadkich przypadkach wirus może się reaktywować. Zwykle występuje niewiele objawów lub nie ma ich wcale.
Ale może powodować choroby u osób z osłabionym układem odpornościowym. Obejmuje to osoby, które:
- mieć HIV lub AIDS
- może być w ciąży
- miał przeszczepiony narząd
W niezwykle rzadkich przypadkach mono może prowadzić do przewlekłej aktywnej infekcji EBV, w której ludzie odczuwają trwałe objawy.
Jaki jest wynik finansowy?
Mono to powszechna choroba zakaźna. Chociaż można go zaklasyfikować jako chorobę przenoszoną drogą płciową, nie zawsze tak jest.
Częściej choroba przenoszona jest przez ślinę i może się zarazić w dzieciństwie, okresie dojrzewania lub w wieku dorosłym.
Jeśli uważasz, że możesz mieć objawy mono, umów się na wizytę u lekarza lub innego pracownika służby zdrowia. Powinieneś także starać się pić więcej płynów i dużo odpoczywać.
Jen jest współtwórcą zdrowia w Healthline. Pisze i redaguje różne publikacje dotyczące stylu życia i urody, z bylines w Refinery29, Byrdie, MyDomaine i bareMinerals. Kiedy nie piszesz na klawiaturze, możesz znaleźć Jen uprawiającą jogę, rozpylającą olejki eteryczne, oglądającą Food Network lub popijającą kawę. Możesz śledzić jej przygody w Nowym Jorku na Twitterze i Instagramie.
