Zespół chronicznego zmęczenia (CFS) to zaburzenie charakteryzujące się skrajnym zmęczeniem lub zmęczeniem, które nie ustępuje wraz z odpoczynkiem i nie można go wytłumaczyć stanem chorobowym.
CFS można również określić jako myalgic encephalomyelitis (ME) lub ogólnoustrojową nietolerancję wysiłkową (SEID).
Przyczyny CFS nie są jeszcze w pełni poznane. Niektóre teorie obejmują infekcje wirusowe, stres psychiczny lub kombinację czynników.
Ponieważ nie zidentyfikowano pojedynczej przyczyny, a wiele innych stanów daje podobne objawy, zdiagnozowanie CFS może być trudne.
Nie ma testów na CFS. Podczas ustalania diagnozy lekarz będzie musiał wykluczyć inne przyczyny zmęczenia.
Chociaż CFS był wcześniej kontrowersyjną diagnozą, obecnie jest powszechnie akceptowany jako stan chorobowy.
CFS może dotknąć każdego, chociaż najczęściej występuje u kobiet w wieku 40 i 50 lat. Obecnie nie ma lekarstwa, ale leczenie może złagodzić objawy.
Oto, co musisz wiedzieć o CFS, w tym o objawach, możliwościach leczenia i perspektywach.
Co powoduje CFS?
Przyczyna CFS jest nieznana. Badacze spekulują, że czynniki takie mogą obejmować:
- wirusy
- osłabiony układ odpornościowy
- naprężenie
- zaburzenia równowagi hormonalnej
Możliwe jest również, że niektórzy ludzie są genetycznie predysponowani do rozwoju CFS.
Chociaż CFS może czasami rozwinąć się po infekcji wirusowej, nie stwierdzono, aby żaden pojedynczy rodzaj infekcji powodował CFS. Niektóre infekcje wirusowe, które badano w odniesieniu do CFS, obejmują te spowodowane przez:
- Wirus Epsteina-Barra (EBV)
- ludzki herpeswirus 6
- Wirus rzeki Rossa (RRV)
- wirus różyczki
W odniesieniu do CFS badano również infekcje wywołane przez bakterie, w tym Coxiella burnetii i Mycoplasma pneumoniae.
Centers for Disease Control and Prevention (CDC) zasugerowało, że CFS może być końcowym etapem wielu różnych stanów, a nie jednego konkretnego stanu.
W rzeczywistości u około 1 na 10 osób z zakażeniem EBV, wirusem rzeki Ross lub Coxiella burnetii rozwinie się stan, który spełnia kryteria rozpoznania CFS.
Ponadto naukowcy twierdzą, że ci, którzy mieli poważne objawy z którąkolwiek z tych trzech infekcji, są bardziej narażeni na późniejszy rozwój CFS.
Osoby z CFS mają czasami osłabiony układ odpornościowy, ale lekarze nie wiedzą, czy to wystarczy, aby wywołać zaburzenie.
Osoby z CFS mogą również czasami mieć nieprawidłowy poziom hormonów. Lekarze nie doszli jeszcze do wniosku, czy to też ma znaczenie.
Czynniki ryzyka dla CFS
CFS występuje najczęściej u osób w wieku 40 i 50 lat.
Seks również odgrywa ważną rolę w CFS, ponieważ kobiety są dwa do czterech razy bardziej narażone na rozpoznanie CFS niż mężczyźni.
Inne czynniki, które mogą zwiększać ryzyko wystąpienia CFS, obejmują:
- genetyczne predyspozycje
- alergie
- naprężenie
- czynniki środowiskowe
Jakie są objawy CFS?
Objawy CFS różnią się w zależności od osoby i ciężkości stanu.
Najczęstszym objawem jest zmęczenie, które jest na tyle poważne, że przeszkadza w codziennych czynnościach.
Aby można było zdiagnozować zespół CFS, znacznie zmniejszona zdolność do wykonywania codziennych czynności ze zmęczeniem musi trwać co najmniej 6 miesięcy. Nie może być uleczalna podczas leżenia w łóżku.
Doświadczysz również ekstremalnego zmęczenia po aktywności fizycznej lub umysłowej, które określa się jako złe samopoczucie po wysiłku (PEM). Może to trwać dłużej niż 24 godziny po aktywności.
CFS może również powodować problemy ze snem, takie jak:
- uczucie świeżości po przespanej nocy
- przewlekła bezsenność
- inne zaburzenia snu
Ponadto możesz również doświadczyć:
- utrata pamięci
- zmniejszona koncentracja
- nietolerancja ortostatyczna (przejście od pozycji leżącej lub siedzącej do pozycji stojącej powoduje zawroty głowy, zawroty głowy lub omdlenia)
Fizyczne objawy CFS mogą obejmować:
- ból w mięśniach
- częste bóle głowy
- ból wielostawowy bez zaczerwienienia i obrzęku
- częsty ból gardła
- tkliwe i obrzęknięte węzły chłonne szyi i pach
CFS dotyka niektórych ludzi cyklicznie, z okresami gorszego, a następnie lepszego samopoczucia.
Czasami objawy mogą nawet całkowicie zniknąć, co nazywa się remisją. Jednak nadal możliwe jest, że objawy powrócą później, co jest określane jako nawrót.
Ten cykl remisji i nawrotów może utrudniać radzenie sobie z objawami, ale jest to możliwe.
Jak diagnozuje się CFS?
CFS jest bardzo trudnym stanem do zdiagnozowania.
Według Instytutu Medycyny od 2015 roku CFS występuje u około 836 000 do 2,5 miliona Amerykanów. Szacuje się jednak, że 84 do 91 procent nie otrzymało jeszcze diagnozy.
Nie ma badań medycznych do przesiewu w kierunku CFS. Jego objawy są podobne do wielu innych stanów. Wiele osób z CFS nie „wygląda na chorych”, więc lekarze mogą nie rozpoznać, że rzeczywiście mają problemy zdrowotne.
Aby otrzymać diagnozę CFS, lekarz wykluczy inne potencjalne przyczyny i omówi z Tobą historię choroby.
Potwierdzą, że masz przynajmniej wspomniane wcześniej podstawowe objawy. Zapytają również o czas trwania i nasilenie niewyjaśnionego zmęczenia.
Wykluczenie innych potencjalnych przyczyn zmęczenia jest kluczową częścią procesu diagnozy. Niektóre stany z objawami przypominającymi objawy CFS obejmują:
- mononukleoza
- Borelioza
- stwardnienie rozsiane
- toczeń (SLE)
- niedoczynność tarczycy
- fibromialgia
- ciężkie zaburzenie depresyjne
- ciężka otyłość
- zaburzenia snu
Skutki uboczne niektórych leków, takich jak leki przeciwhistaminowe i alkohol, mogą również naśladować objawy zespołu CFS.
Ze względu na podobieństwa między objawami CFS a wieloma innymi stanami ważne jest, aby nie diagnozować samodzielnie. Porozmawiaj z lekarzem o swoich objawach. Mogą współpracować z tobą, aby uzyskać ulgę.
Jak leczy się CFS?
Obecnie nie ma konkretnego lekarstwa na CFS.
Każda osoba ma inne objawy i dlatego może wymagać innego rodzaju leczenia, aby poradzić sobie z zaburzeniem i złagodzić objawy.
Współpracuj ze swoim zespołem lekarzy, aby stworzyć najlepszy dla siebie plan leczenia. Mogą omówić z Tobą możliwe korzyści i skutki uboczne terapii.
Rozwiązywanie objawów złego samopoczucia po wysiłku (PEM)
PEM występuje, gdy nawet niewielki wysiłek fizyczny, umysłowy lub emocjonalny powoduje nasilenie objawów CFS.
Pogarszające się objawy pojawiają się zwykle od 12 do 48 godzin po wysiłku i utrzymują się przez kilka dni lub nawet tygodni.
Zarządzanie aktywnością, zwane również stymulacją, może pomóc zrównoważyć odpoczynek i aktywność, aby uniknąć zaostrzeń PEM. Musisz znaleźć swoje indywidualne ograniczenia dla aktywności umysłowej i fizycznej, zaplanować te czynności, a następnie odpocząć, aby pozostać w tych granicach.
Niektórzy lekarze określają pozostawanie w tych granicach jako „otoczka energetyczna”. Prowadzenie dziennika swoich działań może pomóc ci znaleźć własne ograniczenia.
Należy zauważyć, że chociaż energiczne ćwiczenia aerobowe są dobre w przypadku większości chorób przewlekłych, osoby z CFS nie tolerują takich rutynowych ćwiczeń.
Domowe środki zaradcze i zmiany stylu życia
Wprowadzenie pewnych zmian w stylu życia może pomóc zmniejszyć objawy.
Ograniczenie lub wyeliminowanie spożycia kofeiny może pomóc Ci lepiej spać i złagodzić bezsenność. Powinieneś także ograniczyć lub unikać nikotyny i alkoholu.
Staraj się unikać drzemki w ciągu dnia, jeśli wpływa to negatywnie na zdolność snu w nocy.
Stwórz rutynę snu. Kładź się spać każdej nocy o tej samej porze i staraj się budzić o tej samej porze każdego dnia.
Leki
Zazwyczaj żaden lek nie jest w stanie wyleczyć wszystkich objawów. Twoje objawy mogą się zmieniać w czasie, więc leki również mogą się zmieniać.
W wielu przypadkach CFS może wywołać depresję lub być jej objawem. Możesz potrzebować niskodawkowej terapii przeciwdepresyjnej lub skierowania do lekarza psychiatrycznego.
Jeśli zmiana stylu życia nie zapewni Ci spokojnego snu, lekarz może zasugerować środek nasenny. Leki zmniejszające ból mogą również pomóc w radzeniu sobie z bólami i bólami stawów spowodowanymi przez zespół CFS.
Jeśli potrzebna jest terapia lekowa, będzie musiała być dostosowana do twoich potrzeb. Ściśle współpracuj z lekarzem. Nie ma jednego uniwersalnego leczenia CFS.
Medycyna alternatywna
Akupunktura, tai chi, joga i masaż mogą pomóc złagodzić ból związany z CFS. Zawsze należy porozmawiać z lekarzem przed rozpoczęciem jakichkolwiek alternatywnych lub uzupełniających metod leczenia.
Czego można się spodziewać w dłuższej perspektywie?
Pomimo wzmożonych wysiłków badawczych, CFS pozostaje złożonym stanem bez dokładnej znanej przyczyny i lekarstwa. Stopa odzysku wynosi tylko 5%. Dlatego zarządzanie CFS może być trudne.
Prawdopodobnie będziesz musiał wprowadzić zmiany w stylu życia, aby dostosować się do chronicznego zmęczenia. W rezultacie możesz doświadczyć depresji, lęku lub izolacji społecznej. Może się okazać, że dołączenie do grupy wsparcia może być pomocne podczas podejmowania decyzji i zmian.
U każdego z CFS postępuje inaczej, dlatego ważne jest, aby współpracować z lekarzem w celu stworzenia planu leczenia, który spełnia Twoje potrzeby.
Wiele osób czerpie korzyści ze współpracy z zespołem lekarzy. Może to obejmować lekarzy, terapeutów i specjalistów od rehabilitacji.
Jeśli żyjesz z CFS, inicjatywa Solve ME / CFS posiada zasoby, które mogą okazać się pomocne. CDC oferuje również zalecenia dotyczące zarządzania i życia z CFS.
