Zespół Miasteniczny Lamberta-Eatona: Co Musisz Wiedzieć

Spisu treści:

Zespół Miasteniczny Lamberta-Eatona: Co Musisz Wiedzieć
Zespół Miasteniczny Lamberta-Eatona: Co Musisz Wiedzieć

Wideo: Zespół Miasteniczny Lamberta-Eatona: Co Musisz Wiedzieć

Wideo: Zespół Miasteniczny Lamberta-Eatona: Co Musisz Wiedzieć
Wideo: Zespół miasteniczny Lamberta i Eatona 2024, Może
Anonim

Co to jest zespół miasteniczny Lamberta-Eatona?

Zespół miasteniczny Lamberta-Eatona (LEMS) to rzadka choroba autoimmunologiczna, która wpływa na zdolność poruszania się. Twój układ odpornościowy atakuje tkankę mięśniową, co prowadzi do trudności w chodzeniu i innych problemów z mięśniami.

Choroby nie można wyleczyć, ale objawy mogą chwilowo ustąpić, jeśli będziesz się wysilać. Możesz leczyć ten stan za pomocą leków.

Jakie są objawy zespołu miastenicznego Lamberta-Eatona?

Głównymi objawami LEMS są osłabienie nóg i trudności w chodzeniu. W miarę postępu choroby doświadczysz również:

  • osłabienie mięśni twarzy
  • mimowolne objawy mięśniowe
  • zaparcie
  • suchość w ustach
  • impotencja
  • problemy z pęcherzem

Osłabienie nóg często ustępuje przejściowo po wysiłku. Podczas ćwiczeń acetylocholina gromadzi się w wystarczająco dużych ilościach, aby siła mogła się poprawić przez krótki czas.

Istnieje kilka komplikacji związanych z LEMS. Obejmują one:

  • trudności w oddychaniu i połykaniu
  • infekcje
  • urazy spowodowane upadkiem lub problemami z koordynacją

Co powoduje zespół miasteniczny Lamberta-Eatona?

W chorobie autoimmunologicznej układ odpornościowy twojego organizmu myli twoje ciało z obcym obiektem. Twój układ odpornościowy wytwarza przeciwciała, które atakują twoje ciało.

W LEMS organizm atakuje zakończenia nerwowe, które kontrolują ilość acetylocholiny uwalnianej przez organizm. Acetylocholina jest neuroprzekaźnikiem, który wywołuje skurcze mięśni. Skurcze mięśni umożliwiają wykonywanie dobrowolnych ruchów, takich jak chodzenie, poruszanie palcami i wzruszanie ramionami.

W szczególności organizm atakuje białko zwane kanałem wapniowym bramkowanym napięciem (VGCC). VGCC jest wymagane do uwolnienia acetylocholiny. Nie produkujesz wystarczającej ilości acetylocholiny, gdy atakowany jest VGCC, więc twoje mięśnie nie są w stanie prawidłowo pracować.

Wiele przypadków LEMS jest związanych z rakiem płuc. Naukowcy uważają, że komórki rakowe wytwarzają białko VGCC. To powoduje, że twój układ odpornościowy wytwarza przeciwciała przeciwko VGCC. Te przeciwciała atakują następnie zarówno komórki rakowe, jak i komórki mięśniowe. Każdy może rozwinąć LEMS w swoim życiu, ale rak płuc może zwiększać ryzyko rozwoju choroby. Jeśli w Twojej rodzinie występowały choroby autoimmunologiczne, możesz być bardziej narażony na rozwój LEMS.

Diagnozowanie zespołu miastenicznego Lamberta-Eatona

Aby zdiagnozować LEMS, lekarz przeprowadzi szczegółową historię i przeprowadzi badanie fizykalne. Twój lekarz będzie szukał:

  • zmniejszony refleks
  • utrata tkanki mięśniowej
  • osłabienie lub problemy z poruszaniem się, które poprawiają się wraz z aktywnością

Twój lekarz może zlecić kilka testów, aby potwierdzić stan. Badanie krwi będzie poszukiwać przeciwciał przeciwko VGCC (przeciwciała anty-VGCC). Elektromiografia (EMG) bada włókna mięśniowe, sprawdzając, jak reagują podczas stymulacji. Do mięśnia wprowadza się małą igłę i podłącza do miernika. Zostaniesz poproszony o skurcz tego mięśnia, a miernik odczyta, jak dobrze reagują twoje mięśnie.

Innym możliwym testem jest test szybkości przewodzenia nerwów (NCV). W tym teście lekarz umieści elektrody na powierzchni skóry pokrywającej główny mięsień. Plastry wysyłają sygnał elektryczny, który stymuluje nerwy i mięśnie. Aktywność, która wynika z nerwów, jest rejestrowana przez inne elektrody i służy do określenia, jak szybko nerwy reagują na stymulację.

Leczenie zespołu miastenicznego Lamberta-Eatona

Tego stanu nie można wyleczyć. Będziesz współpracować z lekarzem, aby poradzić sobie z innymi schorzeniami, takimi jak rak płuc.

Lekarz może zalecić dożylne leczenie immunoglobulinami (IVIG). W przypadku tego leczenia lekarz wstrzyknie niespecyficzne przeciwciało, które uspokaja układ odpornościowy. Innym możliwym leczeniem jest plazmafereza. Krew jest usuwana z organizmu, a osocze jest oddzielane. Przeciwciała są usuwane, a osocze wraca do organizmu.

Leki działające na układ mięśniowy mogą czasami złagodzić objawy. Należą do nich mestinon (pirydostygmina) i 3, 4 diaminopirydyna (3, 4-DAP).

Leki te są trudne do zdobycia i powinieneś porozmawiać z lekarzem, aby uzyskać więcej informacji.

Jaka jest perspektywa długoterminowa?

Objawy można złagodzić, leczyć inne schorzenia, tłumić układ odpornościowy lub usuwać przeciwciała z krwi. Nie wszyscy dobrze reagują na leczenie. Wspólnie z lekarzem opracuj odpowiedni plan leczenia.

Zalecane: