Migotanie przedsionków
Migotanie przedsionków (AFib) jest najczęstszym rodzajem poważnej arytmii serca. Jest to spowodowane nieprawidłowymi sygnałami elektrycznymi w sercu. Sygnały te powodują, że przedsionki, górne komory serca, migotają lub drżą. To migotanie zwykle powoduje szybkie, nieregularne bicie serca.
Jeśli masz AFib, możesz nigdy nie mieć objawów. Z drugiej strony możesz mieć poważne komplikacje zdrowotne. Nieregularne bicie twojego serca może powodować gromadzenie się krwi w twoich przedsionkach. Może to powodować skrzepy, które wędrują do mózgu i powodują udar.
Według American Heart Association osoby z nieleczonym AFib mają pięciokrotnie większe ryzyko udaru niż osoby bez schorzenia. AFib może również pogorszyć niektóre choroby serca, takie jak niewydolność serca.
Ale miej odwagę. Masz kilka opcji leczenia, w tym leki, zabiegi chirurgiczne i inne procedury. Mogą też pomóc pewne zmiany stylu życia.
Cele leczenia
Twój lekarz przygotuje plan leczenia w celu zarządzania AFib. Twój plan leczenia prawdopodobnie będzie dotyczył trzech celów:
- zapobiegać zakrzepom krwi
- przywrócić normalne tętno
- przywrócić normalny rytm serca
Leki mogą pomóc osiągnąć wszystkie trzy z tych celów. Jeśli leki nie przywracają rytmu serca, dostępne są inne opcje, takie jak procedury medyczne lub operacja.
Leki zapobiegające zakrzepom krwi
Twoje zwiększone ryzyko udaru jest poważnym powikłaniem. Jest to jedna z głównych przyczyn przedwczesnych zgonów u osób z AFib. Aby zmniejszyć ryzyko tworzenia się skrzepu i wywołania udaru, lekarz prawdopodobnie przepisze leki rozrzedzające krew. Mogą to być następujące doustne antykoagulanty inne niż witamina K (NOAC):
- rywaroksaban (Xarelto)
- dabigatran (Pradaxa)
- apiksaban (Eliquis)
- edoksaban (Savaysa)
Te NOAC są obecnie zalecane zamiast tradycyjnie przepisywanej warfaryny (Coumadin), ponieważ nie mają znanych interakcji z żywnością i nie wymagają częstego monitorowania.
Osoby przyjmujące warfarynę wymagają częstych badań krwi i monitorowania spożycia pokarmów bogatych w witaminę K.
Twój lekarz będzie regularnie sprawdzał twoją krew, aby upewnić się, że leki działają.
Leki przywracające normalne tętno
Spowolnienie tętna to kolejny ważny krok w leczeniu. W tym celu lekarz może przepisać leki. W celu przywrócenia normalnego tętna można zastosować trzy rodzaje leków:
- Beta-blokery, takie jak atenolol (Tenormin), karwedilol (Coreg) i propranolol (Inderal)
- Blokery kanału wapniowego, takie jak diltiazem (Cardizem) i werapamil (Verelan)
- Digoksyna (Lanoxin)
Leki przywracające normalny rytm serca
Kolejnym krokiem w leczeniu AFib jest przywrócenie normalnego rytmu serca, zwanego rytmem zatokowym. Mogą w tym pomóc dwa rodzaje leków. Działają poprzez spowolnienie sygnałów elektrycznych w sercu. Te leki to:
- Blokery kanału sodowego, takie jak flekainid (Tambocor) i chinidyna
- Blokery kanału potasowego, takie jak amiodaron (Cordarone, Nexterone, Pacerone)
Kardiowersja elektryczna
Czasami leki nie mogą przywrócić rytmu zatokowego lub powodują zbyt wiele skutków ubocznych. W takim przypadku możesz mieć kardiowersję elektryczną. Dzięki tej bezbolesnej procedurze lekarz wstrząśnie Twoim sercem, aby je zresetować i przywrócić normalne bicie.
Kardiowersja elektryczna często działa, ale zwykle nie jest trwała. Później może być konieczne przyjmowanie leków, aby utrzymać nowe, regularne bicie serca.
Ablacja cewnika
Inną opcją przywracania rytmu zatokowego w przypadku niepowodzenia leków jest ablacja cewnikowa. Przez naczynie krwionośne do serca wprowadza się wąski cewnik.
Cewnik wykorzystuje energię o częstotliwości radiowej do zniszczenia niewielkiej liczby komórek tkankowych w sercu, które wysyłają sygnały powodujące nieprawidłowy rytm serca. Bez nieprawidłowych sygnałów normalny sygnał twojego serca może przejąć kontrolę i stworzyć rytm zatokowy.
Rozrusznik serca
Jeśli rytm twojego serca nie reaguje na leki, możesz potrzebować rozrusznika. To urządzenie elektroniczne, które umieszcza się w klatce piersiowej podczas zabiegu chirurgicznego. Reguluje bicie serca do rytmu zatokowego.
Rozruszniki serca są stosowane tylko u niektórych pacjentów w ostateczności, gdy leki nie działają. Mimo że wszczepienie stymulatora jest uważane za drobną operację, nadal istnieje pewne ryzyko.
Procedura labiryntu
Ostateczne leczenie zwane procedurą Maze może być stosowane w leczeniu AFib, gdy leki i inne procedury zawiodły. Polega na operacji na otwartym sercu. Procedura labiryntu jest bardziej prawdopodobna, jeśli masz inną chorobę serca wymagającą operacji.
Chirurg wykonuje nacięcia w przedsionkach, które ograniczają nieprawidłowe sygnały elektryczne do określonego obszaru serca.
Zapobiega przedostawaniu się sygnałów do przedsionków w celu wywołania migotania. Większość osób poddanych tej procedurze nie ma już AFib i nie musi już przyjmować leków przeciwarytmicznych.
Zmiany stylu życia
Ważne są również zmiany stylu życia. Te zmiany mogą pomóc zmniejszyć ryzyko powikłań związanych z migotaniem przedsionków.
Powinieneś rzucić lub powstrzymać się od palenia i ograniczyć spożycie alkoholu i kofeiny. Należy również unikać leków na kaszel i przeziębienie zawierających stymulanty. Jeśli nie masz pewności, czego unikać, zapytaj farmaceutę.
Zwróć także uwagę na wszelkie działania, które powodują lub pogarszają objawy AFib i porozmawiaj o nich z lekarzem.
Utrata wagi jest również zalecana dla osób z AFib, które mają nadwagę.
Aby uzyskać więcej wskazówek, zapoznaj się z tym artykułem na temat zmian stylu życia, aby pomóc w zarządzaniu AFib.
