Cukrzyca i biegunka
Cukrzyca występuje, gdy organizm nie jest w stanie wytwarzać lub wykorzystywać insuliny. Insulina to hormon uwalniany przez trzustkę podczas jedzenia. Pozwala komórkom wchłaniać cukier. Twoje komórki używają tego cukru do wytwarzania energii. Jeśli twoje ciało nie jest w stanie wykorzystać lub wchłonąć tego cukru, gromadzi się on we krwi. To powoduje wzrost poziomu cukru we krwi.
Dwa typy cukrzycy to typ 1 i typ 2. Osoby z którąkolwiek z postaci cukrzycy doświadczają wielu takich samych objawów i powikłań. Jedną z takich komplikacji jest biegunka. Około 22 procent osób z cukrzycą często doświadcza biegunki. Naukowcy nie są pewni, czy ma to związek z problemami w jelicie cienkim czy okrężnicy. Nie jest jasne, co powoduje uporczywą biegunkę u osób z cukrzycą.
Większość ludzi doświadczyła biegunki w pewnym momencie swojego życia. Osoby z cukrzycą mogą często potrzebować oddawać w nocy znaczną ilość luźnego stolca. Niemożność kontrolowania wypróżnień lub nietrzymanie moczu jest również częste u osób z cukrzycą.
Biegunka może być regularna lub naprzemiennie z okresami regularnych wypróżnień. Może również występować naprzemiennie z zaparciami.
Dowiedz się więcej: Cukrzyca i zaparcia: jaki jest związek? »
Co powoduje biegunkę u osób z cukrzycą?
Przyczyna związku między cukrzycą a biegunką nie jest jasna, ale badania sugerują, że neuropatia może być czynnikiem. Neuropatia odnosi się do drętwienia lub bólu wynikającego z uszkodzenia nerwów. Jeśli masz cukrzycę, wysoki poziom cukru we krwi może uszkodzić włókna nerwowe. Zwykle występuje w dłoniach lub stopach. Problemy z neuropatią są częstą przyczyną wielu powikłań towarzyszących cukrzycy.
Inną możliwą przyczyną jest sorbitol. Ludzie często używają tego słodzika w żywności dla diabetyków. Sorbitol okazał się silnym środkiem przeczyszczającym w ilości zaledwie 10 gramów.
Brak równowagi w jelitowym układzie nerwowym (ENS) może również powodować biegunkę. Twój ENS reguluje funkcje Twojego układu pokarmowego.
Badacze przyjrzeli się również następującym możliwościom:
- przerost bakterii
- zewnątrzwydzielnicza niewydolność trzustki
- nietrzymanie stolca wynikające z dysfunkcji odbytu
- Nietolerancja glutenu
- niewystarczający rozkład cukrów w jelicie cienkim
- niewydolność trzustki
Osoby z cukrzycą mogą również mieć te same czynniki wywołujące biegunkę, co osoby bez cukrzycy. Te wyzwalacze mogą obejmować:
- Kawa
- alkohol
- mleczarnia
- fruktoza
- za dużo błonnika
Czynniki ryzyka do rozważenia
Osoby z cukrzycą typu 1 mogą mieć zwiększone ryzyko uporczywej biegunki. Jest to szczególnie ważne w przypadku osób, które zmagają się ze swoim schematem leczenia i nie są w stanie utrzymać stałego poziomu cukru we krwi.
Starsze osoby z cukrzycą mogą częściej doświadczać biegunki. Dzieje się tak, ponieważ prawdopodobieństwo wystąpienia biegunki wzrasta u osób z długą historią cukrzycy.
Kiedy iść do lekarza
Powinieneś skontaktować się z lekarzem, jeśli często masz biegunkę. Przyjrzą się Twojemu profilowi zdrowotnemu i ocenią poziom cukru we krwi. Mogą również przeprowadzić krótkie badanie fizyczne, aby wykluczyć inne schorzenia.
Przed rozpoczęciem przyjmowania nowego leku lub innego schematu leczenia lekarz będzie chciał mieć pewność, że nie występują u Ciebie żadne inne problemy żołądkowo-jelitowe.
Jak leczy się biegunkę?
Leczenie może się różnić. Lekarz może najpierw przepisać Lomotil lub Imodium, aby zmniejszyć lub zapobiec przyszłym napadom biegunki. Mogą również doradzić zmianę nawyków żywieniowych. Włączenie do diety produktów bogatych w błonnik może pomóc w ograniczeniu objawów.
Twój lekarz może przepisać antybiotyki, jeśli wyniki testu sugerują przerost bakterii w układzie pokarmowym. Możesz również potrzebować leków przeciwskurczowych, aby zmniejszyć liczbę wypróżnień.
W zależności od oceny lekarz może skierować Cię do gastroenterologa w celu dalszego zbadania.
Co możesz teraz zrobić
Ponieważ uważa się, że neuropatia łączy cukrzycę i biegunkę, zapobieganie neuropatii może zmniejszyć prawdopodobieństwo uporczywej biegunki. Neuropatia jest częstym powikłaniem cukrzycy, ale nie jest nieunikniona. Możesz pomóc zapobiegać neuropatii, praktykując ostrożną i sumienną kontrolę poziomu cukru we krwi. Utrzymanie stałego poziomu cukru we krwi jest kluczowym sposobem zapobiegania neuropatii.
