Twoje serce
Serce człowieka jest jednym z najciężej pracujących organów w organizmie.
Średnio bije około 75 razy na minutę. Gdy serce bije, zapewnia ciśnienie, dzięki czemu krew może przepływać, aby dostarczać tlen i ważne składniki odżywcze do tkanek w całym ciele poprzez rozległą sieć tętnic, i przywraca przepływ krwi przez sieć żył.
W rzeczywistości serce nieustannie pompuje średnio 2000 galonów krwi przez organizm każdego dnia.
Twoje serce znajduje się pod mostkiem i klatką piersiową oraz pomiędzy dwoma płucami.
Komnaty serca
Cztery komory serca działają jak dwustronna pompa, z górną i ciągłą dolną komorą po każdej stronie serca.
Cztery komory serca to:
- Prawy przedsionek. Do komory tej trafia żylna krew zubożona w tlen, która już krążyła w organizmie, nie licząc płuc, i pompuje ją do prawej komory.
- Prawa komora. Prawa komora pompuje krew z prawego przedsionka do tętnicy płucnej. Tętnica płucna wysyła odtlenioną krew do płuc, gdzie pobiera tlen w zamian za dwutlenek węgla.
- Opuścił Atrium. Komora ta otrzymuje natlenioną krew z żył płucnych płuc i pompuje ją do lewej komory.
- Lewa komora. Mając najgrubszą masę mięśniową ze wszystkich komór, lewa komora jest najtrudniej pompującą częścią serca, ponieważ pompuje krew, która przepływa do serca i reszty ciała poza płucami.
Dwa przedsionki serca znajdują się w górnej części serca. Są odpowiedzialne za pobieranie krwi z twoich żył.
Dwie komory serca znajdują się w dolnej części serca. Są odpowiedzialne za pompowanie krwi do tętnic.
Twoje przedsionki i komory kurczą się, powodując bicie serca i pompowanie krwi przez każdą komorę. Twoje komory serca wypełniają się krwią przed każdym uderzeniem, a skurcz wypycha krew do następnej komory. Skurcze są wyzwalane przez impulsy elektryczne, które rozpoczynają się od węzła zatokowego, zwanego również węzłem zatokowo-przedsionkowym (węzeł SA), znajdującego się w tkance prawego przedsionka.
Następnie impulsy wędrują przez serce do węzła przedsionkowo-komorowego, zwanego również węzłem AV, znajdującego się w pobliżu środka serca, między przedsionkami a komorami. Te impulsy elektryczne utrzymują przepływ krwi we właściwym rytmie.
Zastawki serca
Serce ma cztery zawory, po jednym w dolnej części każdej komory, tak że w normalnych warunkach krew nie może przepływać wstecz, a komory mogą wypełniać się krwią i prawidłowo pompować krew do przodu. Zawory te można czasami naprawić lub wymienić, jeśli ulegną uszkodzeniu.
Zastawki serca to:
- Zastawka trójdzielna (prawy AV). Ten zastawka otwiera się, aby umożliwić przepływ krwi z prawego przedsionka do prawej komory.
- Zastawka pnia płucnego. Ta zastawka otwiera się, aby umożliwić przepływ krwi z lewej komory do tętnicy płucnej do płuc, dzięki czemu serce i reszta ciała mogą otrzymać więcej tlenu.
- Zastawka mitralna (lewy AV). Ta zastawka otwiera się, aby umożliwić przepływ krwi z lewego przedsionka do lewej komory.
- Zastawka aorty. Ten zastawka otwiera się, aby krew opuściła lewą komorę, dzięki czemu może przepływać do serca i reszty ciała, ratując płuca.
Przepływ krwi przez serce
Gdy działa prawidłowo, odtleniona krew powracająca z narządów innych niż płuca wpływa do serca przez dwie główne żyły zwane żyłą główną, a serce zwraca krew żylną z powrotem do siebie przez zatokę wieńcową.
Z tych struktur żylnych krew wpływa do prawego przedsionka i przechodzi przez zastawkę trójdzielną do prawej komory. Krew przepływa następnie przez zastawkę płucną do pnia tętnicy płucnej, a następnie przez prawą i lewą tętnicę płucną do płuc, gdzie podczas wymiany powietrza krew otrzymuje tlen.
W drodze powrotnej z płuc natleniona krew przemieszcza się przez prawą i lewą żyłę płucną do lewego przedsionka serca. Krew przepływa następnie przez zastawkę mitralną do lewej komory, komory serca.
Krew przepływa przez lewą komorę przez zastawkę aortalną do aorty, rozciągając się w górę od serca. Stamtąd krew przepływa przez labirynt tętnic, aby dostać się do każdej komórki w organizmie poza płucami.
Korona serca
Struktura ukrwienia serca nazywana jest układem krążenia wieńcowego. Słowo „wieńcowy” pochodzi od łacińskiego słowa oznaczającego „koronę”. Tętnice, które napędzają mięsień serca, otaczają je jak korona.
Choroba wieńcowa serca, zwana również chorobą wieńcową, zwykle rozwija się, gdy złogi zawierające wapń cholesterol i tłuszcz gromadzą się w tętnicach odżywiających mięsień sercowy i uszkadzają je. Jeśli część jednej z tych blaszek pęknie, może nagle zablokować jedno z naczyń i spowodować śmierć mięśnia sercowego (zawał mięśnia sercowego), ponieważ brakuje mu tlenu i składników odżywczych. Może się to również zdarzyć, jeśli w jednej z tętnic serca utworzy się zakrzep krwi, co może nastąpić zaraz po pęknięciu blaszki.
