Przegląd
Wysypka jest często jednym z wczesnych objawów HIV. Zwykle pojawia się po gorączce i innych objawach grypopodobnych. Ta wysypka zwykle trwa około tygodnia.
Chociaż wysypka związana z wirusem HIV ma tendencję do pojawiania się na górnej części ciała i twarzy, może pojawić się na dowolnym miejscu ciała, w tym na penisie.
Jakie są skutki HIV?
HIV to przewlekły wirus, który osłabia układ odpornościowy. Zwykle przenosi się poprzez kontakt seksualny. Chociaż lekarstwo na HIV nie jest dostępne, jego objawy można leczyć. Jeśli HIV nie jest leczony, wirus może doprowadzić do 3. stadium HIV, znanego również jako AIDS.
Osoba może mieć HIV przez kilka lat, zanim rozwinie się AIDS. Jednak im dłużej ktoś czeka na rozpoczęcie leczenia, tym większe ryzyko dla jego zdrowia.
Jeśli dana osoba zachoruje na AIDS, oznacza to, że jej układ odpornościowy został poważnie osłabiony. To czyni je podatnymi na infekcje oportunistyczne, takie jak zapalenie płuc wywołane przez Pneumocystis jirovecii lub toksoplazmozę. AIDS czyni je również podatnymi na typowe infekcje, takie jak pozaszpitalne zapalenie płuc i zapalenie tkanki łącznej. Chociaż te infekcje mogą być szkodliwe dla każdego, mogą być szczególnie szkodliwe dla osoby żyjącej z AIDS.
Jakie są inne objawy HIV?
W ciągu kilku tygodni od zarażenia się wirusem HIV u danej osoby mogą pojawić się objawy bardzo podobne do tych spowodowanych przez grypę. Objawy te obejmują:
- gorączka
- bóle mięśni i stawów
- bóle głowy
- ból gardła
Czasami osoby z HIV mylą te objawy z grypą i odkładają wizytę u lekarza.
Rany lub wrzody
U niektórych osób po zarażeniu się wirusem HIV pojawiają się wrzody. Te rany są często bolesne i mogą pojawić się na:
- penis
- odbyt
- przełyk
- usta
Podobnie jak wysypka, która może pojawić się na penisie, te owrzodzenia lub owrzodzenia pojawiają się zwykle w ciągu miesiąca po zakażeniu wirusem HIV. Jednak nie wszystkie osoby zakażone wirusem HIV mają takie owrzodzenia.
Opuchnięte węzły chłonne
Węzły chłonne na szyi i pod pachą mogą również puchnąć wkrótce po zakażeniu HIV. Podczas gdy objawy grypopodobne i wysypka mogą ustąpić samoistnie, obrzęk niektórych węzłów chłonnych może utrzymywać się przez długi czas. Może to trwać nawet po rozpoczęciu leczenia.
Brak objawów
Możliwe jest również wystąpienie łagodnego przypadku HIV. Łagodny przypadek może nie wywoływać wysypki ani innych oczywistych objawów wkrótce po przeniesieniu.
Co jeszcze może powodować wysypkę na penisie?
Wysypki narządów płciowych nie zawsze są oznaką HIV. Mogą wynikać z wielu innych warunków, w tym:
- pachwin, grzybica związana ze zbyt długim pozostaniem w spoconej odzieży
- infekcja drożdżakowa, która jest przerostem grzyba
- zapalenie żołędzi lub obrzęk końcówki penisa lub napletka; wiąże się to ze złą higieną
- kontaktowe zapalenie skóry, które może wynikać z alergenów
- świerzb, rodzaj infestacji
Wysypki mogą również wskazywać na obecność innych infekcji przenoszonych drogą płciową (STI), takich jak:
- kraby
- syfilis
- opryszczka
- archiwsta
Co się stanie w gabinecie lekarza?
Wysypka na penisie nie wystarczy, aby zdiagnozować HIV lub jakikolwiek inny stan. Na przykład infekcja drożdżakowa może powodować czerwoną wysypkę na penisie. Może również powodować swędzenie czubka penisa. Chociaż kobiety są znacznie bardziej narażone na infekcje drożdżakowe, mężczyźni również mogą się nimi zarazić.
Niezależnie od przyczyny lekarz powinien ocenić wysypkę na penisie. Jeśli dana osoba ma inne objawy HIV, powinna koniecznie wyjaśnić te objawy swojemu lekarzowi. Ta wiedza może pomóc lekarzowi w postawieniu diagnozy.
Jedynym sposobem potwierdzenia obecności wirusa HIV jest badanie krwi. Jeśli dana osoba ma znany czynnik ryzyka HIV i uważa, że była narażona na wirusa, powinna rozważyć umówienie się na wizytę u lekarza.
Co obejmuje badanie krwi w kierunku HIV?
Przez długi czas HIV można było zdiagnozować tylko poprzez badanie krwi, które szukało przeciwciał przeciwko wirusowi. Po ekspozycji na wirusa może minąć kilka tygodni, zanim organizm wytworzy przeciwciała przeciwko HIV. Oznacza to, że HIV może nie zostać wykryty, jeśli dana osoba zostanie przetestowana zbyt wcześnie po możliwej ekspozycji.
HIV wytwarza również białko znane jako antygen p24 lub antygen HIV. Pojawia się wkrótce po transmisji. Dostępne jest badanie krwi na obecność antygenu HIV. Może potwierdzić, czy ktoś jest nosicielem wirusa HIV w ciągu 15 do 20 dni po spotkaniu seksualnym.
Jeśli dana osoba ma wysypkę na penisie i wynik testu na obecność wirusa HIV jest negatywny, lekarz może zlecić wykonanie badania moczu w celu wykrycia możliwej infekcji drożdżakowej lub grzybiczej.
Jak leczy się tę wysypkę?
Jeśli wysypka na penisie nie jest związana z HIV, lekarz prawdopodobnie zaleci lek lub maść sprzedawaną bez recepty lub na receptę, aby złagodzić objawy. Zalecane leki zależą od tego, czy wysypka jest:
- grzybowy
- bakteryjny
- wirusowy
- niezakaźny
Jeśli świadczeniodawca stwierdzi, że dana osoba jest zakażona wirusem HIV, jednym z kolejnych kroków będzie omówienie możliwości leczenia. Standardowe leczenie HIV to terapia antyretrowirusowa. Obejmuje połączenie leków przyjmowanych codziennie w celu zmniejszenia liczby wirusa HIV w organizmie. Nie może wyeliminować wirusa, ale może zminimalizować poziom krążącego wirusa. Zminimalizowanie ilości wirusa obecnego w organizmie może zapewnić lepszą ochronę osoby zakażonej wirusem HIV przed innymi infekcjami.
Jeśli wirus jest stłumiony do tego stopnia, że staje się niewykrywalny, przeniesienie wirusa na kogoś innego przez osobę zakażoną wirusem HIV staje się praktycznie niemożliwe. To jest przesłanie kampanii Undetectable = Untransmittable lub (U = U) kampanii Prevention Access Campaign.
Jakie są perspektywy dla osób z HIV?
Po leczeniu przeciętna wysypka zwykle ustępuje w ciągu jednego lub dwóch tygodni.
Jeśli dana osoba została zdiagnozowana jako HIV, jej lekarz będzie współpracował z nią w celu rozpoczęcia schematu leczenia. Kontrolowanie zakażenia HIV i zapobieganie jego rozwojowi do stadium 3 HIV wymaga codziennego poświęcenia się terapii przeciwretrowirusowej. Osoby żyjące z HIV powinny również rozważyć używanie prezerwatyw podczas seksu i unikanie zachowań, które mogą stanowić zagrożenie dla nich i ich zdrowia.
Skuteczne zarządzanie HIV wymaga dobrych relacji w pracy i otwartej komunikacji między osobą zakażoną wirusem HIV a jej lekarzem. Jeśli osoba żyjąca z HIV nie czuje, że otrzymuje odpowiedzi, których oczekuje od swojego lekarza, może chcieć poszukać nowej osoby, która ma doświadczenie w pracy z osobami zakażonymi wirusem HIV.
Jak można zapobiegać HIV?
Osoby o podwyższonym ryzyku zakażenia HIV mogą chcieć zapoznać się z profilaktyką przedekspozycyjną leków (PrEP). Amerykańska grupa zadaniowa ds. Usług prewencyjnych (USPSTF) obecnie zaleca tę codzienną pigułkę wszystkim osobom ze zwiększonym ryzykiem zakażenia wirusem HIV.
Ludzie mogą również ograniczyć ryzyko narażenia na HIV, zakładając prezerwatywę podczas stosunku i angażując się w inne praktyki, które pomagają zapobiegać chorobom przenoszonym drogą płciową. Na przykład, warto porozmawiać o testach na obecność wirusa HIV przed rozpoczęciem współżycia z nowym partnerem. Partnerzy mogą rozważyć wspólne uczestnictwo w badaniach.
W przypadku par o mieszanym statusie partner zakażony HIV powinien rozważyć rozpoczęcie leczenia. Powinni również rozważyć rozmowę z lekarzem na temat sposobów zapobiegania zarażeniu się wirusem HIV przez partnera. Kiedy osoba zakażona wirusem HIV konsekwentnie stosuje terapię antyretrowirusową i jest w stanie utrzymać niewykrywalny poziom wirusa, staje się niezdolna do przeniesienia wirusa na partnera. Przyjmowanie leków może wtedy stać się ważną strategią profilaktyczną.
