Przegląd
Osłabienie mięśni występuje, gdy pełny wysiłek nie powoduje normalnego skurczu lub ruchu mięśni.
Czasami nazywa się to:
- zmniejszona siła mięśni
- osłabienie mięśni
- słabe mięśnie
Niezależnie od tego, czy jesteś chory, czy po prostu potrzebujesz odpoczynku, krótkotrwałe osłabienie mięśni zdarza się w pewnym momencie prawie każdemu. Na przykład ciężki trening wyczerpuje mięśnie, dopóki nie dasz im szansy na regenerację po odpoczynku.
Jeśli rozwinie się trwałe osłabienie mięśni lub osłabienie mięśni bez wyraźnej przyczyny lub normalnego wyjaśnienia, może to być oznaką podstawowego stanu zdrowia.
Dobrowolne skurcze mięśni są zwykle generowane, gdy mózg wysyła sygnał przez rdzeń kręgowy i nerwy do mięśnia.
Jeśli mózg, układ nerwowy, mięśnie lub połączenia między nimi są uszkodzone lub dotknięte chorobą, mięśnie mogą nie kurczyć się normalnie. Może to spowodować osłabienie mięśni.
Potencjalne przyczyny osłabienia mięśni
Wiele schorzeń może powodować osłabienie mięśni.
Przykłady obejmują:
- zaburzenia nerwowo-mięśniowe, takie jak dystrofie mięśniowe, stwardnienie rozsiane (MS), stwardnienie zanikowe boczne (ALS)
- choroby autoimmunologiczne, takie jak choroba Gravesa-Basedowa, miastenia i zespół Guillain-Barré
- choroby tarczycy, takie jak niedoczynność i nadczynność tarczycy
- zaburzenia równowagi elektrolitowej, takie jak hipokaliemia (niedobór potasu), hipomagnezemia (niedobór magnezu) i hiperkalcemia (podwyższone stężenie wapnia we krwi)
Inne stany, które mogą powodować osłabienie mięśni, obejmują:
- udar mózgu
- przepuklina dysku
- zespół chronicznego zmęczenia (CFS)
- hipotonia, brak napięcia mięśniowego, który zwykle występuje po urodzeniu
- neuropatia obwodowa, rodzaj uszkodzenia nerwów
- nerwoból lub ostre pieczenie lub ból po ścieżce jednego lub więcej nerwów.
- zapalenie wielomięśniowe lub przewlekłe zapalenie mięśni
- przedłużony odpoczynek w łóżku lub unieruchomienie
- alkoholizm, który może powodować miopatię alkoholową
Osłabienie mięśni może być również spowodowane powikłaniami spowodowanymi przez niektóre wirusy i infekcje, w tym:
- paraliż dziecięcy
- wirus Zachodniego Nilu
- gorączka reumatyczna
Botulizm, rzadka i poważna choroba wywoływana przez bakterie Clostridium botulinum, może również prowadzić do osłabienia mięśni.
Długotrwałe stosowanie niektórych leków może również powodować osłabienie mięśni.
Leki te obejmują:
- statyny i inne środki obniżające poziom lipidów
- leki przeciwarytmiczne, takie jak amiodaron (Pacerone) lub prokainamid
- kortykosteroidy
- kolchicyna (Colcrys, Mitigare), stosowana w leczeniu dny
Diagnozowanie podstawowej przyczyny osłabienia mięśni
Jeśli odczuwasz osłabienie mięśni, dla którego nie ma normalnego wytłumaczenia, umów się na wizytę u lekarza.
Zostaniesz zapytany o osłabienie mięśni, w tym o to, jak długo je masz i które mięśnie zostały dotknięte. Twój lekarz zapyta również o inne objawy i historię medyczną Twojej rodziny.
Twój lekarz może również sprawdzić:
- odruchy
- rozsądek
- napięcie mięśni
W razie potrzeby mogą zamówić jeden lub więcej testów, takich jak:
- TK lub MRI w celu zbadania wewnętrznych struktur twojego ciała
- testy nerwowe, aby ocenić, jak dobrze działają twoje nerwy
- elektromiografia (EMG) do badania aktywności nerwów w mięśniach
- badania krwi w celu wykrycia objawów infekcji lub innych stanów
Możliwości leczenia osłabienia mięśni
Po ustaleniu przyczyny osłabienia mięśni lekarz zaleci odpowiednie leczenie. Twój plan leczenia będzie zależał od podstawowej przyczyny osłabienia mięśni, a także od nasilenia objawów.
Oto kilka opcji leczenia stanów, które powodują osłabienie mięśni:
Fizykoterapia
Fizjoterapeuci mogą zasugerować ćwiczenia poprawiające jakość życia, jeśli cierpisz na stwardnienie rozsiane lub ALS.
Na przykład fizjoterapeuta może zasugerować progresywne ćwiczenia oporowe, aby pomóc osobie ze stwardnieniem rozsianym wzmocnić mięśnie, które stały się słabe z powodu braku użycia.
W przypadku osoby z ALS fizjoterapeuta może zalecić rozciąganie i różne ćwiczenia ruchowe, aby zapobiec sztywności mięśni.
Terapia zajęciowa
Terapeuci zajęciowi mogą zaproponować ćwiczenia wzmacniające górną część ciała. Mogą również polecić urządzenia i narzędzia wspomagające, które pomogą w codziennych czynnościach.
Terapia zajęciowa może być szczególnie pomocna w procesie rehabilitacji po udarze. Terapeuci mogą zalecić ćwiczenia, aby rozwiązać problem osłabienia jednej strony ciała i poprawić zdolności motoryczne.
Lek
Leki przeciwbólowe dostępne bez recepty (OTC), takie jak ibuprofen lub paracetamol, mogą pomóc w radzeniu sobie z bólem związanym ze stanami, takimi jak:
- Neuropatia obwodowa
- CFS
- nerwoból
W leczeniu niedoczynności tarczycy stosuje się substytucję hormonów tarczycy. Standardowe leczenie zwykle polega na przyjmowaniu lewotyroksyny (Levoxyl, Synthroid), która jest syntetycznym hormonem tarczycy.
Zmiany w diecie
Zmiana diety może pomóc w rozwiązaniu zaburzeń równowagi elektrolitowej. Twój lekarz może również zasugerować przyjmowanie suplementów, takich jak wapń, tlenek magnezu lub tlenek potasu, w zależności od Twoich potrzeb.
Operacja
Chirurgia może być stosowana w leczeniu niektórych chorób, takich jak przepuklina dysku lub nadczynność tarczycy.
Rozpoznanie potencjalnego zagrożenia
W niektórych przypadkach osłabienie mięśni może być oznaką czegoś bardzo poważnego, na przykład udaru.
Jeśli wystąpi którykolwiek z poniższych objawów, natychmiast zadzwoń pod numer 911 lub lokalne służby ratunkowe:
- nagłe osłabienie mięśni
- nagłe drętwienie lub utrata czucia
- nagła trudność w poruszaniu kończynami, chodzeniu, staniu lub siedzeniu w pozycji wyprostowanej
- nagła trudność z uśmiechem lub formowaniem mimiki
- nagłe zamieszanie, trudności w mówieniu lub trudności w zrozumieniu rzeczy
- osłabienie mięśni klatki piersiowej powodujące trudności w oddychaniu
- utrata przytomności
