Jeśli chodzi o leczenie Twojego dużego zaburzenia depresyjnego (MDD), prawdopodobnie masz już wiele pytań. Ale na każde zadane pytanie prawdopodobnie jest jeszcze jedno lub dwa, których być może nie wziąłeś pod uwagę.
Należy pamiętać, że klient i terapeuta wspólnie konstruują i kierują procesem psychoterapii. Rzeczywiście, terapeuci wolą używać słowa „klient” zamiast „pacjent”, aby podkreślić aktywną rolę osób poszukujących leczenia w trakcie trwania opieki.
Oto, czego terapeuta życzy klientom, którzy poprosili o MDD podczas sesji.
1. Dlaczego czuję się przygnębiony?
Pierwszym krokiem w leczeniu depresji powinna być kompleksowa ocena. Jednak nie zawsze tak się dzieje.
Jeśli zażywasz leki na depresję, Twój lekarz już ustalił, że spełniasz kryteria diagnostyczne depresji (to znaczy, jak się czujesz). Mając to na uwadze, świadczeniodawcy podstawowej opieki zdrowotnej często nie mają czasu na kompleksową ocenę tego, dlaczego czujesz się tak, jak się czujesz.
Depresja obejmuje zakłócenia w systemach neuroprzekaźników w mózgu, szczególnie w układzie serotoninowym (stąd powszechne stosowanie selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny lub SSRI jako leków). Ponadto należy omówić szereg innych czynników, które powinny stać się częścią leczenia. Obejmują one:
- wzorce myślenia
- wartości i przekonania
- Relacje interpersonalne
- zachowania
- inne czynniki stresogenne, które mogą być związane z depresją (na przykład używanie substancji lub problemy zdrowotne)
2. Co mam zrobić w nagłych przypadkach?
Od samego początku ważne jest, aby rozumieć, jak będzie wyglądał proces terapii. Dla wielu będzie to oznaczać sesje jeden na jeden z terapeutą raz w tygodniu, trwające od 45 minut do godziny. Liczba sesji może być stała lub nieograniczona.
W zależności od potrzeb inne ustawienia leczenia obejmują:
- terapia grupowa
- intensywna terapia ambulatoryjna, w ramach której kilka razy w tygodniu odwiedzasz placówkę terapeutyczną
- terapia stacjonarna, podczas której przez pewien czas mieszkasz w placówce
W każdym przypadku ważne jest, aby wiedzieć, co robić w nagłych wypadkach - w szczególności, z kim należy się skontaktować, jeśli masz myśli o samookaleczeniu lub samobójstwie poza miejscem terapii. Ze względów bezpieczeństwa powinieneś współpracować ze swoim lekarzem, aby wprowadzić plan awaryjny od początku terapii.
3. Czym dokładnie jest terapia?
Jeśli rozważasz psychoterapię, często nazywaną po prostu terapią, prawdopodobnie będziesz pracować z licencjonowanym psychologiem (dr, PsyD), pracownikiem socjalnym (MSW) lub terapeutą małżeńsko-rodzinnym (MFT).
Niektórzy lekarze przeprowadzają psychoterapię, zwykle psychiatrzy (MD).
Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne definiuje psychoterapię jako terapię opartą na współpracy, która koncentruje się na relacji między klientem a opiekunem. Psychoterapia jest podejściem opartym na dowodach, które „opiera się na dialogu” i „zapewnia wspierające środowisko, które pozwala ci otwarcie rozmawiać z kimś, kto jest obiektywny, neutralny i nie oceniający”. To nie to samo, co porady czy coaching. Oznacza to, że psychoterapia otrzymała duże wsparcie naukowe.
4. Czy powinienem brać udział w psychoterapii czy poradnictwie?
Obecnie terminy „poradnictwo” i „psychoterapia” są często używane zamiennie. Usłyszysz, jak niektórzy mówią, że poradnictwo jest krótszym i skoncentrowanym na rozwiązaniu procesem, podczas gdy psychoterapia jest długotrwała i bardziej intensywna. Różnice wynikają z początków poradnictwa zawodowego i psychoterapii w placówkach opieki zdrowotnej.
W każdym razie, jako klient, powinieneś zawsze zapytać swojego opiekuna o jego wykształcenie i doświadczenie, podejście teoretyczne i licencję. Bardzo ważne jest, aby terapeuta, z którym się spotykasz, był licencjonowanym pracownikiem służby zdrowia. Oznacza to, że są one regulowane przez rząd i prawnie odpowiedzialne, jak każdy lekarz.
5. Jakiego rodzaju terapię wykonujesz?
Terapeuci uwielbiają to pytanie. Istnieją naukowe dowody na wiele różnych podejść do terapii. Większość terapeutów ma jedno lub dwa podejścia, z których w dużym stopniu korzysta i ma doświadczenie w kilku modelach.
Typowe podejścia obejmują:
- terapia poznawczo-behawioralna, która koncentruje się na niepomocnych wzorcach myślowych i przekonaniach
- terapia interpersonalna, która koncentruje się na niekorzystnych wzorcach relacji
- psychoterapia psychodynamiczna, która koncentruje się na nieświadomych procesach i nierozwiązanych konfliktach wewnętrznych
Niektórzy ludzie mogą bardziej żartować, jeśli chodzi o określone podejście i pomocne jest omówienie tego, czego szukasz w leczeniu na początku ze swoim terapeutą. Niezależnie od podejścia, kluczowe jest, aby klienci czuli silną więź lub sojusz ze swoim terapeutą, aby uzyskać jak najwięcej z terapii.
6. Czy możesz skontaktować się z moim lekarzem?
Twój terapeuta powinien skontaktować się z lekarzem prowadzącym, jeśli brałeś lub bierzesz leki na depresję. Leki i metody psychoterapeutyczne nie wykluczają się wzajemnie. W rzeczywistości istnieją dowody sugerujące, że połączenie leków i psychoterapii odpowiada większej poprawie nastroju niż same leki.
Niezależnie od tego, czy wybierzesz leki, psychoterapię, czy jedno i drugie, ważne jest, aby Twoi terapeuci, w przeszłości i obecnie, byli w kontakcie, tak aby wszystkie usługi, które otrzymujesz, działały w połączeniu ze sobą. Lekarze powinni być również włączeni do leczenia, jeśli poszukujesz innych usług medycznych (na przykład jesteś w ciąży, planujesz zajść w ciążę lub masz inny stan zdrowia).
7. Czy depresja jest dziedziczna?
Istnieją mocne dowody na to, że depresja ma komponent genetyczny. Ten składnik genetyczny jest silniejszy u kobiet niż u mężczyzn. Szereg określonych genów może również nieść zwiększone ryzyko depresji. Biorąc to pod uwagę, żaden gen ani zestaw genów „nie powoduje depresji”.
Lekarze i terapeuci często proszą o wywiad rodzinny, aby zrozumieć to ryzyko genetyczne, ale to tylko część obrazu. Nic dziwnego, że stresujące wydarzenia życiowe i negatywne doświadczenia również odgrywają ważną rolę w MDD.
8. Co powinienem powiedzieć rodzinie i pracodawcy?
Depresja może wpływać na ludzi wokół nas na wiele sposobów. Jeśli nastąpiła znacząca zmiana nastroju, możesz czuć się poirytowany na innych. Możesz także zmienić sposób, w jaki prowadzisz swoje codzienne życie. Być może masz trudności z spędzaniem czasu z rodziną i masz problemy z pracą. W takim przypadku ważne jest, aby poinformować rodzinę, jak się czujesz i że szukasz pomocy.
Nasi bliscy mogą być ogromnym źródłem wsparcia. Jeśli sytuacja w domu lub w związkach romantycznych pogorszyła się, terapia rodzinna lub dla par może być korzystna.
Jeśli straciłeś pracę lub twoje wyniki spadły, dobrym pomysłem może być poinformowanie pracodawcy o tym, co się dzieje i jeśli musisz wziąć zwolnienie chorobowe.
9. Co jeszcze mogę zrobić, aby wesprzeć moje leczenie?
Psychoterapia jest fundamentem, na którym zachodzi zmiana. Jednak powrót do stanu szczęścia, zdrowia i dobrego samopoczucia następuje poza salą terapeutyczną.
W rzeczywistości badania sugerują, że to, co dzieje się w „prawdziwym świecie”, ma kluczowe znaczenie dla powodzenia leczenia. Zarządzanie zdrowymi nawykami żywieniowymi, wzorami snu i innymi zachowaniami (na przykład ćwiczeniami lub unikaniem alkoholu) powinno być głównym elementem planu leczenia.
Podobnie, w terapii powinny pojawić się dyskusje na temat traumatycznych przeżyć, stresujących lub nieoczekiwanych wydarzeń życiowych oraz wsparcia społecznego.
10. Dlaczego nie czuję się lepiej?
Jeśli wydaje się, że psychoterapia nie działa, należy koniecznie podzielić się tą informacją z terapeutą. Wczesne przerwanie psychoterapii wiąże się z gorszymi wynikami leczenia. Według jednej grupy badań około 1 na 5 osób kończy terapię przed jej zakończeniem.
Ważne jest, aby określić, jaki będzie przebieg Twojej terapii od samego początku leczenia. Na każdym etapie leczenia dobry psychoterapeuta chciałby wiedzieć, czy coś nie działa. W rzeczywistości regularne śledzenie postępów powinno być centralnym elementem terapii.
Na wynos
Zadanie tych pytań na początku terapii będzie prawdopodobnie pomocne w rozpoczęciu leczenia we właściwym kierunku. Pamiętaj jednak, że ważniejsze niż jakiekolwiek konkretne pytanie, które zadajesz terapeucie, jest nawiązanie otwartej, wygodnej i opartej na współpracy relacji z terapeutą.
