Jest poniedziałek. Budzę się o 4:30 i idę na siłownię, wracam do domu, biorę prysznic i zaczynam pisać historię, która ma się ukazać później w ciągu dnia. Słyszę, jak mój mąż zaczyna się poruszać, więc idę na górę, aby z nim porozmawiać, podczas gdy on przygotowuje się do dnia.
W międzyczasie budzi się nasza córka i słyszę, jak radośnie śpiewa w łóżeczku: „Mamo!” Wyciągam Claire z jej łóżka i schodzimy na dół, żeby zrobić śniadanie. Przytulamy się na kanapie, a ja wdycham słodki zapach jej włosów, kiedy je.
O 7:30 wcisnęłam się na treningu, ubrałam, trochę popracowałam, pocałowałam męża na pożegnanie i zaczęłam dzień z maluchem.
A potem moja depresja zapada.
Depresja ma wiele twarzy
„Depresja dotyka wszystkich osobowości i u różnych osób może wyglądać bardzo różnie” - mówi Jodi Aman, psychoterapeutka i autorka książki „You 1, Anxiety 0: Win Your Life Back from Fear and Panic”.
„Wysoko funkcjonująca osoba może też cierpieć niewidocznie” - mówi.
Według raportu z 2015 roku opublikowanego przez Substance Abuse and Mental Health Services Administration szacuje się, że 6,1 miliona dorosłych w wieku 18 lat lub starszych w Stanach Zjednoczonych miało co najmniej jeden epizod dużej depresji w ciągu ostatniego roku. Liczba ta stanowiła 6,7 procent wszystkich dorosłych Amerykanów. Co więcej, zaburzenia lękowe są najczęstszą chorobą psychiczną w Stanach Zjednoczonych, dotykającą 40 milionów dorosłych w wieku 18 lat i starszych, czyli 18 procent populacji.
Jednak wielu ekspertów w dziedzinie zdrowia psychicznego szybko zwraca uwagę, że chociaż liczby te pokazują podobieństwo depresji i innych schorzeń, to sposób, w jaki ludzie doświadczają objawów, jest zróżnicowany. Depresja może nie zawsze być oczywista dla osób wokół ciebie i musimy porozmawiać o jej konsekwencjach.
„Depresja może hamować chęć do aktywności i działania, ale dobrze funkcjonujące osoby mają tendencję do posuwania się naprzód, próbując osiągnąć cele” - mówi dr Mayra Mendez, psychoterapeuta i koordynator programu ds. Niepełnosprawności intelektualnej i rozwojowej oraz opieki psychiatrycznej w Providence Saint John's Child and Family Development Center w Santa Monica w Kalifornii. „Dążenie do osiągnięcia często podtrzymuje działanie i kieruje wysoko funkcjonujące osoby do załatwiania spraw”.
Oznacza to, że niektóre osoby z depresją mogą nadal wykonywać codzienne - czasem wyjątkowe - zadania. Mendez wskazuje na wybitne postacie, które twierdziły, że chorowały na depresję, w tym Winstona Churchilla, Emily Dickinson, Charlesa M. Schultza i Owena Wilsona jako najlepsze przykłady.
Nie, nie mogę „po prostu się z tym pogodzić”
Żyłem z depresją i lękiem przez większość mojego dorosłego życia. Kiedy ludzie dowiadują się o moich zmaganiach, często spotykam się z pytaniem „Nigdy bym tego nie domyślił!”
Chociaż ci ludzie często mają dobre intencje i mogą po prostu nie wiedzieć zbyt wiele o zaburzeniach zdrowia psychicznego, to, co słyszę w takich chwilach, to: „Ale co cię przygnębia?” lub „Co może być takiego złego w Twoim życiu?”
Ludzie nie zdają sobie sprawy, że walka ze stanem zdrowia psychicznego często odbywa się wewnętrznie - i że ci z nas, którzy mają z nimi do czynienia, spędzają dużo czasu zadając sobie te same pytania.
„Błędnym przekonaniem na temat depresji jest to, że można się z niej po prostu wyrwać lub coś, co sprawiło, że poczułeś się przygnębiony” - mówi dr Kathryn Moore, psycholog z Providence Saint John's Child and Family Development Center w Santa Monica w Kalifornii.
„Kiedy masz depresję kliniczną, czujesz się bardzo smutny lub beznadziejny bez żadnego zewnętrznego powodu. Depresja może być raczej przewlekłym niezadowoleniem z życia o niskim stopniu nasilenia lub intensywnym uczuciem beznadziejności i negatywnymi myślami o sobie i swoim życiu”- dodaje.
Mendez zgadza się, dodając, że błędne przekonanie o depresji jest takie, że jest to stan umysłu, który można kontrolować, myśląc pozytywnie. Nie tak, mówi.
„Depresja to stan chorobowy wywołany brakiem równowagi chemicznej, biologicznej i strukturalnej, który wpływa na regulację nastroju” - wyjaśnia Mendez. „Istnieje wiele czynników przyczyniających się do depresji i żaden z nich nie wyjaśnia objawów depresji. Depresji nie można usunąć pozytywnymi myślami”.
Mendez wymienia inne szkodliwe nieporozumienia na temat depresji, w tym „depresja to to samo co smutek” i „depresja zniknie sama”.
„Smutek to typowa emocja, której oczekuje się w sytuacjach straty, zmiany lub trudnych doświadczeń życiowych” - mówi. „Depresja to stan, który istnieje bez czynników wyzwalających i utrzymuje się do tego stopnia, że wymaga leczenia. Depresja to coś więcej niż sporadyczny smutek. Depresja obejmuje okresy beznadziejności, letargu, pustki, bezradności, drażliwości oraz problemów ze skupieniem się i koncentracją”.
Dla mnie depresja często wydaje się, że obserwuję czyjeś życie, prawie tak, jakbym unosił się nad swoim ciałem. Wiem, że robię wszystkie rzeczy, które „mam robić” i często szczerze uśmiecham się do rzeczy, które lubię, ale wciąż czuję się jak oszust. Jest to podobne do uczucia, jakiego można doświadczyć, gdy po raz pierwszy śmieją się po stracie ukochanej osoby. Jest chwila radości, ale cios w brzuch jest tuż za nim.
Osoby dobrze funkcjonujące również potrzebują leczenia z powodu depresji
Moore mówi, że terapia to najlepsze miejsce, w którym osoba może rozpocząć leczenie, jeśli doświadcza objawów depresji.
„Terapeuci mogą pomóc osobie zidentyfikować negatywne myśli, przekonania i nawyki, które mogą przyczyniać się do poczucia depresji. Może też obejmować leki, uczenie się umiejętności uważności i wykonywanie czynności związanych z poprawą nastroju, takich jak ćwiczenia”- mówi.
John Huber, PsyD z Mainstream Mental Health, również sugeruje wyjście z „wygodnej skrzynki”, zwłaszcza jeśli dana osoba jest wybredna.
„Chociaż odnoszą sukcesy i często są liderami w swoich dziedzinach, osoby te [prowadzą swoje życie] podobnie jak bieganie z pasem obciążeniowym o 100 dodatkowych kilogramach” - powiedział. Huber mówi, że aby zmniejszyć obciążenie, rozważ odłączenie urządzeń, wyjście na zewnątrz dla zaczerpnięcia świeżego powietrza lub podjęcie nowej czynności. Badania wykazały, że rzemiosło może nawet przynosić obiecujące korzyści osobom zmagającym się z depresją.
Co do mojej opinii pozamedycznej: mów o swojej depresji tak dużo, jak to możliwe. Na początku nie będzie to łatwe i możesz się martwić, co pomyślą ludzie. Ale wybierz zaufanego członka rodziny, przyjaciela lub profesjonalistę, a dowiesz się, że wiele osób ma podobne doświadczenia. Mówienie o tym łagodzi izolację wynikającą z internalizacji stanu zdrowia psychicznego.
Ponieważ bez względu na twarz twojej depresji, zawsze łatwiej jest spojrzeć w lustro, gdy obok ciebie jest ramię, na którym można się oprzeć.
Droga przed nami
W dziedzinie zdrowia psychicznego wciąż tak wiele nie wiemy. Wiemy jednak, że depresja i zaburzenia lękowe dotykają zbyt wielu ludzi, aby nasze społeczeństwo mogło ich ignorować.
Bycie w depresji nie czyni mnie leniwym, aspołecznym ani złym przyjacielem i mamą. I chociaż mogę zrobić wiele rzeczy, nie jestem niezwyciężony. Rozumiem, że potrzebuję pomocy i systemu wsparcia.
I to jest OK.
Teksty Caroline Shannon-Karasik pojawiły się w kilku publikacjach, w tym: Good Housekeeping, Redbook, Prevention, VegNews i Kiwi, a także SheKnows.com i EatClean.com. Obecnie pisze zbiór esejów. Więcej można znaleźć na carolineshannon.com. Caroline jest również dostępna na Instagramie @ carolineshannoncarasik.
