Przegląd
Możesz myśleć, że istnieje tylko jeden rodzaj rodzicielstwa. Ale według teoretyków rodzicielstwa w rzeczywistości istnieje kilka różnych stylów rodzicielstwa. Jeden z teoretyków wymyślił osiem różnych stylów rodzicielstwa, a spośród nich trzy są najbardziej powszechne w dzisiejszym nowoczesnym rodzicielstwie: autorytarny, autorytarny i liberalny.
Przyjrzyjmy się różnym typom rodzicielstwa oraz ich zaletom i wadom.
Trzy rodzaje rodzicielstwa
Tolerancyjne rodzicielstwo
Ten styl rodzicielstwa ma bardzo niewiele zasad i oczekiwań wobec dzieci. W większości przypadków rodzice kochają swoje dzieci i okazują im troskę, ale nie postrzegają swoich dzieci jako wystarczająco dojrzałych lub zdolnych do wykonywania pewnych zadań lub obowiązków, które wymagają samokontroli.
Pozwoleni rodzice rzadko dyscyplinują swoje dzieci. W miarę możliwości unikają konfrontacji. Zamiast ustalać zasady i oczekiwania lub próbować zapobiegać występowaniu problemów, decydują się pozwolić dzieciom samodzielnie rozwiązać problem.
Autorytarne rodzicielstwo
Ten styl rodzicielstwa jest bardziej tradycyjny „Bo tak powiedziałem!” rodzaj rodzicielstwa. Rodzice ustalają zasady, ale nie mają zbyt wiele interakcji ze swoimi dziećmi. Zasady są surowe, kary szybkie, a środki dyscyplinarne surowe. Oczekuje się posłuszeństwa.
Autorytarne rodzicielstwo polega głównie na wymaganiu od dziecka całkowitej kontroli i posłuszeństwa oraz wymierzaniu czasami surowych kar, jeśli zasady nie są przestrzegane.
Autorytatywne rodzicielstwo
Ten rodzaj rodzicielstwa można traktować jako równowagę między dwoma bardziej ekstremalnymi stylami rodzicielstwa. Czołowy psycholog dr Baumriand, który opracował teorie stylów rodzicielskich pod koniec lat sześćdziesiątych XX wieku, uważa, że ten styl rodzicielstwa jest najbardziej „właściwy”, ponieważ równoważy poszanowanie osobowości dziecka, jednocześnie pozwalając rodzicowi pozostać intymnym i bliskim z dzieckiem.
Autorytatywni rodzice ustalają zasady i oczekiwania wobec swoich dzieci, ale także reagują na nie z większą troską i miłością. Ćwiczą dyscyplinę, ale także udzielają informacji zwrotnej. Więcej słuchają i omawiają konsekwencje oraz oczekiwane zachowanie.
Wspierają ich wysiłki i okazują mieszankę pozwalania dzieciom uczyć się, jednocześnie prowadząc je z szacunkiem. Autorytatywni rodzice udzielają zdrowych wskazówek, które pozwalają dzieciom doświadczać świata w bezpieczny i pełen miłości sposób.
Jak to wpływa na dzieci?
Wiele badań wykazało, że permisywne rodzicielstwo jest w rzeczywistości powiązane z problemami u dzieci, takimi jak słabe wyniki w nauce i problemy z zachowaniem. Na przykład jedno badanie wykazało, że dzieci w wieku 4 lat mają tendencję do internalizacji problemów, gdy są narażone na permisywne rodzicielstwo. Natomiast dzieci, które mają bardziej autorytatywne style rodzicielskie, wykazują mniej oznak internalizacji zachowań.
Zezwalające rodzicielstwo wiąże się również z bardziej ryzykownymi zachowaniami u starszych dzieci, takimi jak intensywne picie u nastolatków i problemy związane z alkoholem w młodym wieku. Dzieci, których rodzice są przyzwoleni, również zgłaszają mniejszą intymność z rodzicami.
Autorytatywny styl rodzicielski został powiązany z pewnymi pozytywnymi aspektami u małych dzieci i młodzieży. Starsze badanie z 1989 roku pokazuje, że pomaga w osiągnięciu dojrzałości psychospołecznej, współpracy z rówieśnikami i dorosłymi, odpowiedzialnej niezależności i sukcesach akademickich. Dzieci zgłaszają również, że mają bardziej intymne relacje z rodzicami, gdy stosuje się autorytatywny styl rodzicielski.
Istnieją jednak różne poziomy liberalnych stylów rodzicielskich. Niektóre badania były sprzeczne co do tego, jak „złe” jest permisywne rodzicielstwo. Na przykład rodzic może pozwolić sobie na pewne rzeczy - na przykład na to, ile telewizji ogląda ich dziecko latem - a bardziej stanowczy w innych aspektach. Rasa, dochód i wykształcenie również odgrywają rolę w różnych stylach rodzicielstwa.
Na wynos
Chociaż zidentyfikowano trzy główne typy stylów rodzicielskich, rodzicielstwo ma wiele różnych kształtów i form. Badania wydają się sugerować, że najbardziej ekstremalnymi typami rodzicielstwa są rodzicielstwo „permisywne”, z bardzo małą liczbą zasad lub oczekiwań wobec dzieci, oraz rodzicielstwo „autorytarne”, wymagające całkowitego posłuszeństwa.
Oba typy mogą być szkodliwe zarówno dla dzieci, jak i rodziców. Równowaga między dwoma typami stylów rodzicielskich i skupienie się na intymnych związkach, mocnych, ale kochających zasadach i dyscyplinie uwzględniającej dziecko jako jednostkę, zostały połączone z bardziej pozytywnymi skutkami dla rodzin.
