Optymalne Poziomy Tarczycy Dla Mężczyzn I Kobiet: Co Jest Typowe?

2024 Autor: Jesus Peterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 11:23

Tarczyca to gruczoł w kształcie motyla, wydzielający hormony, znajdujący się w przedniej części szyi. Hormony tarczycy odgrywają ważną rolę w:

metabolizm i waga
temperatura ciała
nastrój
kontrola mięśni
trawienie
wzrost
funkcjonowanie i rozwój mózgu
czynność serca

Kilka stanów może powodować zaburzenia równowagi hormonów tarczycy. Najczęstsze to choroby autoimmunologiczne i niedobór jodu.

Jeśli lekarz podejrzewa, że masz chorobę tarczycy, może zalecić jedno lub kilka badań krwi, które są częścią panelu czynności tarczycy. Testy te mierzą poziom hormonów tarczycy we krwi i mogą pomóc określić, jak funkcjonuje tarczyca.

Najpopularniejsze testy to:

hormon stymulujący tarczycę (TSH)
wolne T4

W niektórych przypadkach lekarz może również wykonać następujące testy:

wolne T3
kalcytonina
tyreoglobulina
przeciwciała tarczycowe

Test TSH jest czasami podawany samodzielnie jako wstępny test przesiewowy. TSH jest wytwarzany w przysadce mózgowej. Stymuluje tarczycę do produkcji trójjodotyroniny (T3) i tyroksyny (T4).

Brak równowagi w TSH dostarcza informacji o Twojej tarczycy i jej zdolności do produkcji i wydzielania hormonów tarczycy. Często jest to najbardziej wrażliwy wskaźnik, że występuje problem z tarczycą.

Normalny zakres poziomów TSH u dorosłych wynosi od 0,4 do 4,0 mIU / L (miliardowe jednostki międzynarodowe na litr). Niektóre badania sugerują, że ten zakres powinien faktycznie wynosić od 0,45 do 2,5 mIU / l.

Zakres TSH może się również nieznacznie różnić w zależności od ośrodka badawczego, w którym analizowana jest twoja krew.

Poziomy TSH u dzieci, niemowląt i kobiet w ciąży mogą wykraczać poza normalny zakres dla dorosłych.

Jeśli jesteś już leczony z powodu choroby tarczycy, lekarz prawdopodobnie uzna Twój poziom TSH za normalny, jeśli wynosi od 0,5 do 3,0 mIU / l. Może się to różnić w zależności od wieku i płci.

Wykres poziomów TSH

Poziomy TSH to tylko jeden ze wskaźników funkcjonowania tarczycy. Różnią się w zależności od płci, wieku i innych czynników. Ogólnie normalne, niskie i wysokie poziomy TSH to:

Płeć	Wiek	Normalna	Niska	Wysoki
Męski	18-30	0,5-4,15 mIU / l	<0,5 mIU / l	> 4,5 mlU / l
Męski	31-50	0,5-4,15 mIU / l	<0,5 mIU / l	> 4,15 mIU / l
Męski	51-70	0,5-4,59 mIU / l	<0,5 mIU / l	> 4,6 mIU / l
Męski	71-90	0,4-5,49 mIU / l	<0,4 mIU / l	> 5,5 mIU / l
Płeć żeńska	18-29	0,4-2,34 mIU / l	<0,4 mIU / l	> 4,5 mlU / l
Płeć żeńska	30-49	0,4-4,0 mIU / l	<0,4 mIU / l	> 4,1 mIU / l
Płeć żeńska	50-79	0,46-4,68 mIU / l	<0,46 mIU / l	4,7-7,0 mIU / l

Poziomy TSH podczas ciąży

Hormony tarczycy mogą wpływać na rozwój mózgu i układu nerwowego dziecka, zwłaszcza w pierwszym trymestrze ciąży. Około 12 tygodnia dziecko zacznie samodzielnie wytwarzać hormony tarczycy. Do tego czasu dziecko jest całkowicie uzależnione od transferu hormonów tarczycy od matki.

W czasie ciąży może wystąpić zarówno niedoczynność tarczycy, jak i nadczynność tarczycy. Możesz również mieć jeden z tych warunków przed zajściem w ciążę i nie wiedzieć o tym.

Nieleczona choroba tarczycy może powodować poronienie, przedwczesny poród lub niską masę urodzeniową. Może również powodować stan przedrzucawkowy. Niedoczynność tarczycy podczas ciąży może również wpływać na wzrost dziecka i rozwój mózgu.

Ważne jest, aby sprawdzać poziom TSH w czasie ciąży, aby upewnić się, że zarówno Ty, jak i Twoje dziecko pozostaniecie zdrowi.

Hormony wydzielane podczas ciąży mogą wpływać na poziom TSH, zmieniając je w porównaniu z typowymi liczbami.

Ten wykres zawiera przegląd normalnych, niskich i wysokich poziomów TSH u kobiet w ciąży w wieku od 18 do 45 lat:

	Normalna	Niska	Wysoki
Pierwszy trymestr	0,2-2,5 mIU / l	<0,2 mIU / l	2,5-10 mIU / l
Drugi trymestr	0,3-3,0 mIU / l	<0,3 mIU / l	3,01-4,50 mIU / l
Trzeci trymestr	0,8-5,2 mIU / l	<0,8 mIU / l	> 5,3 mlU / l

Porozmawiaj z lekarzem na temat poziomu TSH w czasie ciąży. Twój lekarz może określić, czy potrzebujesz leków na tarczycę, czy też istniejące leki na tarczycę wymagają dostosowania na podstawie pożądanych poziomów TSH na różnych etapach ciąży.

Jakie wskazują niskie poziomy TSH

Jeśli Twój poziom TSH jest niższy niż powinien, możesz mieć nadczynność tarczycy. Dzieje się tak, gdy przysadka mózgowa wyczuwa zbyt wysoki poziom hormonów tarczycy i kompensuje to zmniejszając produkcję TSH.

Powikłania nadczynności tarczycy obejmują:

niezamierzona utrata masy ciała
osteoporoza
migotanie przedsionków
wybrzuszenie oczu lub problemy z widzeniem (bardziej prawdopodobne, jeśli nadczynność tarczycy jest związana z chorobą Gravesa-Basedowa)
przełom tarczycowy (burza tarczycowa)

Objawy niskiego poziomu TSH

Wiele objawów nadczynności tarczycy jest również spowodowanych innymi schorzeniami. Lekarz może ustalić, czy objawy, których doświadczasz, są spowodowane niskim poziomem TSH, czy czymś innym. Starsi dorośli mogą mieć niewielkie objawy lub nie mieć ich wcale.

Niektóre objawy, na które należy zwrócić uwagę, obejmują:

szybkie lub nieregularne bicie serca
kołatanie serca (walenie serca)
niewyjaśniona utrata masy ciała
uczucie pobudzenia lub nerwowości
drżenie dłoni i palców
zmęczenie lub wyczerpanie
uczucie głodu częściej niż zwykle
bezsenność
przerzedzenie skóry lub włosów
zmiana w wypróżnieniach, zwłaszcza większa częstotliwość
zwiększona potliwość
zmiany w cyklu miesiączkowym

Przyczyny nadczynności tarczycy

Nadczynność tarczycy może być spowodowana kilkoma stanami, w tym:

Choroba Gravesa-Basedowa
Choroba Plummer (toksyczne wole wieloguzkowe)
toksyczny guzek tarczycy
zapalenie tarczycy
przyjęcie zbyt dużej dawki leków na tarczycę

Na co wskazują wysokie poziomy TSH

Jeśli poziom TSH jest wyższy niż powinien, możesz mieć niedoczynność tarczycy. Dzieje się tak, gdy przysadka mózgowa nadmiernie kompensuje niskie ilości hormonu tarczycy, wypompowując więcej TSH.

Ten stan występuje najczęściej u starszych kobiet, ale może wystąpić u każdej płci w każdym wieku. Niemowlęta z wrodzoną niedoczynnością tarczycy mogą również urodzić się z wysokim poziomem TSH. Ryzyko i powikłania związane z niedoczynnością tarczycy różnią się w zależności od wieku.

Nieleczone ryzyko i powikłania niedoczynności tarczycy u dorosłych mogą obejmować:

choroba serca
niewydolność serca
wole (wyraźnie powiększona tarczyca)
depresja, która może się nasilić
bezpłodność
Neuropatia obwodowa
obrzęk śluzowaty (ciężko zaawansowana niedoczynność tarczycy)
wysoki cholesterol
wysokie ciśnienie krwi

Nieleczone ryzyko i powikłania u niemowląt obejmują:

Opóźnienia rozwojowe
upośledzenie intelektualne
słabe napięcie mięśniowe, które może nasilać się i powodować niepełnosprawność fizyczną
przepuklina pępkowa
trudności w oddychaniu
żółtaczka

Nieleczone ryzyko i komplikacje u dzieci i młodzieży obejmują:

opóźnienie wzrostu, powodujące skrócenie wzrostu
opóźnione dojrzewanie
opóźniony wzrost zębów stałych
opóźnienia rozwojowe i zmniejszona zdolność poznawcza

Objawy wysokiego poziomu TSH

Niedoczynność tarczycy we wczesnych stadiach może przebiegać bezobjawowo. W miarę postępu mogą wystąpić niektóre lub wszystkie poniższe objawy.

Wiele objawów jest niespecyficznych i można je również zaobserwować w innych stanach. Dlatego ważne jest, aby przetestować hormony tarczycy, jeśli wystąpi którykolwiek z poniższych objawów:

problemy z pamięcią
wole
spowolnione tętno
depresja
przybranie na wadze
obrzęk, sztywność lub ból stawów
zmęczenie
zaparcie
sucha skóra lub włosy
Rzednące włosy
zmiany w menstruacji
zwiększona wrażliwość na zimno

Przyczyny niedoczynności tarczycy

Niedoczynność tarczycy może być spowodowana:

Choroba Hashimoto (autoimmunologiczne zniszczenie tarczycy)
niedobór jodu w diecie
chirurgiczne usunięcie gruczołu tarczowego
leczenie raka, takie jak promieniowanie
problemy z przysadką mózgową, w tym łagodne guzy
zapalenie tarczycy
niektóre leki, takie jak amiodaron (Pacerone) i lit
overermedication na nadczynność tarczycy

Jak zmieniają się poziomy TSH

Jedynym sposobem kompleksowego określenia stanu tarczycy jest posiadanie lekarza monitorującego tarczycę i wytwarzanie przez nią hormonów tarczycy.

Tarczyca jest jednym z kilku gruczołów i struktur, które tworzą układ hormonalny organizmu.

Działa we współpracy z przysadką mózgową i podwzgórzem. Gruczoły te stymulują tarczycę do wydzielania dwóch hormonów, które następnie są uwalniane do krwiobiegu: T4 i T3.

Jeśli twoja tarczyca nie wytwarza wystarczającej ilości T3 lub T4, może to spowodować niedoczynność tarczycy (niedoczynność tarczycy). Jeśli twoja tarczyca wytwarza zbyt dużo T4, może to spowodować nadczynność tarczycy (nadczynność tarczycy).

Należy zauważyć, że istnieją pewne kontrowersje dotyczące tego, jakie poziomy TSH są normalne. Z tego powodu ważne jest, aby porozmawiać z lekarzem o wszelkich objawach, których doświadczasz. Powinieneś także poinformować ich o innych chorobach, które masz i wszelkich przyjmowanych lekach.

Leczenie nieprawidłowych poziomów TSH

Lekarz zdiagnozuje chorobę tarczycy, przeglądając historię choroby, przeprowadzając badanie fizykalne i wykonując wiele testów, w tym badanie krwi. W niektórych, ale nie we wszystkich przypadkach może być konieczne wykonanie USG lub badania tarczycy.

Leczenie niedoczynności tarczycy i nadczynności tarczycy może zmieniać się w czasie, w zależności od ciężkości choroby i reakcji na leki.

Niedoczynność tarczycy (wysokie TSH)

Niedoczynność tarczycy leczy się lewotyroksyną (Synthroid), syntetycznym hormonem tarczycy. Lewotyroksyna to lek doustny przyjmowany codziennie na pusty żołądek. Twoja dawka może się zmieniać w czasie i jest zwykle dostosowywana na podstawie poziomu we krwi.

Nadczynność tarczycy (niski TSH)

Nadczynność tarczycy można leczyć na kilka sposobów. Twój wiek, nasilenie choroby, podstawowa przyczyna i ogólny stan zdrowia będą brane pod uwagę. Zabiegi obejmują:

Leki przeciw tarczycy. Te doustne leki powstrzymują tarczycę przed wytwarzaniem zbyt dużej ilości hormonów. Najczęściej przepisywanym lekiem na ten stan jest metimazol (tapazol).
Jod radioaktywny. To pigułka doustna, której celem jest zniszczenie części lub całości tarczycy. Zwykle jest potrzebny tylko raz, chociaż niektórzy ludzie mogą potrzebować więcej niż jednego leczenia. Ostatecznie może być konieczne codzienne przyjmowanie leków zastępujących tarczycę.
Wycięcie tarczycy. Ta procedura chirurgiczna usuwa większość gruczołu tarczowego. Następnie codziennie podaje się leki zastępujące hormony tarczycy.