Nie da się tego obejść. Poronienie jest tak trudne, a jeśli przez nie przechodzisz lub myślisz, że tak jest, chcielibyśmy, abyśmy mogli sięgnąć przez ekran i mocno cię przytulić i wysłuchać.
Niestety, statystyki mówią, że od 15 do 20 procent klinicznie rozpoznanych ciąż kończy się poronieniem. A jeśli dodać do tego wczesne poronienia w ciążach, które nie zostały jeszcze potwierdzone, statystyki idą jeszcze bardziej.
Ale jesteś czymś więcej niż jakąkolwiek statystyką. Kiedy śnisz i planujesz dziecko, świadomość, że nie jesteś sama, może zapewnić pewien poziom komfortu, ale wiemy, że nie usunie bólu.
Jeśli jesteś w ciąży i martwisz się poronieniem, pamiętaj, że każda kobieta - a nawet każda ciąża - jest inna. Na przykład: jeśli w przeszłości miałaś stratę, która obejmowała wiele skurczów, a teraz masz skurcze w obecnej ciąży, możesz założyć najgorsze - ale ten objaw nie zawsze oznacza poronienie.
Podobnie możliwe jest poronienie - bardzo wczesne lub z czymś, co nazywa się „poronieniem nieodebranym” - bez żadnych natychmiastowych lub nietypowych objawów.
Mając to wszystko na uwadze, przyjrzyjmy się bliżej, jak może wyglądać poronienie.
W pierwszym trymestrze
Większość poronień występuje w pierwszych 13 tygodniach ciąży i nie można ich uniknąć. Chociaż jest to bolesne, ważne jest, aby wiedzieć, że oznacza to, że prawdopodobnie Ty lub Twój partner nie zrobiliście nic, aby to spowodować.
Najczęstszą przyczyną poronienia w tym czasie jest nieprawidłowość chromosomów w DNA. Inne, rzadsze przyczyny poronienia w pierwszym trymestrze to:
- czynniki hormonalne
- zdrowie matki
- narażenie na substancje toksyczne
- niepowodzenie prawidłowego wszczepienia jaja do wyściółki macicy
Wiek również może odgrywać rolę w poronieniu. W jednym badaniu z 2019 roku naukowcy analizujący 421201 ciąż stwierdzili, że kobiety w wieku od 25 do 29 lat miały 10 procent ryzyka poronienia, podczas gdy kobiety w wieku 45 lat i starsze miały 53 procent. Może to być spowodowane tym, że jakość jaj spada wraz z wiekiem, co zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia anomalii chromosomowych.
Jeśli poronisz w pierwszym trymestrze ciąży, możesz poczuć:
- Ból pleców. Zakres tego może się znacznie różnić w zależności od kobiety, ale często jest gorszy niż zwykłe miesięczne skurcze menstruacyjne.
- Biało-różowy śluz pochodzący z pochwy.
- Skurcze miednicy. Nie możemy jednak powiedzieć wystarczająco dużo: tak jak w przypadku wszystkiego innego, zakres tego może się znacznie różnić w zależności od kobiety. Niektóre kobiety zgłaszają skurcze poziomu pracy co 5 do 20 minut, podczas gdy inne nie zgłaszają w ogóle skurczów podczas poronienia.
- Brązowe lub jaskrawoczerwone krwawienie ze skurczami lub bez. Ale niektóre krwawienia - zwłaszcza lekkie - nie są rzadkie w normalnych ciążach. W jednym badaniu tylko 12 procent kobiet z krwawieniem w pierwszym trymestrze ciąży poroniło.
- Nagły spadek objawów ciąży, takich jak nudności lub ból piersi. Należy jednak pamiętać, że te objawy - zwłaszcza nudności - zwykle zmniejszają się w drugim trymestrze całkowicie normalnej ciąży.
- Biegunka i ból brzucha.
Nie można też poczuć nic niezwykłego. Ciąża chemiczna występuje, gdy ciąża jest tak wczesna, że krwawienie pojawia się mniej więcej w czasie spodziewanego okresu. Wiele kobiet nie zdaje sobie sprawy, że poczęły w takich przypadkach i nie rozpozna, że poronią.
I wreszcie, twoje fizyczne objawy mogą być opóźnione w przypadku nieodebranego poronienia. Dzieje się tak, gdy bicie serca płodu zatrzymuje się bez Twojej wiedzy, ale fizycznie nie dochodzi do poronienia.
Nieudane poronienie - nazywane także cichym poronieniem lub medycznie określane jako „nieodebrana aborcja” - jest zwykle wykrywane w rutynowym badaniu USG po potwierdzeniu ciąży. Czasami pomiary wzrostu mogą nawet wskazywać, że bicie serca płodu zatrzymało się kilka tygodni wcześniej - na przykład, jeśli jesteś w 11 tygodniu ciąży, ale wiek płodu jest mierzony jako 7 tygodni.
Fizyczne odczucia i powrót do zdrowia po nieudanym poronieniu zależą od tego, czy masz D i C, czy otrzymujesz leki wywołujące poronienie. Aby dowiedzieć się, co dzieje się po nieudanym poronieniu, zapoznaj się z tym artykułem.
W drugim trymestrze
Poronienie w drugim trymestrze ciąży jest rzadkie. W rzeczywistości, gdy skończysz 20 tygodni, utrata ciąży nie jest określana jako poronienie - ale więcej o tym za minutę.
Najczęstsze przyczyny poronienia w drugim trymestrze to:
- nieprawidłowości chromosomalne
- niewydolności szyjki macicy, takie jak krótka lub niekompetentna szyjka macicy
- używanie narkotyków
- zakażenia matki
Jednym z możliwych powikłań niekompetentnej szyjki macicy jest poród przedwczesny. Z tego powodu możesz odczuwać silniejsze skurcze niż w przypadku poronienia w pierwszym trymestrze ciąży. Jeśli masz krwawienie i silne skurcze, może to oznaczać, że szyjka macicy się otwiera i następują skurcze.
W trzecim trymestrze
Utrata ciąży w trzecim trymestrze nie jest nazywana poronieniem. Zamiast tego nazywa się to martwym urodzeniem.
Jeśli na tym etapie odczuwasz lub masz którekolwiek z poniższych objawów, natychmiast zadzwoń do swojego OB - lub po prostu udaj się na ostry dyżur - natychmiast:
- znaczna utrata krwi z pochwy
- ból lub skurcze w okolicy pochwy
- mniej ruchów dziecka
Codzienne liczenie ruchów płodowych w trzecim trymestrze może być przydatne, aby zorientować się, jak często dziecko się porusza i zauważyć, czy ruch wydaje się słabnąć.
Dlaczego powinieneś skontaktować się z lekarzem
Jeśli czujesz, że masz poronienie, bardzo ważne jest, aby zadzwonić do lekarza i nie dokonywać autodiagnozy.
Jest wiele powodów, aby odczuwać wiele z tych rzeczy, o których wspomnieliśmy - w tym infekcje dróg moczowych, hormony i inne schorzenia.
Twój lekarz może odkryć, że zamiast poronienia masz problem, który można naprawić bez wpływu na ciążę. Lub lekarz może stwierdzić, że istnieje problem z ciążą, ale można podjąć środki zapobiegawcze, aby ją chronić.
Ponadto, jeśli stwierdzą, że poroniłaś, będą w stanie powiedzieć Ci, czy poronienie jest „całkowite”, „niekompletne” czy „pominięte” (wszystkie terminy medyczne). Pomoże to lekarzowi w podjęciu decyzji medycznych niezbędnych do ochrony własnego zdrowia i przyszłej płodności.
Dbamy też o to, co czujesz emocjonalnie
Poronienie - a nawet myśl o poronieniu - może wiązać się z wieloma uczuciami. Możesz się bać lub jakbyś miał zły sen. Możesz zacząć obwiniać siebie lub kogoś innego. Pomimo statystyk możesz czuć się bardzo, bardzo samotny.
Możesz także mieć wiele pytań bez odpowiedzi na temat tego, co dzieje się z Twoim ciałem i ciążą. Jeśli czujesz się pewnie, że masz poronienie, możesz nawet zacząć się zastanawiać, czy kiedykolwiek będziesz w stanie począć lub mieć dziecko. (Możesz być pewny, że większość kobiet tak jest.) Twój umysł może przejść do konieczności opowiadania innym o swojej stracie.
Te uczucia są bardzo normalne.
Ważne jest, aby utrzymywać otwarte linie komunikacyjne z rodziną, przyjaciółmi i pracownikami służby zdrowia. Podziel się swoimi odczuciami z tymi, którym na Tobie zależy i uzyskaj odpowiedzi na pytania od lekarzy.
A jeśli okaże się, że nie poronisz, strach przed posiadaniem może się utrzymywać. Rozmowa z licencjonowanym terapeutą lub dołączenie do grupy wsparcia dla kobiet w ciąży może być pomocna w pozostałym okresie ciąży.
Na wynos
Każda kobieta i każda ciąża są inne, jeśli chodzi o to, jak wygląda poronienie. Jeśli podejrzewasz, że masz poronienie, zasięgnij porady i pomocy swojego lekarza.
Oprócz konsultacji z lekarzem ważne jest, aby skontaktować się z systemem wsparcia. Jeśli chcesz uzyskać dodatkowe wsparcie od osób, które rozumieją, przez co przechodzisz, istnieją internetowe i osobiste grupy wsparcia zarówno dla kobiet w ciąży, jak i tych, które doświadczyły poronienia. Pamiętaj, nie jesteś sam.
