7 Wskazówek, Jak „zerwać” Z Terapeutą

2024 Autor: Jesus Peterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 11:23

Bardzo wyraźnie pamiętam zerwanie z Davem.

To znaczy mój terapeuta Dave.

Dave wcale nie był „złym” terapeutą. Ale coś w moim wnętrzu powiedziało mi, że potrzebuję czegoś innego.

Może to była jego sugestia „spróbuj medytować”, kiedy moje zaburzenie obsesyjno-kompulsywne narastało (odpowiedź brzmiała właściwie: Zoloft, Dave). Być może był to fakt, że był dostępny tylko co 3 tygodnie.

A może był to prosty fakt, że nigdy nie powiedział mi, jak mam go nazywać - dr Reese lub Dave - i po kilku tygodniach było już za późno, by zapytać. Spędziłem więc miesiące, unikając używania jego nazwiska, aż w końcu podpisał e-mail zdecydowanie jako „Dave”.

Yikes.

Po roku wspólnej pracy nadal nie czułem się z nim naprawdę dobrze; Nie otrzymywałem takiego wsparcia, jakiego potrzebowałem, na częstotliwości, na której go potrzebowałem. Więc podjąłem decyzję o wyciągnięciu wtyczki.

Od tamtej pory znalazłem terapeutę, z którym prawie natychmiast skontaktowałem się. W ciągu ostatnich kilku lat wykonaliśmy razem niesamowitą pracę. Żałuję tylko, że wcześniej nie odciąłem Dave'a

Więc… dlaczego ja tego nie zrobiłem?

Szczerze mówiąc, nie wiedziałem jak. I za każdym razem, gdy się nad tym zastanawiałem, martwiłem się, że nie mam „dobrego powodu”, by zakończyć związek.

Jeśli dotarłeś do tego artykułu, chcę Cię zapewnić, że Twoje powody - jakiekolwiek by one nie były - są „wystarczająco dobre”. A jeśli zastanawiasz się, jak obciąć krawaty, te siedem wskazówek powinno poprowadzić Cię we właściwym kierunku.

1. Zastanów się, czy związek może (lub powinien) zostać naprawiony

Wiele osób nie zdaje sobie sprawy, że może przejść proces naprawy ze swoim terapeutą!

Zawsze możesz poruszyć problemy, które masz w związku i poszukać rozwiązań, nawet jeśli rozwiązanie, do którego oboje dochodzicie, nadal oznacza zakończenie.

Nie musisz też dokładnie wiedzieć, co się czuje. Twój terapeuta może pomóc Ci pracować z tym, co wiesz, i dowiedzieć się więcej o tym, gdzie związek może Ci nie służyć, a także możesz wspólnie zbadać dostępne opcje.

Jeśli po przeczytaniu tego, twój żołądek mówi ci „piekło nie”? To równie dobra wskazówka, jak każda naprawa, która nie jest dla Ciebie. Przejdź od razu do drugiego miejsca na tej liście.

Skąd mam wiedzieć, czy związek można naprawić?

Tylko Ty możesz to naprawdę wiedzieć, ale kilka pytań do rozważenia:

• Czy mam zaufanie i bezpieczeństwo z tym terapeutą? Jeśli tak, czy można na tym budować?
• Czego potrzebowałbym od mojego terapeuty, aby poczuć się lepiej w naszym związku? Czy czuję się swobodnie prosząc o spełnienie tych potrzeb?
• Czy czuję się, jakbym został umieszczony na „gorącym fotelu”? Niektórzy ludzie „uciekają” przed terapią właśnie wtedy, gdy dochodzą do źródła problemu! W porządku, jeśli terapia wydaje się trudna - ale zawsze możesz podzielić się tym ze swoim terapeutą.
• Co mówi mi moje przeczucie? Czy jestem otwarty na zgłębianie tych uczuć z moim terapeutą?
• Czy w ogóle chcę coś naprawić? Pamiętaj: „Nie” to całe zdanie!

Jeśli Twój terapeuta działa nieetycznie, niewłaściwie, obraźliwie lub sprawia, że czujesz się niebezpiecznie z jakiegokolwiek powodu, nie masz obowiązku naprawiania relacji.

W takich przypadkach ważne jest, aby uzyskać wsparcie poza tym związkiem - co, tak, może obejmować skorzystanie z pomocy innego terapeuty, który pomoże ci uwolnić się od obecnego.

2. Zastanów się, gdzie Twoje potrzeby nie są spełniane

Uważam, że najlepszym sposobem na to jest prowadzenie dziennika. Nie musisz dzielić się tym ze swoim terapeutą, ale może to pomóc w zebraniu myśli z wyprzedzeniem.

Spróbuj zadać sobie pytanie: Czego potrzebuję od terapeuty, czego nie otrzymuję?

Na przykład możesz spojrzeć na to z praktycznego punktu widzenia: czy nie specjalizują się w konkretnym zaburzeniu lub modalności, którą chcesz dalej zgłębiać? Czy masz jakąś tożsamość, wokół której Twój terapeuta nie jest kompetentny kulturowo?

Możesz także zbadać osobistą stronę tego. Czy trudno ci im zaufać? Jeśli tak, czy masz przemyślenia, dlaczego tak jest? Czy wydaje Ci się, że oceniają, czy nie daje Ci wystarczająco dużo miejsca na sformułowanie własnej opinii? Czy za dużo mówią o sobie?

Ten rodzaj autorefleksji może otworzyć bogatą rozmowę na temat tego, jak w przyszłości mieć lepszą relację terapeutyczną, czy to z obecnym, czy przyszłym klinicystą.

3. Ty decydujesz, ile (lub jak mało) wyjaśnisz

W rzeczywistości nie jesteś winien terapeucie wyjaśnienia, jeśli nie chcesz go udzielić. Możesz powiedzieć tyle, ile chcesz!

Nie mają prawa do żadnej emocjonalnej pracy z Twojej strony, aby wyjaśnić, gdzie związek mógł się nie udać. To powiedziawszy, możesz skorzystać z rozpakowania części tego, co skłoniło cię do odejścia od terapii, ponieważ może ci to pomóc w odkryciu przydatnych spostrzeżeń na przyszłość.

To jest Twoja przestrzeń i czas, aby znaleźć zamknięcie i zakończyć ten związek w sposób, który będzie dla Ciebie dobry

Twoje rozstanie powinno być dla ciebie korzystne, a nie ich.

Na przykład, jednym z powodów, dla których zakończyłem swoją terapeutyczną relację z Dave'em, było to, że czułem, że nie w pełni zrozumiał moje doświadczenia jako osoby transpłciowej.

Postanowiłem jednak nie mówić o tym zbyt wiele. Nie chciałem kształcić swojego terapeuty, zamiast tego zdecydowałem się po prostu nazwać to, że potrzebował dalszej edukacji.

Ty decydujesz, gdzie jesteś i nie chcesz brać udziału w rozmowie.

4. Przygotuj się na wyznaczenie granic (na wszelki wypadek)

Skoro mowa o granicach, w tej rozmowie możesz wyznaczać granice.

Nawet jeśli terapeuta prosi Cię o wyjaśnienie powodów lub bardziej szczegółowe omówienie problemu w Twojej wspólnej pracy, możesz zdecydować, czy chcesz się tym podzielić, czy nie.

Niektórzy terapeuci nie radzą sobie zbyt dobrze z „rozstaniami” (na szczęście uważam, że nie są większością!), Więc dobrze jest mieć jasne wyobrażenie o tym, co będziesz tolerować podczas sesji.

Oto kilka przykładów granic, które możesz wyznaczyć

• „Chętnie porozmawiam o tym, dlaczego potrzebuję specjalisty, ale nie czuję się komfortowo, omawiając inne kwestie, które poruszyłem wcześniej”.
• „Nie jestem w miejscu, w którym jestem w stanie uczyć Cię konkretnie w tej kwestii”.
• „Naprawdę potrzebuję, aby była to wspierająca rozmowa, która pomoże mi wymyślić kolejne kroki. Czy jest to coś, co możesz teraz zapewnić?”
• „Czuję, że ta rozmowa zostaje zerwana. Czy możemy teraz skupić się na tym, czego potrzebuję, zamiast zajmować się problemami z przeszłości?”
• „Myślę, że nie muszę planować kolejnej sesji, aby kontynuować tę rozmowę z Tobą, ale jeśli zmienię zdanie, mogę skontaktować się z Tobą i dać Ci znać”.

Pamiętaj, że możesz zdefiniować swoją strefę komfortu i potrzeby. Nie ma złego sposobu, aby bronić siebie w tej przestrzeni.

5. Wiedz, że chronienie uczuć terapeuty nie jest Twoim zadaniem

Terapeuci to profesjonaliści. Oznacza to, że technicznie pracują dla Ciebie! Te relacje cały czas się kończą. To normalna część ich zawodu.

Oznacza to, że Twój terapeuta powinien być dobrze przygotowany do prowadzenia rozmowy, bez względu na to, dokąd się ona prowadzi i jak trudno usłyszeć Twoją opinię.

Nie musisz zbytnio przemyśleć swojego podejścia ani martwić się o zranienie ich uczuć.

Terapeuci są szkoleni, aby poruszać się po tego typu rozmowach bez brania ich do siebie. W idealnym przypadku będą również w stanie pomóc Ci w kolejnych krokach, jeśli będziesz potrzebować takiego wsparcia.

Terapia jest o Tobie, kliencie. A jeśli twój terapeuta nie jest w stanie skupić się na twoich potrzebach i uczuciach w tej rozmowie? Masz potwierdzenie, że uniknąłeś tam kuli.

6. Nie wahaj się prosić o skierowania lub zasoby

Jeśli rozmowa poszła dobrze, nie bój się zapytać terapeuty, czy ma zalecenia, które lepiej odpowiadają Twoim potrzebom.

Wielu terapeutów chętnie udostępnia swoje zasoby, w tym skierowania do zaufanych współpracowników.

To powiedziawszy, jeśli twój terapeuta znajduje się na gorszym końcu spektrum? Nie masz obowiązku śledzenia żadnych zasobów ani zaleceń od nich (w rzeczywistości prawdopodobnie lepiej będzie, jeśli tego nie zrobisz).

7. Pamiętaj: nie potrzebujesz zgody terapeuty, aby zakończyć związek

Ostatecznie terapeuta może nie zgodzić się z decyzją o zakończeniu związku i to też jest w porządku. To nie oznacza, że twoja decyzja jest błędna lub irracjonalna.

Niektóre z ich zastrzeżeń mogą pochodzić z powodu autentycznej troski („Czy masz wsparcie, którego potrzebujesz, aby wyjść spod mojej opieki?”), Podczas gdy inne mogą pochodzić z miejsca defensywnego („Wygląda na to, że działasz”).

Niezależnie od tego, to Twoja decyzja i tylko Twoja. Twój terapeuta może mieć własne zdanie, ale jeśli Twój żołądek podpowiada Ci, abyś zbadał inne opcje, jest to ważny powód, aby kontynuować.

Nie wiesz, jak przeprowadzić wielką rozmowę?

Musisz tylko zapamiętać akronim BYE-BYE! Jeśli którykolwiek z tych kroków nie wydaje się właściwy w kontekście Twojej wyjątkowej sytuacji, zawsze możesz je pominąć:

B - Porusz temat. Tutaj nadasz ton rozmowie. Idealnie, ta rozmowa zaczyna się od otwartego umysłu: omówienie relacji terapeutycznej, niezaspokojonych potrzeb i tego, co chcesz uzyskać z rozmowy.

Y - „Tak i”. Twój terapeuta może zacząć oferować informację zwrotną. Jeśli wydaje się to autentyczne, podejście „tak i” - potwierdzanie ich perspektywy podczas rozpakowywania twojej - może sprawić, że rozmowa będzie bardziej oparta na współpracy.

E - Wpływ emocjonalny. Może pomóc podzielenie się emocjonalnym wpływem, jaki wywarła Twoja relacja terapeutyczna. Jeśli było to pomocne w niektórych obszarach, nie wahaj się przekazać tej opinii! Jeśli to było szkodliwe i czujesz się na tyle bezpiecznie, aby podzielić się tym, gdzie wystąpiła ta szkoda, możesz to również zrobić.

B - Granice. Jak wspomniałem powyżej, być może będziesz musiał wyznaczyć solidne granice wokół tego, kim jesteś i nie chcesz rozmawiać. Jeśli terapeuta naciska na Ciebie lub sprawia, że czujesz się niekomfortowo w trakcie rozmowy, wiedz, że możesz i powinieneś trzymać się tych granic.

Y - Yield. Jeśli to możliwe, poświęć kilka sekund, aby sprawdzić się sam. Czy czujesz się bezpiecznie? Wymeldowujesz się, czy chcesz wyjechać? Zwróć uwagę na to, jak przeżywasz tę rozmowę.

E - Przeglądaj lub wyjdź. W zależności od tego, jak się czujesz, możesz zdecydować się na omówienie kolejnych kroków z terapeutą lub zakończenie sesji.

Zobaczmy to w akcji

Oto przykład tego, jak mogłaby wyglądać moja rozmowa z Davem:

• Broach: „Cześć Dave! Jeśli nie masz nic przeciwko, chciałem sprawdzić, jak się sprawy mają. Dużo myślałem o naszej wspólnej pracy i zastanawiam się, czy spotkanie z nowym terapeutą byłoby najlepsze dla mojego zdrowia psychicznego. Czy masz jakieś myśli?”
• Tak i: „Tak, rozumiem, dlaczego może się to wydawać trochę nieoczekiwane! I myślę, że to część, w której walczę, właściwie - nie zawsze czuję, że mogę się przed tobą otworzyć. Zastanawiam się również, czy terapia EMDR może być bardziej pomocną formą terapii w moich konkretnych zmaganiach.”
• Wpływ emocjonalny: „Chcę się upewnić, że wiesz, że jestem bardzo wdzięczny za to, co mogliśmy razem zrobić. Jednym z powodów, dla których mogę bronić siebie w tej chwili, jest to, że nasza wspólna praca pomogła mi stać się bardziej asertywnym”.
• Granice: „Zastanawiałem się, czy zechciałabyś pomóc mi przejść kolejne kroki. Niekoniecznie chcę zagubić się w chwastach tego, co zadziałało, a co nie - chciałbym się skupić na tym, co musi się wydarzyć podczas tej zmiany”.
• Wydajność: głęboki oddech. OK, czuję się trochę nieswojo, ale Dave wydaje się być otwarty. Chciałbym poprosić go o jakieś skierowania. Alternatywa: to nie wydaje się właściwe. Myślę, że Dave robi się trochę wrogi. Chciałbym zakończyć tę rozmowę.
• Odkrywaj: „Doceniam, że jesteś tak otwarty na tę rozmowę. Byłoby wspaniale, gdybyś mógł powiedzieć mi trochę więcej o EMDR i udzielić zaleceń dla dostawców lub zasobów, które mogłyby mnie teraz wesprzeć”.
• Wyjście: „Dave, naprawdę doceniam twój czas, ale ta rozmowa nie wydaje mi się teraz pomocna. Chciałbym skrócić sprawę, ale skontaktuję się, jeśli będę czegoś potrzebował”.

Pamiętaj, bez względu na to, co się stanie, to Ty decydujesz, co będzie dalej

Jedyną osobą, która może zdecydować, jak będzie wyglądać Twoja opieka psychiatryczna, jesteś TY.

A jeśli twój (wkrótce byłeś) terapeuta jest dobry, będą świętować fakt, że robisz postępy, przejmujesz odpowiedzialność za swoje zdrowie psychiczne i popierasz siebie.

Masz to.

Sam Dylan Finch jest redaktorem, pisarzem i strategiem medialnym w San Francisco Bay Area. Jest głównym redaktorem działu zdrowia psychicznego i chorób przewlekłych w Healthline. Możesz przywitać się na Instagramie, Twitterze, Facebooku lub dowiedzieć się więcej na SamDylanFinch.com.