10 Sposobów Na Wyjście Z Kryzysu Zdrowia Psychicznego

2024 Autor: Jesus Peterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 11:23

Uwaga od autora: Cześć! Tak ty! Jestem trochę stronniczy, ale naprawdę chciałbym, żebyś pozostał przy życiu. Jeśli czujesz, że możesz zrobić sobie krzywdę, rozważ udanie się na pogotowie. Zrobiłem to dwa razy i nigdy tego nie żałowałem (o tym, jak przygotować się do takiej wizyty pisałem nawet w tym artykule). Jeśli nie grozi ci bezpośrednie niebezpieczeństwo, czytaj dalej i proszę… żyj dalej.

Jestem pisarzem i adwokatem zdrowia psychicznego oraz ocalałym z próby samobójczej. Wiele razy mówiłem ludziom: „Nie przestawaj wyciągać wniosków”. Napisałem wiele artykułów głoszących wagę wrażliwości, przeciwstawiania się piętnowaniu i posiadania własnych zmagań.

To wszystko moja sprawa, dobrze? Tym się właśnie zajmuję.

Więc kiedy jeden z moich najbliższych przyjaciół zginął w wyniku samobójstwa, nie byłem tylko zszokowany - byłem całkowicie wypatroszony.

Pomyślałem, że nigdy nie było kwestii, czy moi bliscy mogą się ze mną skontaktować. Ale ta sama osoba, z którą tak często rozmawiałam o zdrowiu psychicznym… nie dzwoniła do mnie.

Nawet się nie pożegnać.

W ciągu tygodni po ich samobójstwie mój smutek zabrał mnie w ciemne miejsca. Wkrótce zacząłem mieć własne myśli samobójcze.

A kiedy nadeszła moja kolej, aby wyciągnąć rękę? Nawet po utracie przyjaciela? Ja też zacząłem się wycofywać

Patrzyłem z bolesną świadomością, jak robiłem wiele z tego, co wydawało się robić mój przyjaciel, prowadząc do ich samobójstwa.

Odpisałem się jako ciężar. Izolowałem się. Zgubiłem się we własnej głowie. I pomimo świadomości niebezpieczeństwa związanego z tym, gdzie się znalazłem, nic nie powiedziałem.

Po szczególnie przerażającej nocy coś sobie uświadomiłem: nikt nigdy nie wyjaśnił mi, jak prosić o pomoc. Nikt mi nawet nie powiedział, co oznacza wyciągnięcie ręki.

Gdy mój smutek zaczął się rozwijać, wahałem się, czy powiedzieć komukolwiek, że walczę, głównie dlatego, że nie wiedziałem jak. Nie wiedziałem, o co poprosić, a nie wiedząc, o co poprosić, wydawało mi się to zbyt skomplikowane i daremne, aby spróbować.

„Dlaczego mi nie powiedzieli?” jest tak częstym refrenem, gdy mówimy o samobójstwach lub ogólnie problemach związanych ze zdrowiem psychicznym. Łatwo jest napisać tę uwagę, ponieważ „powiedz komuś” wydaje się prostą prośbą.

Ale prawdę mówiąc, jest to w najlepszym razie niejasne.

Wyciągnięcie ręki to ta umiejętność, którą w jakiś sposób powinniśmy znać, ale nigdy się jej nie uczy i rzadko jest dla nas wzorowana

To niejasne, pełne nadziei uczucie, które ludzie rozrzucają, nigdy go nie definiując. O co prosimy ludzi, aby zrobili lub powiedzieli? Nie jest to do końca jasne.

Więc chcę być bardziej szczegółowy. Musimy być bardziej szczegółowi.

Nie wiem, czy taki artykuł mógł uratować mojego przyjaciela. Ale wiem, że musimy znormalizować proszenie o pomoc i porozmawiać o tym, jak to może wyglądać, zamiast udawać, że jest to proste i intuicyjne.

Może wtedy uda nam się dotrzeć do ludzi wcześniej. Możemy spotkać się z nimi bardziej współczująco. Możemy znaleźć lepsze sposoby, aby ich wspierać.

Więc jeśli walczysz, ale nie wiesz, co powiedzieć? Rozumiem.

Porozmawiajmy o tym.

1. Kiedy nie wiesz, czego potrzebujesz: „Mam depresję / niepokój / myśli samobójcze. Nie jestem pewien, o co poprosić, ale nie chcę być teraz sam”

Czasami nie wiemy dokładnie, czego potrzebujemy lub nie jesteśmy pewni, co ktoś może zaoferować. W porządku - to nie powinno nas zniechęcać do sięgania po nią.

Jest całkowicie w porządku, jeśli nie masz pojęcia, czego potrzebujesz lub chcesz, zwłaszcza gdy możesz myśleć tylko o tym, jak bardzo cierpisz.

Powiedz komuś, jak się czujesz. Możesz być zaskoczony sposobem, w jaki oferują ci wsparcie.

A jeśli nie są pomocne? Pytaj, dopóki nie znajdziesz kogoś, kto jest, lub nie znajdziesz gorącej linii (wiem, że może być dziwnie rozmawiać z nieznajomym, ale są tam niesamowite gorące linie).

2. Kiedy w pobliżu nie ma bliskich osób: „Wiem, że niewiele rozmawiamy… Przechodzę przez trudny okres i czuję, że jesteś kimś, komu mogę zaufać. Czy możesz rozmawiać (dzień / godzina)?”

Chciałem to uwzględnić, ponieważ zdaję sobie sprawę, że nie wszyscy mamy ludzi, którym jesteśmy blisko, którym się zwierzymy. To nie znaczy, że trafiłeś w ślepy zaułek.

Kiedy byłem nastolatkiem, wszystko się zmieniło, kiedy skontaktowałem się z nauczycielem w moim liceum, którego ledwo znałam. Zawsze była dla mnie niesamowicie miła i miałem przeczucie, że „to zrozumie”. I zrobiła!

Do dziś wierzę, że uratowała mi życie w czasie, gdy nie miałem nikogo, do kogo mógłbym się zwrócić. Połączyła mnie z pracownikiem socjalnym, który był wtedy w stanie pomóc mi uzyskać dostęp do zasobów potrzebnych do odzyskania.

Chociaż ważne jest, aby szanować zdolności i granice ludzi (i oczywiście być przygotowanym, jeśli ktoś nie może być przy tobie lub nie jest pomocny - to nie jest osobiste!), Możesz być zaskoczony odpowiedziami, które otrzymujesz.

3. Kiedy czujesz, że utknąłeś lub nie masz możliwości: „Walczę ze swoim zdrowiem psychicznym i to, czego próbowałem, nie działa. Czy możemy (spotkać się / skype / itp.) W dniu (data) i wymyślić lepszy plan?”

Poczucie bezradności lub wyczerpania jest nieodłączną częścią radzenia sobie z uszkodzonym systemem zdrowia psychicznego. Ale podejście zespołowe może sprawić, że będzie to trochę łatwiejsze w zarządzaniu.

Czasami potrzebujemy cheerleaderki lub badacza, który pomoże nam zbadać dostępne opcje, zwłaszcza gdy nie możemy uwierzyć, że mamy jakieś.

Wskazówka bonusowa: jedną rzeczą, którą zauważysz, jest to, że dla prawie wszystkiego na tej liście proponuję ustawić czas.

Jest to ważne z kilku powodów. Po pierwsze, pomaga osobie, z którą rozmawiasz, zrozumieć, jak pilna jest twoja prośba. Pomocna może być również świadomość, że w najbliższej przyszłości nastąpi wydarzenie, na którym możesz spodziewać się wsparcia. To może pomóc nam utrzymać się w tym miejscu, gdy sytuacja się pogorszy.

4. Kiedy nie możesz być sam: „Nie czuję się teraz sama. Możesz rozmawiać ze mną przez telefon lub przyjść, dopóki się nie uspokoję?”

Wiem, że trudno to powiedzieć. Ponieważ często boimy się powiedzieć komuś, jak bardzo walczymy i przyznać, że nie czujemy się bezpiecznie? To jest biggie.

Oczywiście możesz zastąpić słowo „bezpieczny”, jeśli to nie działa dla Ciebie, ale zawsze zachęcam ludzi do bezpośredniego działania, ponieważ jest to najpewniejsza droga do uzyskania dokładnie tego, czego potrzebujemy.

Poproszenie kogoś o obecność może wydawać się szczególnie bezbronne. W tej chwili może nawet nie wydawać się, że zrobi to dużą różnicę. Ale bardziej prawdopodobne jest, że poczujesz się lepiej ze wsparciem niż bez niego.

I pamiętaj, ze wszystkiego, co wiemy o chorobach psychicznych, wynika, że depresja jest bardziej prawdopodobnym kłamcą niż mówcą prawdy (mówię o tym tutaj).

5. Kiedy nie chcesz o tym rozmawiać: „Jestem w złym miejscu, ale nie jestem gotowy, aby o tym mówić. Czy możesz mi pomóc się rozproszyć?”

Nie musisz rozmawiać o tym, co Cię trapi, jeśli nie jesteś gotowy.

Otwarcie całej puszki robaków może nie być dla ciebie najbezpieczniejszą lub najlepszą rzeczą w tym konkretnym momencie. I zgadnij co? Nadal możesz zwrócić się o pomoc.

Czasami po prostu potrzebujemy kogoś, z kim strzelamy, więc nie tkwimy w naszych głowach, co sprawia, że jesteśmy trochę szaleni. Jest to ważna i zdrowa rzecz, o którą należy prosić! Jest to subtelny sposób uświadomienia ludziom, że masz ciężki czas, bez konieczności wchodzenia w szczegóły.

Im szybciej ludzie wokół ciebie zdadzą sobie sprawę, że masz trudności, tym szybciej mogą się pojawić, aby ci przez to pomóc.

Wczesne interwencje są tak istotne dla naszego zdrowia psychicznego. Innymi słowy: nie czekaj na zalanie całej piwnicy, zanim naprawisz nieszczelną rurę - napraw rurę, gdy zauważysz, że problem się rozpoczął.

6. Kiedy chcesz poczuć się połączonym: „Czy możesz zameldować się ze mną (na randce / codziennie), aby upewnić się, że wszystko w porządku?”

Nie mogę powiedzieć wystarczająco dużo - nie lekceważ wartości prośby o odprawę. Jestem wielkim fanem tego jako umiejętności radzenia sobie, zwłaszcza, że może to być bardzo pomocne dla wszystkich zaangażowanych.

Jeśli nie weźmiesz niczego innego z tego artykułu, powinno to być następujące: Poproś innych, aby się z Tobą zameldowali. To taka mała rzecz, o którą warto prosić w erze SMS-ów, ale może pomóc nam pozostać w kontakcie, co jest szalenie krytyczne dla naszego zdrowia psychicznego.

(Jeśli grałeś już w The Sims, pamiętasz pasek społecznościowy? To ty. Musisz go wypełnić. Ludzie muszą łączyć się z innymi ludźmi. Nie chodzi tylko o chęć, ale o to, że potrzebujemy go do przetrwania.)

Może się to zdarzyć na wiele sprytnych sposobów. Kilka moich ulubionych:

• „Nie szło mi dobrze. Czy możesz do mnie pisać codziennie rano, żeby upewnić się, że wszystko w porządku? To by mi naprawdę pomogło”.
• "Hej przyjacielu. Ostatnio byłam trochę smutna - może chcecie robić sobie Snapchata / wysyłać sobie selfie przed snem każdego wieczoru, żeby się zameldować? Byłoby miło zobaczyć twoją twarz”.
• „Jestem teraz w strachu. Czy chcesz być kumplami dbającymi o siebie? Na przykład SMS-y do siebie raz dziennie, coś, co zrobiliśmy, żeby o siebie zadbać?”
• „Ostatnio trochę się izolowałem. Czy możesz sprawdzać mnie co jakiś czas, żeby upewnić się, że nie spadłem z powierzchni ziemi?”

Dodaj emotikony w dowolnym miejscu, jeśli chcesz, aby wyglądało to bardziej swobodnie (ale tak naprawdę nie musisz, nie ma nic złego w pytaniu o to, czego potrzebujesz!).

Proszenie ludzi, aby się z Tobą zameldowali, gdy masz problemy, jest jak zapinanie pasów bezpieczeństwa, gdy wsiadasz do samochodu. To tylko jeden dodatkowy środek bezpieczeństwa na wypadek trudnych sytuacji.

Oba mogą w rzeczywistości ratować życie. Potraktuj to jako PSA.

7. Kiedy masz ochotę na bałagan: „Trudno mi o siebie zadbać. Potrzebuję dodatkowego wsparcia w okolicy (zadanie). Możesz pomóc?"

Może potrzebujesz pomocy w dotarciu na wizytę lub do sklepu spożywczego. Może potrzebujesz cheerleaderki, która upewni się, że bierzesz leki, lub kogoś, do kogo możesz wysłać selfie, aby udowodnić, że wstałeś z łóżka tego ranka.

Czy twoje naczynia piętrzą się w zlewie? Czy potrzebujesz kumpla do nauki? Proszenie o wsparcie przy takich zadaniach nie zaszkodzi.

Czasami te rzeczy sumują się, gdy zmagamy się z naszym zdrowiem psychicznym. Ale zapominamy, że można poprosić o rękę, zwłaszcza w tych momentach, kiedy może to naprawdę coś zmienić.

Bycie dorosłym jest już wyzwaniem. Jeśli przeżywasz trudny okres? To jest jeszcze trudniejsze. Wszyscy osiągamy punkt, w którym potrzebujemy dodatkowego wsparcia. Nie bój się bezpośrednio informować ludzi, jak mogą Ci pomóc.

8. Kiedy poczujesz wstręt do samego siebie: „Czułem się tak nisko. Czy możesz podzielić się naszym ulubionym wspomnieniem / przypomnieć mi, co dla Ciebie znaczę? To by mi naprawdę pomogło”

Kiedyś myślałem, że proszenie o coś takiego oznacza, że „szukam komplementów”. I co za kiepski sposób patrzenia na to.

Czasami potrzebujemy przypomnienia, że jesteśmy ważni! Czasami nie możemy przypomnieć sobie dobrych czasów i potrzebujemy kogoś, kto pomoże nam je zapamiętać. Dotyczy to każdego człowieka na planecie.

To też taka prosta prośba. Jeśli jesteś typem osoby, która czuje się zdenerwowana zadawaniem dużego pytania (ponownie zachęcam Cię do zakwestionowania tego założenia - możesz poprosić o pomoc), może to być mały krok we właściwym kierunku.

9. Kiedy zbliżasz się do końca swojej liny: „Walczę teraz i obawiam się, że osiągam swój limit. Czy mogę zadzwonić wieczorem?”

Szczerze mówiąc, dopiero po śmierci mojego przyjaciela w końcu znalazłem te słowa.

Aż do tego momentu nigdy nie byłem pewien, jak podnieść alarm. Wiesz, ten moment, kiedy nie jesteś na końcu swojej liny, ale tam idziesz? To kluczowy moment.

Tak, możesz i absolutnie powinieneś wtedy dotrzeć, nawet jeśli nie jesteś pewien, czy to może coś zmienić (uwaga spoiler, ludzie mogą cię zaskoczyć). Zastanawiam się, jak wiele bólu mógłbym uniknąć, gdybym zobaczył ten moment z okazji, jaką naprawdę była.

Wsłuchaj się w ten cichy głos w głębi umysłu, który próbuje ci powiedzieć, że jesteś zbyt blisko krawędzi, by się pocieszyć. Posłuchaj tego dokuczliwego uczucia, które mówi ci, że masz nad głową.

To twój instynkt przetrwania - i instynkt, któremu powinieneś zaufać.

10. Kiedy poczujesz, że pękniesz: „Mam myśli samobójcze. Potrzebuję pomocy w tej chwili”

Podnieść alarm.

Podnieście cholerny alarm, przyjaciele, i bądźcie tak bezpośredni, jak powinniście. Nagły wypadek to nagły wypadek, niezależnie od tego, czy jest to atak serca, czy ryzyko samookaleczenia. Szkoda w jakiejkolwiek formie jest wystarczającym powodem, aby poprosić o pomoc.

Obiecuję, że jest ktoś na tym świecie - stary lub przyszły przyjaciel, członek rodziny, terapeuta, a nawet wolontariusz na gorącej linii - kto chce, żebyś został.

Znajdź tę osobę (lub osoby), nawet jeśli wymaga to czasu. Nawet jeśli wciąż musisz pytać.

Daj ludziom szansę, aby ci pomogli. To szansa, na którą zasłużył mój przyjaciel, i jest to szansa, na którą zasługujesz.

(A jeśli wszystko inne zawiedzie, mam to źródło informacji o udaniu się na pogotowie, gdy masz myśli samobójcze. Osobiście byłem dwukrotnie hospitalizowany i chociaż nie są to luksusowe wakacje, to jest powód, dla którego tu jestem).

Wybierz coś z tej listy. Zapisz go, nawet jeśli masz go na dłoni lub karteczkę samoprzylepną. A potem wyciągnij rękę - bo teraz wiesz jak

Do diabła, dodaj ten artykuł do zakładek, kiedy już to robisz. Wydrukuj to. Wiem, że to zrobię, ponieważ czasami potrzebuję tej rady.

Jeśli borykasz się ze swoim zdrowiem psychicznym, przypomnę, że nigdy nie jest za wcześnie ani za późno, aby kogoś powiadomić.

I nigdy, przenigdy nie jest zbyt ciężki, zbyt niechlujny ani zbyt duży, by o to pytać - nawet jeśli pytałeś 50 razy dziennie.

Wolałbym, żeby mój przyjaciel „przeszkadzał mi” każdego dnia przez resztę mojego życia, niż musiał stracić ich na zawsze. Ich życie było tak cenne.

I tak, tak jest twoje.

Potrzebujesz wsparcia? Przewiń do naszej sekcji Czytaj więcej poniżej, aby uzyskać dodatkowe zasoby

Ten artykuł pierwotnie ukazał się tutaj.

Sam Dylan Finch jest redaktorem działu zdrowia psychicznego i chorób przewlekłych w Healthline. Jest także blogerem Let's Queer Things Up !, gdzie pisze o zdrowiu psychicznym, pozytywnym nastawieniu do ciała i tożsamości LGBTQ +. Jako adwokat pasjonuje się budowaniem społeczności dla osób w trakcie rekonwalescencji. Możesz go znaleźć na Twitterze, Instagramie i Facebooku lub dowiedzieć się więcej na samdylanfinch.com.