Jaki jest najlepszy sposób na wychowanie dziecka?
Odpowiedź na to odwieczne pytanie jest przedmiotem gorącej debaty - i prawdopodobnie znasz kogoś, kto uważa, że ich droga jest najlepsza.
Ale kiedy przynosisz do domu to malutkie nowe dziecko, z pewnością możesz odnieść wrażenie, że Twoim głównym celem jest uchronienie go przed jakąkolwiek krzywdą - prawdziwą lub domniemaną - która może nadejść na ich drodze.
Ta potrzeba zapewnienia dziecku bezpieczeństwa i radości może być jednym z powodów, dla których często szydzony styl rodzicielski pozostaje powszechny w Stanach Zjednoczonych: rodzicielstwo helikopterowe.
Chociaż pod pewnymi względami cechy tego stylu mogą wydawać się jednym z najlepszych sposobów na wychowanie szczęśliwych, odnoszących sukcesy dzieci, bycie rodzicem helikoptera może czasem przynieść odwrotny skutek i wyrządzić więcej szkody niż pożytku.
Co to jest rodzicielstwo helikopterów?
Każdy rodzic chce, aby jego dzieci były szczęśliwe i dobrze sobie radziły. Kto więc nie skorzystałby z okazji, aby ułatwić życie ich dzieciom?
Jest to instynktowne zachowanie, ale niektórzy rodzice przenoszą „wspieranie” na inny poziom i unoszą się nad swoimi dziećmi jak helikopter - stąd narodziny tego terminu.
Najlepszym sposobem opisania rodzicielstwa helikopterem (zwanego także kozierstwem) jest „nadmierne zaangażowanie w życie dziecka”.
Jest to przeciwieństwo rodzicielstwa na wolnym wybiegu, w którym zachęca się do samodzielności i samodzielnego myślenia, ale jest to ściśle związane z rodzicielstwem kosiarki, w którym rodzic „kosi” - że tak powiem - każdy problem, z którym może się spotkać dziecko, aby nigdy nie odczuwać bólu, rozczarowanie.
Chociaż rodzicielstwo helikopterów stało się szeroko dyskutowane w ostatnich latach, nie jest to bynajmniej nowy termin. Metafora została po raz pierwszy użyta w książce z 1969 roku zatytułowanej „Between Parent and Teenager” napisanej przez dr Haima Ginotta.
Jak wygląda rodzicielstwo helikopterów?
Niezależnie od tego, czy chodzi o stanie nad ramieniem nastolatka podczas odrabiania lekcji, czy śledzenie młodszego dziecka za każdym razem, gdy jedzie na rowerze, rodzicielstwo helikoptera przybiera wiele form.
Niektórzy uważają, że dotyczy to tylko nastolatków i studentów, ale może zacząć się w znacznie młodszym wieku i kontynuować w dorosłości. Oto spojrzenie na to, jak wygląda rodzicielstwo helikopterów na różnych etapach życia.
Brzdąc
- próbując zapobiec każdemu drobnemu upadkowi lub unikając ryzyka związanego z wiekiem
- nigdy nie pozwalać dziecku bawić się samemu
- stale prosząc nauczyciela przedszkola o raporty z postępów
- nie zachęcanie do niezależności odpowiedniej do rozwoju
Szkoła Podstawowa
- rozmowa z dyrekcją szkoły, aby upewnić się, że dziecko ma określonego nauczyciela, ponieważ jest on postrzegany jako najlepszy
- wybierając dla nich przyjaciół dziecka
- zapisywanie ich na zajęcia bez ich udziału
- odrabianie lekcji i projektów szkolnych dla Twojego dziecka
- odmawiając dziecku samodzielnego rozwiązywania problemów
Nastoletnie lata i nie tylko
- nie pozwalanie dziecku na dokonywanie wyborów dostosowanych do wieku
- nadmierne zaangażowanie w pracę naukową i zajęcia pozalekcyjne, aby uchronić ich przed niepowodzeniem lub rozczarowaniem
- kontaktowanie się z profesorem w college'u w sprawie słabych ocen
- interweniowanie w nieporozumieniach z przyjaciółmi, współpracownikami lub pracodawcą
Jakie są przyczyny rodzicielstwa helikopterów?
Rodzicielstwo helikopterów ma różne przyczyny, a czasami u podstaw tego stylu leżą głęboko zakorzenione problemy. Świadomość tego może pomóc ci zrozumieć, dlaczego ktoś (lub ty) ma silną potrzebę nadmiernego zaangażowania się w życie swojego dziecka. Możliwe przyczyny to:
Obawy o swoją przyszłość
Niektórzy rodzice mocno wierzą, że to, co robi ich dziecko dzisiaj, ma ogromny wpływ na ich przyszłość, a helikopter jest postrzegany jako sposób na zapobieganie trudnościom w późniejszym życiu.
Dziecko, które otrzyma niską ocenę, zostanie odcięte od drużyny sportowej lub nie dostanie się do wybranej przez siebie uczelni, może wzbudzić obawy przed niepewnością co do swojej przyszłości.
Niepokój
Niektórzy rodzice stają się niespokojni i rozpadają się emocjonalnie, gdy widzą, że ich dziecko jest zranione lub rozczarowane, więc zrobią wszystko, co w ich mocy, aby temu zapobiec.
Ale mogą nie zdawać sobie sprawy z tego, że zranienie i rozczarowanie są częścią życia i pomagają dziecku rosnąć i stać się bardziej odpornym. (Pomyśl tylko, jak często my, dorośli, przyznajemy, że trudna sytuacja uczyniła nas silniejszymi).
Szukasz poczucia celu
Rodzicielstwo helikopterem może również powstać, gdy tożsamość rodzica zostaje uwikłana w osiągnięcia ich dziecka. Sukces ich dziecka sprawia, że czują się lepszymi rodzicami.
Nadmierna rekompensata
Może rodzic helikoptera nie czuł się kochany ani chroniony przez własnego rodzica i przysięgał, że jego dzieci nigdy nie będą się tak czuły. To zupełnie normalne, a nawet godne podziwu uczucie. Ale chociaż może to zakończyć cykl zaniedbań, niektórzy rodzice przesadzają i poświęcają dziecku więcej niż zwykle uwagi.
Presja rówieśników
Presja rówieśników to nie tylko problem z dzieciństwa - dotyka również dorosłych. Dlatego rodzice, którzy otaczają się rodzicami helikopterów, mogą odczuwać presję naśladowania tego stylu rodzicielstwa, z obawy, że inni pomyślą, że nie są tak dobrymi rodzicami, jeśli tego nie zrobią.
Jakie są zalety rodzicielstwa helikopterem?
Pytanie za milion dolarów: czy rodzicielstwo helikopterów jest korzystne?
Do pewnego stopnia może tak być, przynajmniej dla rodzica.
To kontrowersyjny, nowoczesny styl rodzicielski, ale istnieją badania sugerujące, że rodzice, którzy są mocno zaangażowani w życie swoich dzieci, cieszą się większym szczęściem i sensem swojego życia.
Jednak korzyści płynące z rodzicielstwa helikopterem mogą nie obejmować dzieci.
Podczas gdy niektórzy rodzice wahają się, aby dać swojemu dziecku przewagę, inne badania sugerują, że ciągłe zaangażowanie może powodować, że niektórym dzieciom trudniej jest w szkole i poza nią.
Jakie są konsekwencje rodzicielstwa helikopterów?
Chociaż niektórzy rodzice uważają rodzicielstwo za pomocą helikoptera za dobrą rzecz, może ono przynieść odwrotny skutek i spowodować, że dziecko rozwinie niską pewność siebie lub niską samoocenę.
Dzieje się tak dlatego, że gdy dziecko staje się starsze, może wątpić w swoje umiejętności, ponieważ nigdy nie musiało samodzielnie niczego wymyślać. Mogą czuć, że rodzice nie ufają im w podejmowaniu własnych decyzji, a nawet zaczynają zastanawiać się, czy są przygotowani do kierowania własnym życiem.
Poczucie niskiej pewności siebie i niskiej samooceny może stać się tak złe, że prowadzi do innych problemów, takich jak lęk i depresja. A te uczucia nie znikają tylko dlatego, że dziecko się starzeje.
Trudno jest przeprowadzić badania, ponieważ wyrażenie „wychowanie helikoptera” nie jest oficjalnym terminem medycznym ani psychologicznym - jest on zwykle używany w obraźliwy sposób.
Jednak jedno badanie z 2014 r. Oceniające wpływ tego stylu na studentów college'u wykazało, że uczniowie wychowywani przez tak zwanych rodziców helikopterów częściej przyjmowali leki na lęk i depresję. Badanie było jednak ograniczone, ponieważ dotyczyło dość wąskiej populacji w Turcji, w większości kobiet.
Istnieje również ryzyko, że dziecko rozwinie problemy z uprawnieniami, jeśli uznają, że zasługują na określone przywileje, zwykle w wyniku tego, że zawsze otrzymują to, czego chcą. Dorastają w przekonaniu, że świat pochyli się dla nich do tyłu, co może spowodować później niegrzeczne przebudzenie.
Niektóre dzieci zachowują się lub stają się wrogie, gdy czują, że ich rodzice próbują mieć zbyt dużą kontrolę nad ich życiem. Inni dorastają ze słabymi umiejętnościami radzenia sobie. Ponieważ nie nauczyli się radzić sobie z porażką lub rozczarowaniem w szkole podstawowej, średniej lub na studiach, mogą również brakować umiejętności rozwiązywania konfliktów.
Jak uniknąć rodzicielstwa helikopterów
Poluzowanie wodzy może być trudne, ale nie czyni cię to mniej kochającym, zaangażowanym rodzicem. Możesz pokazać swojemu dziecku, że zawsze tam jesteś, nie rozwiązując za niego wszystkich problemów.
Oto jak się uwolnić i zachęcić do niezależności od swojego dziecka:
Zamiast skupiać się na teraźniejszości, pomyśl o możliwych długoterminowych skutkach rodzicielstwa helikopterem. Zadaj sobie pytanie, czy chcę, aby moje dziecko zawsze polegało na mnie, jeśli chodzi o naprawę, czy też chcę, aby rozwijało umiejętności życiowe?
Jeśli twoje dzieci są wystarczająco duże, by zrobić coś dla siebie, pozwól im i walcz z chęcią interwencji. Może to obejmować rzeczy tak małe, jak wiązanie butów, sprzątanie pokoju lub wybieranie ubrań
Pozwól dzieciom podejmować decyzje dostosowane do ich wieku. Pozwól dziecku w szkole podstawowej wybrać preferowane zajęcia pozalekcyjne lub hobby, a starszym dzieciom pozwól wybrać zajęcia
Po tym, jak Twoje dziecko nie zgadza się z przyjacielem, współpracownikiem lub szefem, nie wchodź w środek ani nie próbuj tego naprawić. Naucz je umiejętności samodzielnego rozwiązywania konfliktów
Pozwól dziecku ponieść porażkę. Wiemy, że to trudne. Ale brak zespołu lub wejście do wybranej uczelni uczy ich, jak radzić sobie z rozczarowaniem
Naucz ich umiejętności życiowych, takich jak gotowanie, sprzątanie, pranie, interakcja twarzą w twarz oraz rozmawianie z nauczycielami
Na wynos
Przy każdym stylu rodzicielskim ważne jest, aby zastanowić się, jak wpłynie on na Twoje dziecko teraz iw przyszłości.
Oczywiście każdy rodzic w pewnym momencie zrobił trochę więcej, aby ułatwić życie swojemu dziecku. Problem pojawia się, gdy rodzicielstwo helikopterów staje się czymś normalnym i utrudnia zdrowy rozwój.
Jeśli jesteś „wychowawcą helikoptera”, możesz nie być tego świadomy i nie ma wątpliwości, że chcesz tego, co najlepsze dla swojego dziecka. Pomyśl więc o osobie lub dorosłym, którym chcesz, aby się stali, a następnie oprzyj swój styl rodzicielski na tym wyniku. Może się okazać, że cofnięcie się zmniejsza ciężar - na twoich ramionach, jak również na ich barkach.
