Co to jest melissofobia, znana również jako apifobia?
Melissofobia lub apifobia występuje wtedy, gdy odczuwasz silny strach przed pszczołami. Ten strach może być przytłaczający i powodować wiele niepokoju.
Melissofobia jest jedną z wielu specyficznych fobii. Specyficzne fobie to rodzaj zaburzeń lękowych. Osoby z określoną fobią mają głęboki, irracjonalny lęk przed zwierzęciem, przedmiotem lub sytuacją.
Specyficzne fobie są powszechne. Narodowy Instytut Zdrowia Psychicznego szacuje, że 12,5 procent dorosłych doświadcza specyficznej fobii w ciągu swojego życia. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o melissofobii, przyczynach i sposobach leczenia.
Co powoduje, że ludzie boją się pszczół?
Fobie związane z owadami, takie jak melissofobia, są powszechnym rodzajem fobii specyficznej. Jednak nadal nie wiadomo, co dokładnie powoduje rozwój fobie. Uważa się, że przyczyniają się do tego następujące czynniki:
- Negatywne doświadczenia. Fobia może być związana z niepokojącym lub nieprzyjemnym doświadczeniem. Na przykład odczuwanie bólu związanego z użądleniem pszczoły lub złej reakcji na użądlenie pszczoły może wywołać strach przed pszczołami.
- Wyuczone zachowanie. Możesz nauczyć się bać czegoś na podstawie informacji, które otrzymujesz z innych źródeł. Może to obejmować obserwowanie strachu rodziców przed pszczołami lub słuchanie wiadomości lub ostrzeżeń o „zabójczych pszczołach”.
- Czynniki indywidualne. Każdy przetwarza strach i niepokój na różne sposoby. Niektórzy ludzie mogą mieć naturalnie bardziej niespokojny temperament niż inni.
Jakie są objawy melissofobii?
Objawy określonej fobii mogą być zarówno psychologiczne, jak i fizyczne. Jeśli masz melissofobię, możesz doświadczyć objawów psychologicznych, takich jak:
- uczucie natychmiastowego intensywnego strachu lub niepokoju, gdy myślisz o pszczołach lub je widzisz
- wiedząc, że niepokój, który odczuwasz, jest nierozsądny, ale nie jesteś w stanie go kontrolować
- unikanie miejsc lub sytuacji, które mogą spowodować kontakt z pszczołami
Objawy fizyczne mogą również wystąpić, gdy jesteś narażony na pszczoły. Mogą to być:
- zwiększone tętno
- wyzysk
- drżenie
- ucisk w klatce piersiowej
- duszność
- zawroty głowy
- nudności
Dodatkowo dziecko z melissofobią może w odpowiedzi na pszczoły wykonać następujące czynności:
- płakać
- przylgnąć lub odmówić opuszczenia swojej strony
- zamrozić
- wpaść we wściekłość
Jak radzić sobie ze strachem przed pszczołami
Jeśli okaże się, że boisz się pszczół, możesz zrobić kilka rzeczy, aby sobie z tym poradzić.
- Postaraj się zmienić sytuację. Chociaż istnieje kilka bardzo ważnych powodów, aby się ich bać, pszczoły są również bardzo ważne. Jako zapylacze są niezbędne dla naszych ekosystemów - a ich liczba spada.
- Przygotuj się w domu. Unikaj przebywania pszczół w domu, przeprowadzając zimą inspekcję w poszukiwaniu obszarów, które mogą potencjalnie pomieścić kolonię pszczół. Jeśli znajdziesz ul lub kolonię, skontaktuj się z lokalnym pszczelarzem.
- Podejmij kroki, aby nie przyciągać pszczół. Pszczoły bardziej pociągają ciemne kolory, perfumy i wody kolońskie. Jeśli zamierzasz przebywać w miejscu, w którym obecne są pszczoły, unikaj noszenia tych rzeczy.
- Oprzyj się pokusie całkowitego unikania pszczół. Wykonuj małe kroki, aby czuć się bardziej komfortowo w pobliżu pszczół. Może to być coś w rodzaju pójścia do parku, w którym mogą przebywać pszczoły, lub większego kroku, na przykład obserwowania pszczelarzy przy pracy. Jest to znane jako terapia ekspozycyjna.
- Spróbuj sie zrelaksować. Ćwicz techniki relaksacyjne, które pomogą obniżyć poziom lęku. Mogą to być ćwiczenia oddechowe, medytacja lub joga.
- Dołącz do grupy wsparcia. Czasami rozmowa z innymi osobami, które mają podobne doświadczenia, może Ci pomóc. Rozważ zwrócenie się do pobliskiej grupy wsparcia.
- Bądź zdrów. Dbanie o siebie jest ważne. Staraj się regularnie ćwiczyć, stosować zbilansowaną dietę i wysypiać się.
- Noś swój EpiPen. Jeśli strach przed pszczołami wynika z alergii, zawsze noś przy sobie EpiPen.
Jak pomóc dziecku z lękiem przed pszczołami
Oprócz powyższych sugestii możesz podjąć dodatkowe kroki, aby pomóc dziecku boi się pszczół.
- Bądź otwarty i otwarty. Pozwól dziecku rozmawiać z Tobą o swoich uczuciach i obawach. Poinformuj ich, że jesteś tam, aby ich wysłuchać i pomóc, jeśli tego potrzebują.
- Wykazuj pozytywne zachowania. Dzieci często uczą się, obserwując innych. Jeśli napotkasz pszczołę, staraj się zachować spokój i unikaj zachowań, takich jak uderzanie w nią lub uciekanie.
- Unikaj wzmocnienia. Postaraj się zachować normalną rutynę i nie schodź z drogi, aby unikać pszczół. Nie tylko wzmacnia to pogląd, że pszczoły mogą być niebezpieczne, ale także eliminuje możliwości narażenia.
- Dać pochwałę. Każdemu może być trudno stawić czoła swoim lękom. Jeśli Twoje dziecko to robi, bez względu na to, czy patrzy na zdjęcie pszczoły, czy znajduje się w miejscu, w którym znajdują się pszczoły, pamiętaj, aby je rozpoznać.
Kiedy iść do lekarza
Chociaż wiele osób może bać się pszczół i starać się ich unikać, porozmawiaj z lekarzem, jeśli czujesz, że strach powoduje znaczną ilość niepokoju lub negatywnie wpływa na Twoje codzienne życie, w tym czas:
- w domu
- w pracy
- w szkole
- społecznie
Wiele fobii można skutecznie leczyć za pomocą terapii. Dodatkowo terapia może być skuteczniejsza, gdy zostanie rozpoczęta wcześniej.
Jak rozpoznaje się strach przed pszczołami?
Nie ma testów laboratoryjnych, które mogłyby zdiagnozować specyficzną fobię, taką jak melissofobia. Lekarz rozpocznie od zebrania historii medycznej i psychiatrycznej.
Następnie lekarz przeprowadzi z Tobą wywiad na temat Twojego stanu. Poproszą cię o więcej szczegółów na temat twoich obaw, jak długo je masz i symptomów, których doświadczasz.
Mogą również użyć kryteriów diagnostycznych, aby pomóc im w postawieniu diagnozy. Jednym z przykładów jest Diagnostyczny i statystyczny podręcznik zaburzeń psychicznych (DSM-5), który jest publikowany przez Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne.
Jak leczy się melissofobię?
Leczenie melissofobii obejmuje terapię prowadzoną przez specjalistę zdrowia psychicznego. Istnieje kilka możliwych opcji leczenia.
Terapia poznawczo-behawioralna (CBT)
Celem CBT jest zmiana sposobu myślenia i zachowania w odniesieniu do przedmiotu Twojego strachu. Specjalista zdrowia psychicznego będzie ściśle współpracował z Tobą w zakresie technik, które pomogą Ci zrozumieć i opanować uczucie niepokoju.
W trakcie terapii będą wzmacniać przekonanie, że przyczyna Twojego strachu - w tym przypadku pszczoły - jest ogólnie bezpieczna. Możesz także nauczyć się ćwiczeń oddechowych i relaksacyjnych, które pomogą Ci sobie z tym poradzić.
Terapia ekspozycyjna
Zgodnie ze swoją nazwą terapia ekspozycyjna polega na stopniowym wystawianiu się na obiekt twojego strachu. Celem jest zmiana Twojej reakcji w czasie, co pomoże Ci lepiej radzić sobie z uczuciem niepokoju. Często łączy się to z CBT.
W przypadku melissofobii specjalista ds. Zdrowia psychicznego może zacząć od rozmowy o pszczołach lub poproszenia o myślenie o pszczołach. Mogą następnie przejść do pokazania ci zdjęcia pszczoły, ostatecznie doprowadzając do sytuacji, w której jesteś w pobliżu pszczół.
Leki
Leki nie są zwykle stosowane w leczeniu określonych fobii. Jednak w niektórych przypadkach mogą być stosowane krótkoterminowo, aby zmniejszyć objawy lęku podczas leczenia.
Leki, które możesz przepisać, mogą obejmować:
- benzodiazepiny, rodzaj środka uspokajającego, który może pomóc Ci się zrelaksować i uspokoić
- beta-blokery, które mogą złagodzić niektóre objawy fizyczne, takie jak podwyższone ciśnienie krwi i przyspieszenie akcji serca
Na wynos
Specyficzna fobia to intensywny strach przed zwierzęciem, przedmiotem lub sytuacją. Ten strach jest przesadzony w porównaniu z zagrożeniem, jakie stwarza przedmiot. Fobie związane z owadami, takie jak strach przed pszczołami, zwane również melissofobią, są powszechne.
W leczeniu melissofobii można zastosować kilka metod leczenia, w tym terapię poznawczo-behawioralną, terapię ekspozycyjną i leki. Leczenie może być skuteczniejsze, gdy zostanie rozpoczęte wcześnie.
Jeśli odczuwasz strach przed pszczołami, który regularnie zakłóca Twoje codzienne życie, porozmawiaj ze specjalistą ds. Zdrowia psychicznego. Będą z Tobą współpracować, aby ocenić objawy i opracować odpowiedni plan leczenia.
