Co to jest?
Esencjalizm płciowy to przekonanie, że osoba, rzecz lub szczególna cecha jest nieodłącznie i trwale męska i męska lub żeńska i żeńska.
Innymi słowy, uważa płeć biologiczną za podstawowy czynnik określający płeć.
Zgodnie z esencjalizmem płciowym, cechy związane z płcią i płcią są nierozerwalnie związane z cechami biologicznymi, chromosomami i płcią, której dana osoba jest przypisana przy urodzeniu.
Skąd wziął się ten pomysł?
Esencjalizm płci wywodzi się z esencjalizmu Platona. Stwierdził w nim, że każda osoba, miejsce lub rzecz ma esencję, która jest ustalona i sprawia, że jest tym, czym jest.
Esencjalizm płci sugeruje, że każda osoba ma męską lub żeńską „esencję”, która jest określona przez biologię, chromosomy i płeć przypisaną przy urodzeniu.
Esencjalizm płci jest często kojarzony z radykalnym feminizmem wykluczającym z wykluczenia. Ten system wierzeń w niedokładny i szkodliwy sposób wyklucza osoby transpłciowe i osoby przypisane po urodzeniu jako mężczyźni z zakresu definicji i klasyfikacji „kobiety”.
Dlaczego ten pomysł jest błędny?
Esencjalizm płci nie uwzględnia naukowo uznanego faktu, że płeć i płeć są różne i obie istnieją w pewnym spektrum.
Spektrum płci obejmuje szeroką gamę kombinacji anatomii, hormonów, biologii i chromosomów, które są naturalnie występującymi i zdrowymi częściami ludzkiej różnorodności.
Spektrum płci obejmuje wiele tożsamości osobistych, doświadczeń i systemów przekonań kulturowych, które odnoszą się do bycia:
- mężczyzna
- kobieta
- cisgender
- transpłciowy
- niebinarny
- rodzaj męski
- kobiecy
- jakaś kombinacja tych etykiet lub coś zupełnie innego
Jest teraz naukowo udowodnionym i zaakceptowanym faktem, że seks niekoniecznie determinuje lub nie wskazuje niczego rozstrzygającego lub trwałego na temat tożsamości płciowej, osobowości lub preferencji danej osoby.
Pomysły zakorzenione w esencjalizmie płci są szczególnie szkodliwe dla osób transpłciowych, niebinarnych i niekompetentnych płciowo, które mają tożsamość płciową lub prezentację inną niż ta zalecana przy urodzeniu.
Niektórzy ludzie używają esencjalizmu płci jako uzasadnienia dla trzymania się i podtrzymywania przestarzałych i sztywnych przekonań, stereotypów i ról dotyczących płci.
Kiedy został zdyskredytowany?
W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych feministki i teoretyki płci zaczęły wprowadzać ramy rozumienia płci i płci, które kwestionowały podstawy esencjalizmu płci.
Te pojawiające się pomysły wskazywały na fakt, że to, jak rozumiemy i doświadczamy płci, jest pod silnym wpływem systemów, przekonań i wzorców obserwowanych w danej społeczności lub społeczeństwie.
Na przykład przekonanie, że tylko kobiety noszą sukienki, kolor różowy jest dla dziewcząt, a kobiety są mniej zdolne matematycznie niż mężczyźni, są zakorzenione w tym, jak my jako społeczeństwo rozumiemy i traktujemy płeć.
W połowie XX wieku ludzie zaczęli zdawać sobie sprawę, że esencjalistyczne przekonania dotyczące płci nie wyjaśniają naukowo akceptowanej różnicy między płcią a płcią, ani nie uwzględniają sposobu, w jaki język, normy i stereotypy zmieniają się w czasie.
Ta zmiana w rozumieniu doprowadziła do adaptacji nowych teorii płci i bardziej inkluzywnych ram rozumienia płci i płci.
Skąd bierze się konstrukcjonizm społeczny?
Kiedy teoretycy i antropolodzy dalej badali rolę, jaką społeczeństwo odgrywa w definiowaniu płci, stwierdzili, że jest ona raczej głównym składnikiem niż czynnikiem o minimalnym wpływie.
Zgodnie z ich odkryciami, społeczeństwa i kultury w historii stworzyły systemy i kategorie, które dyktują cechy i zachowania, które powinny być preferowane lub akceptowalne dla osoby ze względu na przypisaną jej płeć.
Płeć jest często określana jako konstrukt społeczny, ponieważ społeczeństwo - a nie indywidualna osoba - stworzyło ideę, że żywe istoty, język, zachowanie i cechy idealnie pasują do kategorii męskiej lub żeńskiej, męskiej lub żeńskiej.
Nauka pokazuje, że istnieją - i zawsze istniały - elementy ludzkiego doświadczenia, które są dyskryminowane, wykluczane i wymazywane przy użyciu tego wzajemnie wykluczającego się systemu klasyfikacji.
Czy są inne teorie do rozważenia?
Istnieje wiele innych teorii, które sugerują, że płeć jest konstrukcją społeczną, która zmienia się w czasie i kulturze - z kolei uwydatnia wady esencjalizmu płci.
Teoria schematu płci, wprowadzona w 1981 roku przez Sandrę Bern, sugeruje, że wychowanie, edukacja, media i inne formy „przekazu kulturowego” są głównymi czynnikami wpływającymi na sposób, w jaki ludzie przyswajają, przetwarzają i ucieleśniają informacje o płci.
W 1988 roku Judith Butler opublikowała esej „Akty performatywne i konstytucja płci”, wyraźnie odróżniający płeć od płci.
Następnie zajmuje się nieporozumieniami i ograniczeniami zakorzenionymi w binarnej płci.
Butler sugeruje, że płeć jest dziedziczona społecznie z pokolenia na pokolenie i najlepiej ją rozumieć jako przedstawienie. W nim ludzie świadomie i nieświadomie komunikują i wyrażają kulturowe ideały i normy.
Obaj teoretycy zaproponowali pomysły, które zapewniają bardziej inkluzywne i zniuansowane ramy rozumienia płci jako aspektu tożsamości osobistej i kapitału społecznego.
Jaki jest wynik finansowy?
Chociaż idee esencjalizmu płci są obecnie postrzegane jako przestarzałe i niedokładne, esencjalizm płci jako teoria oferuje ważny kontekst dotyczący tego, skąd pochodzą nasze idee płci.
Dostarcza również ważnych informacji na temat sposobu, w jaki płeć była rozumiana i stosowana w historii.
Mere Abrams jest badaczem, pisarzem, pedagogiem, konsultantem i licencjonowanym klinicznym pracownikiem socjalnym, który dociera do publiczności na całym świecie za pośrednictwem wystąpień publicznych, publikacji, mediów społecznościowych (@meretheir) oraz terapii płciowej i usług wsparcia onlinegendercare.com. Mere wykorzystuje swoje osobiste doświadczenie i zróżnicowane doświadczenie zawodowe, aby wspierać osoby badające problematykę płci oraz pomagać instytucjom, organizacjom i przedsiębiorstwom w zwiększaniu świadomości płci oraz identyfikowaniu możliwości wykazania włączenia płci w produkty, usługi, programy, projekty i treści.
