Wirusy to małe mikroby, które mogą infekować komórki. Będąc w komórce, wykorzystują komponenty komórkowe do replikacji.
Można je sklasyfikować według kilku czynników, w tym:
rodzaj używanego materiału genetycznego (DNA lub RNA)
metodę, której używają do replikacji w komórce
ich kształt lub cechy konstrukcyjne
Retrowirusy to typ wirusa z rodziny wirusów Retroviridae. Używają RNA jako materiału genetycznego i są nazwane od specjalnego enzymu, który jest istotną częścią ich cyklu życiowego - odwrotnej transkryptazy.
Jak wypadają na tle innych wirusów?
Istnieje wiele różnic technicznych między wirusami a retrowirusami. Ale ogólnie główna różnica między nimi polega na tym, jak replikują się w komórce gospodarza.
Oto przegląd etapów cyklu życiowego ludzkiego wirusa niedoboru odporności (HIV), aby pomóc zilustrować, jak replikują się retrowirusy:
- Załącznik. Wirus wiąże się z receptorem na powierzchni komórki gospodarza. W przypadku HIV receptor ten znajduje się na powierzchni komórek odpornościowych zwanych limfocytami T CD4.
- Wejście. Otoczka otaczająca cząstkę HIV łączy się z błoną komórki gospodarza, umożliwiając wirusowi przedostanie się do komórki.
- Transkrypcja odwrotna. HIV wykorzystuje swój enzym odwrotnej transkryptazy do przekształcenia materiału genetycznego RNA w DNA. Dzięki temu jest kompatybilny z materiałem genetycznym komórki gospodarza, który ma kluczowe znaczenie dla następnego etapu cyklu życiowego.
- Integracja genomu. Nowo zsyntetyzowane wirusowe DNA wędruje do centrum kontroli komórki, jądra. Tutaj specjalny wirus wirusowy zwany integrazą jest używany do wstawiania wirusowego DNA do DNA komórki gospodarza.
- Replikacja. Po wstawieniu DNA do genomu komórki gospodarza wirus wykorzystuje maszynerię komórki gospodarza do wytwarzania nowych składników wirusowych, takich jak wirusowe RNA i białka wirusowe.
- Montaż. Nowo utworzone składniki wirusa łączą się blisko powierzchni komórki i zaczynają tworzyć nowe cząsteczki HIV.
- Wydanie. Nowe cząsteczki HIV wypychają z powierzchni komórki gospodarza, tworząc dojrzałą cząstkę HIV z pomocą innego wirusowego enzymu zwanego proteazą. Po wyjściu z komórki gospodarza te nowe cząsteczki HIV mogą zakażać inne komórki T CD4.
Kluczowe kroki, które odróżniają retrowirusy od wirusów, to odwrotna transkrypcja i integracja genomu.
Które retrowirusy mogą wpływać na ludzi?
Istnieją trzy retrowirusy, które mogą wpływać na ludzi:
HIV
HIV przenosi się poprzez płyny ustrojowe i wspólne igły. Ponadto matki mogą przenosić wirusa na dzieci podczas porodu lub karmienia piersią.
Ponieważ HIV atakuje i niszczy limfocyty T CD4, które są bardzo ważne dla wspomagania organizmu w walce z infekcjami, układ odpornościowy staje się coraz słabszy.
Jeśli infekcja HIV nie jest leczona lekami, osoba może rozwinąć zespół nabytego niedoboru odporności (AIDS). AIDS jest ostatnim etapem zakażenia wirusem HIV i może prowadzić do rozwoju zakażeń oportunistycznych i nowotworów, które mogą zagrażać życiu.
Ludzki wirus limfotropowy komórek T (HTLV) typu 1 i 2
HTLV1 i 2 to blisko spokrewnione retrowirusy.
HTLV1 występuje głównie w Japonii, na Karaibach i w niektórych częściach Afryki. Przenosi się poprzez kontakt seksualny, transfuzję krwi i dzielenie się igłami. Matki mogą również przenosić wirusa na swoje dziecko poprzez karmienie piersią.
HTLV1 jest związany z rozwojem ostrych białaczek z komórek T. Jest to również związane z zaburzeniem neurologicznym wpływającym na rdzeń kręgowy zwanym mielopatią związaną z HTLV1 / tropikalnym porażeniem spastycznym.
Mniej wiadomo o HTLV2, który występuje głównie w Ameryce Północnej, Środkowej i Południowej. Jest przenoszony w taki sam sposób jak HLTV1 i prawdopodobnie jest powiązany z chorobami neurodegeneracyjnymi i rozwojem niektórych nowotworów krwi.
Jak leczy się infekcje retrowirusowe?
Obecnie nie ma lekarstwa na infekcje retrowirusowe. Ale różnorodne metody leczenia mogą pomóc w ich opanowaniu.
Leczenie HIV
W leczeniu HIV dostępne są określone leki przeciwwirusowe, zwane terapią antyretrowirusową (ART).
ART może pomóc zmniejszyć wiremię u osoby z HIV. Miano wirusa odnosi się do ilości wirusa HIV wykrywalnego we krwi danej osoby.
Osoby przechodzące ART przyjmują kombinację leków. Każdy z tych leków atakuje wirusa na różne sposoby. Jest to ważne, ponieważ wirus łatwo mutuje, co może uczynić go odpornym na niektóre leki.
ART działa w celu namierzenia retrowirusa poprzez zakłócanie ich procesu replikacji.
Ponieważ obecnie nie ma lekarstwa na HIV, osoby przechodzące ART będą musiały to robić przez całe życie. Chociaż ART nie jest w stanie całkowicie wyeliminować wirusa HIV, może zmniejszyć wiremię do niewykrywalnych poziomów.
Leczenie HTLV1 i HTLV2
Leczenie ostrej białaczki T-komórkowej wywołanej HTLV1 często obejmuje chemioterapię lub przeszczepy hematopoetycznych komórek macierzystych.
Można również zastosować kombinację leków, interferonu i zydowudyny. Oba te leki pomagają zapobiegać atakom retrowirusów na nowe komórki i replikacji.
Najważniejsze
Retrowirusy to rodzaj wirusów, które wykorzystują specjalny enzym zwany odwrotną transkryptazą do tłumaczenia informacji genetycznej na DNA. To DNA może następnie zintegrować się z DNA komórki gospodarza.
Po zintegrowaniu wirus może wykorzystywać składniki komórki gospodarza do tworzenia dodatkowych cząstek wirusa.
