Budowanie i utrzymywanie silnych relacji jest wyzwaniem dla każdego. Jednak posiadanie ADHD może stanowić różne zestawy wyzwań. To zaburzenie neurorozwojowe może sprawić, że partnerzy będą myśleć o nich jako o:
- biedni słuchacze
- rozproszeni partnerzy lub rodzice
- zapominalski
Niestety, z powodu takich trudności czasami nawet najbardziej kochające partnerstwo może się załamać. Zrozumienie wpływu ADHD u dorosłych na relacje może pomóc w zapobieganiu zerwaniu relacji. W rzeczywistości istnieją nawet sposoby na zapewnienie całkowicie szczęśliwego związku.
Zrozumieć ADHD
Wiele osób słyszało o ADHD, znanym również jako zespół deficytu uwagi (ADD), chociaż jest to uważane za przestarzały termin. Duży procent ludzi może rozpoznać ten termin, ale nie wie, co się z nim wiąże, a nawet co oznacza. ADHD oznacza zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi. Oznacza to, że twój partner może wykazywać objawy trudności z koncentracją, a także nadpobudliwości. To zaburzenie neurorozwojowe jest przewlekłe, co oznacza, że ludzie mają je przez całe życie.
Większość ludzi ma trudności z następującymi czynnikami:
- stężenie
- niewłaściwa motywacja
- trudności organizacyjne
- samodyscyplina
- zarządzanie czasem
Relacje mogą charakteryzować się gniewnymi lub nieodpowiednimi wybuchami ze strony partnera z ADHD. Czasami wybuchają brzydkie sceny, które mogą traumatyzować partnerów i dzieci. Chociaż te napady gniewu mogą minąć tak szybko, jak się pojawiają, okrutne słowa wypowiedziane pod wpływem impulsu mogą zwiększyć napięcie w środowisku domowym.
ADHD i trudności w związkach
Chociaż każdy partner wnosi swój własny zestaw bagażu do związku, partner z ADHD często pojawia się bardzo obciążony następującymi problemami:
- negatywny obraz siebie
- brak wiary w siebie
- wstyd z powodu przeszłych „niepowodzeń”
Problemy te mogą być początkowo maskowane przez ich zdolność do obsypywania ukochanej romantyką i uważnością, cechą hiperfokusu ADHD.
Jednak punkt ciężkości tej hiperfokusu nieuchronnie się zmienia. Kiedy tak się dzieje, osoba z ADHD może wydawać się w ogóle ledwo zauważać swojego partnera. To może sprawić, że ignorowany partner zacznie się zastanawiać, czy naprawdę jest kochany. Ta dynamika może nadwyrężyć związek. Partner z ADHD może nieustannie kwestionować miłość lub zaangażowanie partnera, co może być odbierane jako brak zaufania. Może to jeszcze bardziej oddalić parę.
ADHD i małżeństwo
ADHD może spowodować jeszcze większe napięcie w małżeństwie. W miarę upływu czasu małżonek nie dotknięty ADHD stwierdza, że musi nosić większość:
- rodzicielstwo
- odpowiedzialność finansowa
- zarządzanie domem
- rozwiązywanie problemów rodzinnych
- prace domowe
Taki podział obowiązków może sprawić, że partner z ADHD będzie wyglądał jak dziecko, a nie partner. Jeśli małżeństwo przekształca się w relację rodzic-dziecko, cierpi na tym dynamika seksualna. Małżonek bez ADHD może interpretować zachowanie partnera jako oznakę utraconej miłości. Taka sytuacja może prowadzić do rozwodu.
Jeśli twój współmałżonek ma ADHD, ważne jest, aby ćwiczyć empatię. Kiedy nadchodzą ciężkie czasy, weź głęboki oddech i przypomnij sobie powody, dla których się zakochałeś. Takie małe przypomnienia mogą Cię przeprowadzić przez najbardziej chaotyczne dni. Jeśli czujesz, że nie możesz dłużej znieść tej sytuacji, być może nadszedł czas, aby rozważyć poradnictwo małżeńskie.
Dlaczego zdarzają się zerwania
Czasami rozstanie jest całkowitym szokiem dla partnera z ADHD, który był zbyt rozproszony, by zauważyć, że związek się rozpada. Próbując uciec od uczucia przytłoczenia pracą domową lub wymagających dzieci, partner z ADHD może być psychicznie i emocjonalnie wycofany, pozostawiając drugiego partnera w poczuciu opuszczenia i urazy.
Ta dynamika jest gorsza, jeśli partner z ADHD jest niezdiagnozowany i nie jest leczony. Jednak leczenie może nawet nie wystarczyć, aby powstrzymać złość i urazę. Im dłużej problemy pozostają w związku, tym większe prawdopodobieństwo zerwania.
Rozważanie terapii par
Jeśli para borykająca się z ADHD chce ożywić swoje małżeństwo, musi uznać, że problemem jest ADHD, a nie osoba z chorobą. Obwinianie się nawzajem za skutki uboczne ADHD tylko zwiększy lukę między nimi. Te działania niepożądane mogą obejmować:
- zmniejszone życie seksualne
- brudny dom
- walki finansowe
Jako minimum, partner z ADHD musi otrzymać leczenie za pomocą leków i poradnictwa. Terapia par z profesjonalistą specjalizującym się w ADHD może zapewnić dodatkowe wsparcie dla obojga partnerów i pomóc parze w powrocie do produktywnej, szczerej komunikacji. Radzenie sobie z zaburzeniem jako para może pomóc partnerom w odbudowie więzi i przyjęciu zdrowych ról w ich związku.
Perspektywy
ADHD może negatywnie wpływać na relacje, ale nie musi tak być. Wzajemna akceptacja niedoskonałości może wiele zdziałać, jeśli chodzi o wzbudzanie wzajemnej empatii i naukę zwalniania.
Współczucie i praca zespołowa to najważniejsze cechy, które sprawiają, że związek z partnerem z ADHD działa. Jednocześnie powinieneś zachęcić swojego partnera do uzyskania pomocy, jeśli uważasz, że leczenie może pomóc zminimalizować niektóre ekstremalne objawy. Poradnictwo może również stworzyć lepszą atmosferę w zespole, której oboje potrzebujecie.
Związek z osobą z ADHD nigdy nie jest łatwy, ale w żadnym wypadku nie jest skazany na niepowodzenie. Poniższe leczenie może pomóc w utrzymaniu silnego i zdrowego związku:
- lek
- terapia
- wysiłki na rzecz wzmocnienia komunikacji
- wzajemne poszanowanie
- zobowiązanie do sprawiedliwego podziału obowiązków
