Problemy Z Płucami U Wcześniaka

2024 Autor: Jesus Peterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 11:23

Płuca wcześniaka

Dzieci urodzone przed 37 tygodniem ciąży są uważane za wcześniaki. Wcześniaki są narażone na większe ryzyko wystąpienia jednego lub więcej powikłań po porodzie. Jednym z głównych problemów jest płuco noworodka. Płuca dziecka są zwykle uważane za dojrzałe do 36 tygodnia. Jednak nie wszystkie dzieci rozwijają się w tym samym tempie, więc mogą być wyjątki. Jeśli z wyprzedzeniem wiadomo, że dziecko przyjdzie na świat wcześnie, niektóre przyszłe mamy mogą potrzebować zastrzyku steroidowego przed porodem, aby przyspieszyć rozwój płuc. Niedojrzałe płuca mogą być niebezpieczne dla Twojego dziecka. Oto niektóre z najczęstszych komplikacji. Rozwój płuc i zaburzenia oddychania niemowląt »

Zespół niewydolności oddechowej (RDS)

Najczęstszym problemem z płucami u wcześniaka jest zespół niewydolności oddechowej (RDS). Było to wcześniej znane jako choroba błony szklistej (HMD). Dziecko rozwija RDS, gdy płuca nie wytwarzają wystarczającej ilości środka powierzchniowo czynnego. Jest to substancja, która utrzymuje otwarte małe pęcherzyki powietrza w płucach. W rezultacie wcześniak często ma trudności z rozszerzaniem płuc, pobieraniem tlenu i pozbyciem się dwutlenku węgla. Na zdjęciu rentgenowskim płuc płuca dziecka z RDS wyglądają jak mielone szkło. RDS jest powszechne u wcześniaków. Dzieje się tak, ponieważ płuca zwykle nie rozpoczynają produkcji środka powierzchniowo czynnego do około 30 tygodnia ciąży. Inne czynniki zwiększające ryzyko rozwoju RDS u dziecka to:

• Rasa kaukaska
• płeć męska
• Historia rodzinna
• cukrzyca matczyna

RDS ma mniejszy przebieg u niemowląt, których matki przed porodem otrzymywały steroidy.

Leczenie RDS

Na szczęście środek powierzchniowo czynny jest teraz wytwarzany sztucznie i można go podawać dzieciom, jeśli lekarze podejrzewają, że jeszcze nie wytwarzają one samodzielnie. Większość z tych dzieci również potrzebuje dodatkowego tlenu i wsparcia respiratora.

Zapalenie płuc

Zapalenie płuc to infekcja płuc. Zwykle jest to spowodowane przez bakterie lub wirusy. Niektóre dzieci zapadają na zapalenie płuc, gdy są jeszcze w łonie matki i muszą być leczone zaraz po urodzeniu. Niemowlęta mogą również rozwinąć zapalenie płuc kilka tygodni po porodzie. Dzieje się tak zwykle dlatego, że byli podłączeni do respiratora z powodu problemów z oddychaniem, takich jak zespół niewydolności oddechowej lub dysplazja oskrzelowo-płucna.

Leczenie zapalenia płuc

Niemowlęta z zapaleniem płuc często wymagają leczenia zwiększoną ilością tlenu lub nawet wentylacją mechaniczną (aparat do oddychania), oprócz antybiotyków.

Bezdech wcześniactwa

Innym częstym problemem oddechowym wcześniaków jest bezdech wcześniaków. Dzieje się tak, gdy dziecko przestaje oddychać. Często powoduje spadek częstości akcji serca i poziomu tlenu we krwi. Bezdech występuje u prawie 100 procent dzieci urodzonych przed 28 tygodniem ciąży. Jest to znacznie mniej powszechne u starszych wcześniaków, szczególnie tych urodzonych w 34 tygodniu lub później. Bezdech zwykle nie występuje natychmiast po urodzeniu. Występuje częściej w wieku od 1 do 2 dni i czasami nie jest widoczny, dopóki dziecko nie zostanie odłączone od respiratora. Istnieją dwie główne przyczyny bezdechu u wcześniaków.

1. Dziecko „zapomina” oddychać, po prostu dlatego, że układ nerwowy jest niedojrzały. Nazywa się to bezdechem centralnym.
2. Dziecko próbuje oddychać, ale drogi oddechowe się zapadają. Powietrze nie może wpływać ani wypływać z płuc. Nazywa się to bezdechem obturacyjnym.

Wcześniaki często mają bezdech „mieszany”, będący połączeniem bezdechu centralnego i obturacyjnego. Dziecko zagrożone bezdechem musi być podłączone do monitora, który rejestruje tętno, częstość oddechów i poziom tlenu we krwi. Jeśli którakolwiek z tych częstości spadnie poniżej normalnego poziomu, włącza się alarm, ostrzegając personel szpitala, że dziecko ma epizod bezdechu. Następnie personel stymuluje dziecko, zwykle delikatnie pocierając jego klatkę piersiową lub plecy. Dziecko znów zaczyna oddychać. Czasami dziecko potrzebuje pomocy z torbą i maską, aby ponownie zacząć oddychać.

Leczenie bezdechu wcześniaków

Bezdech centralny można leczyć lekiem zwanym aminofiliną lub kofeiną. Oba te leki stymulują niedojrzały układ oddechowy dziecka i zmniejszają liczbę epizodów bezdechu. Jeśli tak się nie stanie lub epizody są na tyle poważne, że personel często stymuluje oddychanie za pomocą worka i maski, może być konieczne założenie respiratora. Będzie tak, dopóki układ nerwowy nie dojrzeje. Niemowlęta z czysto obturacyjnym bezdechem często wymagają podłączenia do respiratora przez rurkę dotchawiczą, aby zapewnić drożność dróg oddechowych. Bezdech wcześniaka zwykle ustępuje do 40-44 tygodnia życia dziecka. Obejmuje to liczbę tygodni ciąży oraz liczbę tygodni od urodzenia dziecka. Czasami rozwiązuje się go już w 34 do 35 tygodniach. Ale czasamibezdech utrzymuje się, a dziecko wymaga długotrwałej terapii. Rodzice mogą potrzebować podać dziecku aminofilinę lub kofeinę i używać monitora bezdechu w domu. W takim przypadku rodzice są szkoleni w zakresie korzystania z monitora i wykonywania RKO w celu stymulacji oddychania. Niemowlęta nie są wysyłane do domu na monitorze, chyba że są stabilne i mają tylko rzadkie epizody bezdechu w okresie 24 godzin.

Komplikacje

Odma płucna

Niemowlęta z RDS czasami rozwijają powikłanie znane jako odma opłucnowa lub zapadnięte płuco. W przypadku braku RDS może również rozwinąć się odma opłucnowa. Ten stan rozwija się, gdy pęknięty jest mały worek powietrzny w płucach. Powietrze uchodzi z płuc do przestrzeni między płucem a ścianą klatki piersiowej. Jeśli gromadzi się duża ilość powietrza, płuca nie mogą się odpowiednio rozszerzyć. Odmę opłucnową można opróżnić, wbijając małą igłę w klatkę piersiową. Jeśli po opróżnieniu za pomocą igły odma opłucnowa ponownie się nagromadzi, między żebra można wprowadzić rurkę piersiową. Rurka piersiowa jest podłączona do urządzenia ssącego. Ciągle usuwa nagromadzone powietrze, aż do zagojenia małej dziury w płucach.

Dysplazja oskrzelowo-płucna

Kolejnym powikłaniem RDS jest dysplazja oskrzelowo-płucna (BPD). Jest to przewlekła choroba płuc spowodowana uszkodzeniem płuc. BPD występuje u około 25 do 30 procent dzieci urodzonych przed 28 tygodniem i ważących mniej niż 2,2 funta. Najczęściej występuje u bardzo wcześniaków urodzonych między 24 a 26 tygodniem. Podstawowa przyczyna BPD nie jest dobrze poznana. Ale zwykle występuje u niemowląt korzystających z respiratorów i / lub otrzymujących tlen. Z tego powodu lekarze uważają, że te zabiegi, choć konieczne, mogą spowodować uszkodzenie niedojrzałej tkanki płucnej dziecka. Niestety z kolei BPD może spowodować, że dziecko będzie wymagać ciągłej tlenoterapii i wspomagania respiratora. Kiedy dziecko ma od 3 do 4 tygodni, lekarze czasami stosują leki moczopędne i leki wziewne. Mogą one pomóc odzwyczaić dziecko od respiratora i zmniejszyć zapotrzebowanie na tlen. W przeszłości,lekarze często stosowali leki steroidowe w leczeniu BPD. Ponieważ jednak stosowanie steroidów wiąże się z późniejszymi problemami rozwojowymi, takimi jak porażenie mózgowe, lekarze stosują obecnie sterydy tylko w najcięższych przypadkach. Chociaż BPD ma tendencję do poprawy wraz z rozwojem dzieci, nie jest niczym niezwykłym, że dzieci z BPD nadal otrzymują terapię moczopędną i / lub tlen w domu przez kilka miesięcy. Powikłania przedwczesnego porodu »

Jaka jest perspektywa?

Perspektywy dla wcześniaka z problemami z płucami będą zależeć od kilku czynników, w tym:

• rodzaj choroby płuc, którą mają
• nasilenie objawów
• ich wiek

Wraz z postępem współczesnej medycyny, szanse na przeżycie, po którym nastąpi normalny rozwój, stale się zwiększają.

Czy można uniknąć problemów z płucami u wcześniaków?

Najlepszym sposobem zapobiegania problemom z płucami u wcześniaków jest unikanie przedwczesnego porodu. Nie zawsze jest to możliwe, jednak istnieje kilka kroków, które możesz podjąć, aby zmniejszyć ryzyko przedwczesnego porodu:

• nie pal
• nie używaj nielegalnych narkotyków
• nie pij alkoholu
• jedz zdrową dietę
• porozmawiaj ze swoim lekarzem na temat dobrej opieki prenatalnej